اثربخشی ذهن آگاهی بر کاهش استرس، اضطراب و افسردگی در سومصرفکنندگان مواد
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
کلید واژه: افسردگی, سومصرف مواد, ذهن اگاهی, اضطراب, استرس,
چکیده مقاله :
ذهنآگاهی، هشیاری غیرقضاوتی، غیرقابل توصیف و مبتنی بر زمان حال نسبت به تجربه ایست که در یک لحظه ی خاص در محدوده ی توجه یک فرد قرار دارد. این روش، در کاهش استرس و افزایش کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن نتایج مثبتی داشته است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی ذهن آگاهی بر کاهش اضطراب، افسردگی و استرس سومصرفکنندگان مواد بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل، گمارش تصادفی و آزمون پیش و پس، 60 بیمار مبتلا به اعتیاد به صورت دردسترس از بین بیماران کلینیک نظام پزشکی شهرستان شهریار و کلینیک ترک اعتیاد اندیشه ی رهایی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. گروهها در ابتدا از نظر میزان اضطراب، افسردگی و استرس ارزیابی شدند. سپس شیوه ی ذهن آگاهی در 8 جلسه ی دو ساعته به گروه آزمایش آموخته شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. بعد از برنامه درمانی، مجددا میزان اضطراب، افسردگی و استرس شرکت کنندگان ارزیابی شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان دهنده ی تفاوت معنادار بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش بود. بدبن ترتیب می توان اذعان داشت که آموزش ذهنآگاهی در کاهش اضطراب، افسردگی و استرس سومصرف کنندگان مواد موثر است.
Mindfulness is a mental state achieved by focusing one's awareness on the present moment, while calmly acknowledging and accepting one's feelings, thoughts, and bodily sensations, used as a therapeutic technique. This method has produced positive effect on decreasing the stress and increasing the life quality among the patients suffering from chronic disorders. Hence, the present research aimed to assess the effectiveness of mindfulness in decreasing the stress, anxiety and depression among the substance abusers. Therefore, the research employed a semi-experimental method with pretest, posttest and control group design. A sample of 60 addicted individuals was randomly selected from the patients hospitalized in Shahriyar Province and Andisheh Rahayi centers for addiction treatment. Subsequently, they were assigned to the experimental and control groups and were assessed with regard to the stress, depression and anxiety prior to and subsequent to the treatment. The experimental group underwent eight, two-hour sessions of mindfulness therapy and the control group didn’t receive any therapeutic treatment. Multivariate covariance analysis indicated significant between-group difference between pretest and posttest scores. It can be concluded that mindfulness therapy is effective in decreasing the anxiety, depression and stress among the substance abusers.