فهرست مقالات مینو دادبان شهامت

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - اثرات گرم کردن پویا با و بدون جلیقه وزنی بر عملکرد پرش و قدرت بیشینه اندام تحتانی بازیکنان مرد فوتبال
  مینو دادبان شهامت
  20.1001.1.27834603.1401.2.1.10.0
  زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات گرم کردن پویا با و بدون جلیقه وزنی بر عملکرد پرش و قدرت بیشینه اندام تحتانی بازیکنان مرد فوتبال بود.مواد و روش ها: 15 مرد فوتبالیست جوان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. برنامه‌های گرم کردن شامل گرم کردن عمومی ( چکیده کامل

  زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات گرم کردن پویا با و بدون جلیقه وزنی بر عملکرد پرش و قدرت بیشینه اندام تحتانی بازیکنان مرد فوتبال بود.مواد و روش ها: 15 مرد فوتبالیست جوان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. برنامه‌های گرم کردن شامل گرم کردن عمومی (دویدن با 70% حداکثر ضربان قلب) و گرم کردن پویا با استفاده از جلیقه وزنی در حدود 6% وزن بدن شرکت‌کنندگان بود. داده‌‌ها با استفاده از نرم‌افزار Spss نسخه 21 و آزمون‌های t زوجی و آنالیز واریانس دو طرفه مکرر همراه با آزمون تعیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شد. نتایج: گرم کردن پویا بدون جلیقه وزنی منجر به کاهش معنادار شاخص پرش طول و افزایش معنادار رکورد پرش سارجنت و قدرت بیشینه شرکت‌کنندگان شد (05/0p≤). در مقابل گرم کردن پویا با جلیقه وزنی منجر به افزایش معنادار شاخص پرش طول، پرش سارجنت و و قدرت بیشینه شرکت‌کنندگان شده‌است (05/0p≤). گرم کردن پویا با استفاده از جلیقه وزنی منجر به افزایش معنادار عملکرد پرش طول نسبت به گرم کردن عمومی شد (05/0p≤). بین اثرات دو روش گرم کردن پویا در عملکردهای پرش سارجنت و قدرت بیشینه اندام تحتانی تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p≥). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده بهبود عملکرد پرش عمودی با اعمال بار 6% با استفاده از جلیقه وزنی طی پروتکل در مقایسه با گرم کردن عمومی است. به نظر می‌رسد که استفاده از این شیوه گرم کردن اثر بخشی بیشتری در توسعه عملکرد توانی فوتبالیست‌های مرد جوان دارد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - ارتباط سطح فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
  مینو دادبان شهامت
  پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش پس رویدادی یا علی مقایسه ای است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر در سال تحصیلی 1402-1403 شامل 4500 نفر بود. حجم نمونه با استفاده چکیده کامل

  پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش پس رویدادی یا علی مقایسه ای است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر در سال تحصیلی 1402-1403 شامل 4500 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 350 نفر تعیین شد که به صورت نمونه گیری در دسترس، جهت پاسخگویی به سوالات پرسشنامه های فعالیت بدنی (شارکی، 1997) کیفیت زندگی SF-36 (برازیر و همکاران، 2011) و سلامت اجتماعی (کییز، 1998) انتخاب شدند. برای توصیف داده های تحقیق از میانگین و انحراف معیار و به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تمامی تحلیل ها در سطح P ≤ 0/05 و با نرم افزار آماری SPSSنسخه 21 انجام شد. یافته ها نشان داد که ارتباط معناداری بین میانگین سطح فعالیت بدنی با ابعاد سلامت جسمانی و سلامت روانی شاخص کیفیت زندگی وجود دارد (P ≤ 0/05). همچنین ارتباط معناداری بین میانگین سطح فعالیت بدنی با تمامی ابعاد پنجگانه سلامت اجتماعی شامل، همبستگی اجتماعی، انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شکوفایی اجتماعی و پذیرش اجتماعی وجود دارد (P ≤ 0/05). پرونده مقاله