بررسی آسیب‌شناختی اجتماعی بالا رفتن سن ازدواج از دیدگاه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
محورهای موضوعی : جامعه شناسیمرضیه خیری 1 , مهدی حاجی آقا 2
1 - کارشناسی‌ارشد جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران.
2 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، گروه علوم اجتماعی؛ ارومیه- ایران.
کلید واژه: عوامل اقتصادی, عوامل اجتماعی, بالا رفتن سن ازدواج, عوامل فرهنگی,
چکیده مقاله :
هدف از انجام این تحقیق بررسی آسیب شناختی اجتماعی بالا رفتن سن ازدواج از دیدگاه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه می باشد. جامعه آماری، دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه به تعداد 4631 نفر بوده و برای تحقیق مورد نظر، بر اساس فرمول کوکران، تعداد 364 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای نمونه گیری جاز روش خوشه ای استفاده شد. ابزار تحقیق در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که اعتبار آن به صورت صوری و پایایی آن از طریق پیش آزمون و آلفای کرونباخ در مجموع 87/0 به دست آمد. طبق یافته ها، دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه عوامل تاثیر گذار بر بالارفتن سن ازدواج را در درجه اول عوامل اجتماعی، دوماقتصادی و سوم فرهنگی می‌دانند و متغیر های سطح تحصیلات والدین و وضعیت اشتغال دانشجویان با مجموع عوامل سه گانه رابطه معناداری ندارد.
The purpose of this research is to consider social pathology of marriage age increasing in the view of Uremia IAU (Islamic Azad University) female students. Statistical community includes Uremia IAUfemale students totally 4631. Based on Cochran formula, 364 subjects were selected as samples. Clustering method was used in order to sampling. Data gathering tools was a researcher made questionnaire which its validity obtained formally and its reliability through pre-test and α-Cronbach 87%. Research results showed that, Uremia IAU (Islamic Azad University) female students have prioritized factors effective on increasing marriage age as social, secondly economic, and finally cultural factors. The variables of parents’ educational level and students’ occupational position don’t have any meaningful relationship with these triple factors.
آزاد ارمکی، ت. (1386). جامعهشناسی خانواده ایرانی. تهران: انتشارات سمت.
احمدی، ا. (1389). تنگناوتاخیردرایران. تهران: نشر راهدان.
اسکندری چراتی، آ. (1388). بررسی عوامل اجتماعی موثر بر تاخیر سن ازدواج در ایران با تاکید بر استان گلستان. فصلنامه تخصصی جامعهشناسی. سال چهارم، شماره سوم، ناشر: دانشگاه آزاد آشتیان.
اعزازی، ش. (1385). جامعهشناسی خانواده باتاکیدبرنقش،ساختاروکارکردخانواده دردوران معاصر. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان.
امینی، ا. (1390). ازدواج، موانع و راهحلها. قم: موسسه بوستان کتاب.
بستان نجفی، ح. (1389). اسلام وجامعهشناسی خانواده. قم: انتشارات سبحان.
بهپژوه، ا. (1389). آسیبشناسی خانواده. مجلهپیوند. شماره 375، صص 24- 20.
حسینی، م. (1391). آموزش ومشاوره قبل ازازدواج. تهران: نشر آوای نور.
درخشان، ب. (1383). موانع و راهکارهای ازدواج. مجموعه مقالات همایش ازدواج دانشجویی، راهکارها و چالشها. کاشان: انتشارات مرسل.
رجبی، ع. (1386). سن ازدواج، عوامل افزایش و راهبردهای کاهش آن. مجلهمعرفت. شماره 112، صص 154- 143.
رحیمی، ا. (1393). آسیبشناسی بالا رفتن سن ازدواج. روزنامه جامجم. شماره 109271.
ساروخانی، ب. ( 1385). دایرةالمعارف علوم اجتماعی. تهران: نشرکیهان.
شجاعی، م. (1384). تحلیل روان شناختی افزایش سن ازدواج و نقش آن در انحرافات اخلاقی جوانان. مجله معرفت. شماره 97، صص 53- 46.
صدیق اورعی، غ. (1378). مسایل اجتماعی جوانان. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی.
کاستلز، م. (1380). عصراطلاعات قدرت و هویت. ترجمه: ح، چاوشیان. تهران: انتشارات طرح نو.
کرایب، ی. (1378). نظریه اجتماعی مدرن از پارسونز تا هابرماس. ترجمه: ع، مخبر. تهران: انتشارات آگاه.
لیتل، د. (1373). تبییندرعلوماجتماعی، درآمدی به فلسفه علمالاجتماع. ترجمه: ع، سروش. تهران: نشر صراط.
مجد الدین، ا؛ و دیگری. (1386). بررسی دلایل و آثار افزایش سن ازدواج دختران روستایی در آشتیان. مجله شناخت. شماره 53، صص 386- 375.
میشل، آ. (1378). جامعهشناسی خانواده و ازدواج. ترجمه: ف، اردلان. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
Karlsson, G. (1963). Adaprobability andcommunication marriage totow. beamibster press.
Lawson, T. (2001). Dictionaryof Sociology.London and Chicago:Fitzroy Dearborn Publishers.