مطالعه آلودگیهای تک یاختهای (ژیاردیا، انتاموبا، آیزوسپورا و کریپتوسپوریدیوم) در سگهای ولگرد استان ایلام
محورهای موضوعی :
آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
سیامک کاکه خانی
1
,
علی محمد بهرامی
2
,
سلمان احمدی اسب چین
3
,
علی زمان دوستی
4
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، گروه انگل شناسی دامپزشکی، سنندج، ایران
2 - دانشگاه ایلام، آموزشکده دامپزشکی، ایلام، ایران
3 - دانشگاه ایلام، دانشکده علوم پایه، گروه زیست، ایلام، ایران
4 - دانشگاه پیام نور ایلام، ایلام، ایران
تاریخ دریافت : 1390/07/07
تاریخ پذیرش : 1390/10/10
تاریخ انتشار : 1390/09/01
کلید واژه:
کریپتوسپوریدیوم,
ژیاردیا,
انتاموبا,
آیزوسپورا,
سگ ولگرد,
ایلام,
چکیده مقاله :
ژیاردیا، انتاموبا، آیزوسپورا و کریپتوسپوریدیوم انگل های تک یاخته ای مهمی هستند که سبب اسهال در انسان و حیوانات می شوند. درمطالعهحاضر، نمونه های مدفوع بطور مستقیم از رکتوم 112 قلادهسگ ولگرد در استان ایلامجمعآوری شدند. برای شناسایی انگل های تک یاخته ای ژیاردیا و انتاموبا از روش های رنگ آمیزی تری کروم و رنگ آمیزی ید و جهت تشخیص آیزوسپورا از روش شناورسازی با شکر اشباع و برای شناسایی کریپتوسپوریدیوم از رنگ آمیزی اختصاصی ذیل نلسون اصلاح شده استفاده شد. از این تعداد، 46 مورد (07/41 درصد) آلودگی به انگل های تک یاخته ای را نشان دادند. فراوانی میزان آلودگی به ژیاردیا 21 مورد (75/18 درصد)، فراوانی میزان آلودگی به آیزوسپورا 17 مورد (17/15 درصد) و فراوانی میزان آلودگی به کریپتوسپوریدیوم 8 مورد (14/7 درصد) شناسایی شد. در این مطالعه موردی از آلودگی به انتاموبا مشاهده نشد. آلودگی همزمان به 2 تک یاخته در 9 مورد (03/8 درصد) و آلودگی همزمان به 3 تک یاخته در 3 مورد (67/2 درصد) مشاهده گردید. اختلاف آماری در میزان آلودگی به انگل های تک یاخته ای در بین جنس ماده (21/34 درصد) و جنس نر (5/55 درصد) معنی دار نبود. همچنین تحلیل آماری نتایج نشان داد که اختلاف آماری در میزان آلودگی به انگل های تک یاخته ای در بین سگ های کمتر یا برابر یک سال (6/66 درصد) و سگ های بالاتر از یک سال (87/21 درصد) معنی دار می باشد (05/0>p). بنابراین سگ های ولگرد می توانند به عنوان یکی از منابع انگل های تک یاخته ای انسان و سایر دام ها را آلوده کنند.
چکیده انگلیسی:
Giardia, Entamoeba, Isospora and Cryptosporidium are important protozoan parastites that caused diarrhea in human and animals. In the present study, fecal samples were collected fresh, directly from the rectum of 112 stray dogs in Ilam province. Giardia and Entamoeba were concentrated by using the formalin ether sedimentation method followed by the trichrome and iodine staining technique andCryptosporidium oocysts were concentrated by using the formalin ether sedimentation method followed by the modified Ziehl-Neelsen staining technique. Of 112 stray dogs, protozoan infections were detected from feces of 46 dogs (41.07%) that Giardia infection was detected from feces of 21 dogs (18.75%), Isospora 17 (15.17%), Cryptosporidium 8 (7.14%) and synchronization infection to 2 protozoan in 9 dogs (8.03%) and to 3 protozoan in 3 (2.67%). In the present study not observed to Entamoeba. No statistically significant differences in prevalence of protozoan parasites occurred between female (34.21 %) and male (55.5 %) stray dogs (p>0/05). But statistically significant differences in prevalence occurred between 1≥0 and 0 ≥1 stray dogs (p>0/05). So that stray dogs of Ilam province can cause infection of human water and food sources.
منابع و مأخذ:
Adam, D. 2001. Biology of Giardia lamblia. Clin Microbiol Rev. 14: 447-475.
Anonymous. 1997. Amoebiasis. Wkly. Epidemiol. 72: 97-99.
Bowman, D.D. 1999. Georgis parasitology veterinarians. Sanders, London. 414 pp.
Bruchhaus, I. 2003. The Intestinal protozoan parasite Entamoeba histolytica Contains 20 Cysteine Protease Genes, of which Only a small Subset Is Expressed During In vitro Cultivation, American Society for Microbiology. Vol.2, No.3.
