تاثیر هویت مکانی بر زیست‌پذیری سکونتگاه‌های روستایی پیراشهری کلانشهر مشهد

محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی روستایی و عشایری

علیرضا معینی ¹ , علی اکبر عنابستانی ²

1 - دانشگاه فردوسی مشهد
2 - دانشگاه فردوسی مشهد

تاریخ دریافت : 1398/05/28 تاریخ پذیرش : 1398/12/26 تاریخ انتشار : 1403/09/01

کلید واژه: معادلات ساختاری, کلانشهر مشهد, زیست پذیری, هویت مکانی, روستاهای پیراشهری,

چکیده مقاله :

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر هویت مکانی بر زیست‌پذیری روستاهای پیراشهری شهر مشهد می‌باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر طبق نتیجه سرشماری 1395، روستاهای دهستان تبادکان شهرستان مشهد در بخش مرکزی شهرستان مشهد است که در مطالعه به دو محور سیمان و کلات تقسیم شده است. طبق فرمول کوکران تعداد نمونه لازم جهت تکمیل پرسشنامه 169 خانوار بدست آمد. جهت تجزیه تحلیل داده‌ها ازآزمون‌های، تی تک‌نمونه‌ای، پیرسون و معادلات ساختاری Smat PLS و برای رتبه‌بندی روستاها از روش تصمیم‌گیری چند معیاره ویکور استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد میانگین هویت مکانی در بین روستاهای مورد مطالعه پایین می‌باشد و ابعاد هویت مکانی در این مطالعه که شامل تمایز، تداوم، عزت نفس و خودکارآمدی بوده‌اند با متغیر زیست‌پذیری دارای رابطه معناداری بوده‌اند بدین صورت که هرچه هویت مکانی بالاتر زیست‌پذیری در بین روستاییان بالاتر می‌باشد. متغیر تمایز به میزان 100/0 اثر مستقیم بر متغیر زیست‌پذیری دارد. بدین معنی که، متغیر تمایز به میزان 10 درصد توانسته است اثر مستقیمی بر سازه‌ی زیست‌پذیری بگذارد. همچنین متغیر تداوم به میزان 297/0- اثرمستقیم و معکوس بر سازه‌ی زیست‌پذیری دارد. بدین معنی که با افزایش در سازه‌ی تداوم به میزان یک واحد شاهد کاهش در سازه‌ی زیست‌پذیری به میزان 297/0- خواهیم بود. متغیر عزت نفس نیز به میزان 318/0 و متغیر خودکارآمدی به میزان 621/0 اثرمستقیم بر سازه‌ی زیست‌پذیری دارند. همانطور که مشاهده می‌شود متغیر خودکارآمدی به نسبت سایر متغیرها اثر مستقیم بیشتری به میزان 1/62 درصد بر سازه‌ی زیست‌پذیری اثر مستقیم دارد.

چکیده انگلیسی:

The population of interest in the study, according to the results of the census of 2016, is the villages of Tabadekan rural district in the central part of Mashhad city, which are divided into two axes of Siman and Kalan. According to Cochran formula, the number of samples needed to complete the questionnaire was 169 households. To analyze the data, one-sample T Test, Pearson, and Smat PLS structural equations were used and for the ranking of villages, a multi-criteria decision making (MCDM) method, VICOR, was applied. The findings of this research indicate that the mean of place identity among the studied villages is low and the place identity dimensions, which include differentiation, continuity, self-esteem, and self-efficacy, have a significant relationship with the livability variable. Therefore, the higher the place identity, the higher the livability of the villagers. The differentiation variable has a direct impact on the livability variable of .0001 This means that this variable has a direct effect on the livability structure of 10%. Also, the continuity variable has a direct and inverse relation of -0/29.7 on the livability structure. This means that with an increase in the structure of continuity, we will see a decrease in the unit of livability (by -0.297). In addition, self-esteem and self-efficacy variables have a direct effect on the viability structure with the rate of 0.31 and 0.61, respectively. As it can be seen, the self-efficacy variable as compared with other variables has a more direct effect (62.1%) on the livability.