سطح‌بندی مناطق پانزده‌گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخصهای شهر خلاق با استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی منطقه‌ای
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهریرضا مختاری ملک آبادی 1 , محسن سقایی 2 , فاطمه ایمان 3
1 -
2 -
3 -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
شهرهای خلاق مکانی جذاب برای کار کردن و زندگی شهروندان خود به خصوص برای نسل جوان، مکانی جذاب برای گردشگران(صنعت توریسم)، توانمند در شکوفایی بخش‌های مختلف اقتصادی نوظهور(خوشه‌ها و مراکز تحقیقاتی به ویژه در زمینه فناوری برتر) هستند. شهر اصفهان به لحاظ دارا بودن پیشینه تاریخی، طرح ساختاری مناسب، سابقه اقتصادی مطلوب، زیرساخت‌های حمل ونقل عمومی و خصوصی، تامین نیازهای خدماتی مصرف کننده و تولید کننده، ارتباط با سایر نقاط جهان از طریق ارتباط از راه دور و دیگر ارتباطات، همچنین مطرح شدن به عنوان "پایتخت و فرهنگ و تمدن اسلامی" قابلیت تبدیل شدن به شهر خلاق را دارد. هدف از بررسی و مطالعه شاخصهای شهر خلاق(نمونه موردی شهر اصفهان) بطور کلی، می‌توان ارزیابی وضعیت کمی شاخصهای شهر خلاق در سطح شهر اصفهان و تجزیه و تحلیل و نحوه پراکنش این شاخصها در شهر اصفهان بیان کرد. با این اوصاف این پژوهش سعی بر آن داشته، که با استفاده از روش"توصیفی- تحلیلی"، همچنین با بهره گیری از داده‌های ثانویه، تهیه پرسشنامه از شهروندان، مدل تاپسیس، ضریب آنتروپی شانون و نرم افزارSPSS شاخصهای شهر خلاق را در مناطق پانزده گانه شهر اصفهان مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. بر این اساس مناطق پانزده گانه شهر اصفهان با 12 فاکتور از شاخصهای شهر خلاق رتبه بندی و سطح بندی شده اند. نتایج حاصل از مطالعات نشان می‌دهد که میزان برخورداری مناطق 15 گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخصهای خلاق به یک صورت نبوده و اختلاف زیادی بین مناطق شهر اصفهان وجود دارد که بهترین وضعیت از لحاظ این شاخصها منطقه 1، 5، 3، 6 و کمترین را از لحاظ این شاخصها مناطق14 و 13 داشته است. به طور کلی شهر اصفهان، با توجه به تحلیل‌های انجام شده پتانسیل حرکت به سمت شهرهای خلاق را داراست.
City in terms of historical background, design, reasonable structure, good economic history, public and private transportation infrastructure, servicing the needs of consumers and producers, with the rest of the world via telecommunications and other communications, as well being introduced as "the capital of Islamic culture and civilization" has the potential to become a creative city. The purpose of the study of creative cities (Isfahan case) In general, one can evaluate the quantitative indicators of the creative city of Isfahan, Isfahan, analysis and distribution of this index stated. Nevertheless, this study have tried the method "- descriptive analysis", also utilizes secondary data, preparing the citizens, Model TOPSIS, the coefficient of Shannon's entropy and the software SPSS indicators of creative Fifteen of urban areas to be analyzed. Accordingly fifteen urban areas of the 12 factors of creative urban indicators are ranked and graded. Least in terms of these indicators has areas 14 and 13. General city, according to an analysis conducted has the potential to move toward creative cities.