در نظریه ی انعطاف پذیری شناختی، سلامت روان به عنوان پذیرش محیطهای درونی و بیرونی خود فرد و تعهد به فعالیتهایی در نظر گرفته می شود که از لحاظ ارزشمندی باثبات است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی افراد افسرده بود. بدین منظور، طی ی چکیده کامل
در نظریه ی انعطاف پذیری شناختی، سلامت روان به عنوان پذیرش محیطهای درونی و بیرونی خود فرد و تعهد به فعالیتهایی در نظر گرفته می شود که از لحاظ ارزشمندی باثبات است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی افراد افسرده بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل 37 نفر از بین دانشجویان دانشگاه اهواز که علایم خفیف افسردگی داشتند، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند (21 نفر گروه آزمایش و 16 نفر در گروه کنترل). گروهها در ابتدا و انتهای پژوهش از نظر افسردگی و انعطاف پذیری شناختی مورد آزمون قرار گرفتند سپس گروه آزمایش به مدت دو ماه (8 جلسه 90دقیقه ای) تحت درمان شناختی- رفتاری گروهی قرار گرفتند، تحلیل مانکوا نشان داد درمان شناختی- رفتاری بر افزایش انعطاف پذیری شناختی اثربخش بوده است و این تاثیر تا مرحله پیگیری تداوم داشته است. به نظر می رسد با استفاده از تکنیک های شناختی- رفتاری و تمرین های آن می توان انعطاف پذیری را افزایش داده و در نهایت خلق را بهبود بخشید.
پرونده مقاله
خلق افسرده، به گونه‌های مختلف فرایندهای شناختی اعم از تفکر پیچیده، حل مساله، حافظه، خلاقیت و به ویژه توجه و رمز گردانی اطلاعات را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی نحوه ی اختصاص توجه به محرک‌های مرتبط و نامرتبط خنثی در خلق افسرده‌ی القا چکیده کامل
خلق افسرده، به گونه‌های مختلف فرایندهای شناختی اعم از تفکر پیچیده، حل مساله، حافظه، خلاقیت و به ویژه توجه و رمز گردانی اطلاعات را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی نحوه ی اختصاص توجه به محرک‌های مرتبط و نامرتبط خنثی در خلق افسرده‌ی القایی و غیر افسرده بود. بدین منظور، طی یک پژوهش مقایسه ای با مداخلات آزمایشی، 89 نفر، از دانشجویان غیر افسرده ی دانشگاه آزاد اسلامی اهواز و دانشجویان کارشناسی رشته ی روان شناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان طی یک غربالگری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کاربندی شدند. یکی از گروهها مورد القای افسردگی قرار گرفت و توجه متمرکز افراد با استفاده از تکلیف بازشناسی الگوهای مکعب ها و توجه نامتمرکز اندازه گیری شد. تحلیل واریانس نمرات نشان داد که در اختصاص توجه به محرک‌های مرتبط، تفاوت معناداری بین گروهها وجود ندارد اما، میزان توجه به محرک‌های نامرتبط در افراد گروه افسرده- القایی بیشتر از گروه غیر افسرده بود. یافته‌ها نشان می دهد که شیوه ی توجه نامتمرکز علاوه بر خلق افسرده در شرایط با خلق افسرده القایی نیز وجود دارد.
پرونده مقاله