Coggins, J. R. 1998. Effect of season, sex and age on prevalence of parasitism in dogs from Southeastern Wisconism. J. Helminthol. Soc.Wash. 65 (2): 219-224.
Don, E.E., Ferances, E.J., John, R.J., Virjinia, P.D. 1954. Amoebic infections in dogs. Journal of Parasitology. pp: 163-166.
Dubna, S., Langrova, I., Napravnic, J., Jankovska, I., Vadiejch, J., Pekar, S., Fechtner, J. (2007) The prevalence of intestinal parasites in dogs from Prague, rural areas, and shelters of the Czech Republic. Veterinary Parasitology. 145: 120-128.
Finne, R.R., Enemark, H.L., Kolehmainen, J., Toropainen, P., Hanninen, M.L. 2007. Evaluation of immunofluorescence microscopy and enzyme- linked immunosorbent assay in detection of Cryptosporidium and Giardia infections in asyptomatic dogs. Veterinary Parasitology. 145: 345-348.
Heresi, G., Cleary, T. G. 1997. Giardia, Pedialtrlcs in review. 18 (7): 243-247.
Hoskine, J.D., Malona, J.B., Smith, P.H., Uhl, S.A. 1982. Prevalence of parasitism diagnosed by fecal examination in Louisiana dogs. Am. J. Vet. Ress. 43 (6): 1106-1109.
Huber, F., Bomfim, T.C.B., Goms, R.S. 2005. Comparison between natural infection by Cryptosporidium sp., Giardia sp. in dog in two living situation in the West Zone of the municipality of Rio de Janeiro. Veterinary Parasitology. 130: 69-72.
Kirkpatric, C.A. 1988. Epizootiology of endoparasitic infections in pet and cats presented to a veterinary teaching hospital. Veterinary Parasitology. 30 (2): 113-124.
Martha, P.M., Gustavo, E.P.A., Mario, N.M.G. 2005. Giardia intestinalis and other zoonotic parasites: Prevalence in adult dogs from southern part Mezico city. Veterinary Parasitology. 131: 1-4.
Mckenna, P.B., Charleston, W.A.G. 1980. Coccida (Protozoa: Sporozoasida) of cats and dogs. Identity and prevalence in dogs. Veterunary Journal. pp: 128-130
Mundim, M.J.S., Rosa, L.A.G., Hortencio, S.M., Faria, S.E.M., Rodrigues, R.M., Cury, M.C. 2007. Prevalence of Giardia duodenalis and Cryptosporidium spp. In dogs from different living conditions in Uberlandia, Brazil. Veterinary Parasitology. 144: 356-259.
Oliveira-Sequeria, T.C.G., Amarante, A.F.T., Ferrari, T.B., Nunes, L.C. 2002. Prevalence of intestinal parasites in dogs from Sao Paulo state, Brazil. Veterinary Parasitology. 103: 19-27.
Olsen, M.E., Morck, D.W., Ceri, H. 1996. The efficacy of a Giardia lamblia vaccine in kittens. Can. J. Vet. Ress. 60: 249-256.
Palmer, C.S., Thampson, R.C.A., Traub, R.J., Ress, R., Robertson, R.D. 2008. National study of the gastrointestinal parasites of dogs and cats in Australia. Veterinary Parasitology. 151: 181-190.
Papazahariadou, A., Founta, A., Papadopoulos, E., Chliounakis, S., Antoniadou-Sotiriadou, K., Theodorides, Y. 2007. Gastrointestinal parasites shepherd and hunting dogs in the serres prefecture, Northern Greece. Veterinary Parasitology. 148: 170-173.
Papini, R., Gorini, G., Spaziani, A., Cardiani, G. 2005. Survey on giardiosis in shelter dogs populations. Veterinary Parasitology. 128: 333-339.
Ramirez-Barrios, R.A., Barboza-Mena, G., Munoz, J., Angula-Cubillan, F., Hernandez, E., Gonzalez, F., Escalona, F. 2004. Prevalence of intestinal parasites in dogs under veterinary care in Maracaibo, Venezula. Veterinary Parasitology. 121: 11-20.
Susan, E.L., Eileen, M.J., David, L., Renee, P.J., Mark, E.P., Byron, L.B. and et al. 2009. Prevalence of intestinal parasites in pet dogs in united states. Veterinary Parasitology. 166: 144-152.
Tay, J., Shenone, A., Robert, L., Sanchez-vega, J.T., Urribaren, T., Becerril, M., Romero, C.R. 1994. Frecuencia de protozoosis intestinalis en la Republica Mexicana. Bol. Chil. Parasitol. 49: 8-15.
Vanparijs, O., Hermans, L., Van Der Flaes, L. 1991. Helminth and protozoan parasites in dogs and cats in Belgium. Veterinary Parasitology. 38 (1): 67-73.
Visco, R.J., Corwin, R.M., Selby, L.A. 1977. Effect of age and sex on the prevalence of intestinal parasitism in dogs. J. Am. Vet. Med. Assoc. 170: 837-935.