جامعهشناسی سیاقِ زیستِ آنلاین و بنیان‌های حقوقیِ امنیت اخلاقی کودکان، در تفسیری از حقوق بشر و حقوق کودک
محورهای موضوعی : جامعه شناسی
1 - عضو هیات علمی واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه- ایران
کلید واژه: جامعهشناسی سایبری, جامعۀ مجازی اخلاق نهاد, سیاقِ زیستِ آنلاین, حقوق (بشر, کودک), امنیت اخلاقی- اجتماعی کودکان,
چکیده مقاله :
این نوشتار برخلاف پندارهای رایج که، فضای سایبری را هم چون ابزاری ارتباطی (تلفن و ...) و یا همانند رسانه (تلویزیون و ...) تلقی می نمایند؛ باتوجه به توان و گسترۀ کارکردی اش آن را به مثابۀ سنخی جدید ازجامعه و روابط انسانی طرح نموده است. امنیت اخلاقی ـ اجتماعی کودکان درسیاقِ زیستِ آنلاین را نیز عنصر بایسته ساختاری این جامعه / ابرمتن سیال (فضای سایبری) می داند. پژوهشگر ضرورت و الزام یاد شده در فوق را از طریق کاربست متد حقوق تفسیری، از متن دو منشور جهانی حقوق بشر و حقوق کودک استنباط؛ و در قالب "گفتمان محدودـ معقول سازی جامعه مجازی" به ویژه به منظور امنیت اخلاقی ـ اجتماعی کودکان و حمایت از تجربه تکرارناپذیر کودکانۀ خردسالان طرح و مدافعه نموده است. به دلیل دوری گزینی از هر گونه مناقشه و جدل معرفتی با خاستگاه معرفتی ـ تکنولوژیکی فضای مجازی، گفتمان یاد شده را بر پایه معرفت و فلسفه غرب بنیاد نهاده است. چنین رویکردی دقیقاً به معنای کاربست متد نقد درونی در امر آسیب شناسی فضای / جامعه سایبری است. نتیجه آن که در فرایند چنین گفتمان مقبولِ وجدان جمعی و افکار عمومی (خاصه در غرب) اتخاذ تدابیر حقوقی بین الملل، برای طلب جهانی بازسازی تکنولوژیکی، معرفتی، حقوقی و فرهنگی جامعه مجازی را پیشنهاد نموده است. این پیش نهاده در راستای صیانت از خانواده، امنیت اخلاقی ـ اجتماعی کودکان و حمایت از تجربه تکرارناپذیر کودکانۀ خردسالان است.
Contrary to popular beliefs that regard cyberspace as a communication tool (phone) or as a media (TV) this paper, considering its power and functional scope, has proposed it as a new category of society and human relationship. The social-ethical security of children in the online life style is also the structural element of this community / fluid hypertext (cyberspace). The researcher has inferred the necessity of the study, (using the application of the interpretive rights method), from the text of the two Universal Charter of Human Rights and the Child Rights; and has been proposed and advocated it in the form of a "limited discourse of the rationalization of the virtual community", in particular with a view to protecting the social ethics of children and supporting the unrepeatable experience of young children. Refraining from any epistemic controversy with the cognitive -technological origins of cyberspace, the discourse is based on western knowledge and philosophy. Such an approach is precisely the use of an internal critique of the pathology of cyberspace. The result is that, in the process of such an acceptable discourse by collective conscience and public opinion (especially in the West), the adoption of international legal measures has been proposed to seek technological, epistemological, legal and cultural reconstruction of the virtual community. This proposal is aimed at protecting the family, the social-ethical security of children and supporting the unrepeatable childhood experiences.
منابع
ابوالحسن تنهائی، حسین. (1377). درآمدی بر مکاتب و نظریههای جامعهشناسی. گناباد: مرندیز. چاپ سوم.
بتلهایم، برونو. (1392). افسون افسانهها. اختر، شریعتزاده. تهران: هرمس. چاپ سوم.
جیشانکار، کی (ویراستار). (1394). جرمشناسی فضای مجازی: کشف جرایم اینترنتی و رفتار مجرمانه. حمیدرضا، ملک محمدی. تهران: میزان. چاپ اول.
حقوق کودک. (1371). به انضمام: متن کامل کنوانسیون حقوق کودک مصوب 1989 و اعلامیه اجلاس جهانی سران دولتها برای کودکان 1990. تهران: روشنگران. چاپ سوم.
شرودر، کیت، ای. (1389). کلیدهای همراهی و مراقبت از نوجوانان در اینترنت. فرناز فرود. صابرین، کتابهای دانه. چاپ ششم.
کوزر، لیوئیس. زندگی و اندیشه بزرگان جامعهشناسی. (1373). محسن، ثلاثی. تهران: علمی. چاپ پنجم.
لوی برول، هانری؛ و دیگران. (1371). حقوق و جامعهشناسی. مصطفی، رحیمی. تهران: سروش. چاپ دوم.
موحد، محمدعلی. (1387). در خانه اگر کس است (همراهِ اعلامیۀ جهانی حقوق بشر). تهران: کارنامه. چاپ دوم.
ویکس، ریموند. (1389). فلسفه حقوق از حقوق طبیعی تا پسا مدرنیسم. فاطمه، آبیار. تهران: رخداد نو. چاپ اول.
_||_