سعدی و ابعاد عشق در زندگی انسانی

محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی

فریده محسنی هنجنی ¹ (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد تهران جنوب)

تاریخ دریافت : 1390/10/04 تاریخ پذیرش : 1391/02/05 تاریخ انتشار : 1391/06/01

کلید واژه: عشق, انسان, سعدی, زندگی, human, love, ادبیات غنایی, lyrical literature, Sa&#039, adi, life,

چکیده مقاله :

عشق در وجود سعدی به گونه‌ای ریشه دوانده که تمامی ابعاد وجودش را تحت تأثیر قرار داده است. از نظر اوانسان با عشق، این ودیعه الهی، پا به عرصه جهان می‌گذارد و به واسطه‌ی آن از سایر موجودات ممتاز می‌گردد. این عشق با تجربة ازلی دیدار با زیبایی مطلق در جهان مادی به عشقی حسی بدل می‌شود. سعدی این عشق را پایگاه و تکیه‌گاه مسائل انسانی وبه تعبیر دیگر زندگی ساز می داند. امّا این عشق حسی با تمام ویژگی‌هایش انسان را راضی نمی‌کند و دغدغة جاودانگی و نامیرایی انسان از یک‌سو و قدسی و ازلی بودن عشق از سوی دیگر موجب می‌شود این دو باهم سیری رو به کمال را آغاز ‌کنند و با پیوستن به کمال زیبایی و خیر محض، جاویدان و نامیرا ‌شوند. تبیین و تحلیل و طبقه‌بندی این مقولات ، همراه نمونه‌هایی از آثار سعدی، هدفی است که نگارنده از ارائه این مقاله پی می‌گیرد.

چکیده انگلیسی:

Sa'adi’s existence is full of love and the entire aspects of his existence have been affected. To his opinion, a human being who has born with this divine trust and have been excellent by this from the others. This love has been changed to a sensational love with eternal experience of visit with the absolute beauty in physical world. This love has been known the base of human affairs and the other word is life making by Sa'adi. But this sensational love doesn't fulfill human's needs with all features and eternity worry of human from one side and being eternal of love from the other side causes that these two begin a path to the perfection and have been eternal with joining to the beauty perfection and sheer welfare. Accounting for, analyzing and classifying of this subjects together with samples of Sa'adi works is a goal of writer who has for presenting of this paper.

منابع و مأخذ:

1-    قرآن‌کریم (1371). ترجمه محی‌الدین‌ الهی‌قمشه‌ای. تهران: حافظ نوین.

2- رازی، نجم‌الدین (1386). مرصادالعباد. به اهتمام محمد امین ریاحی. تهران: علمی‌ و فرهنگی . چ 12.

3-    زرین کوب ، عبدالحسین (1373). با کاروان حله. تهران : علمی . چ7.

4-    ستاری ، جلال . (1374) . عشق صوفیانه . تهران : مرکز. چ 3.

5- سعدی ، (1386). دیوان غزلیات. به کوشش خلیل خطیب رهبر. تهران: سعدی (سرای اخوان). چ 3.

6- سمعانی، ابوالقاسم احمدبن مظفر، (1367).روح الارواح، تصحیح و توضیح نجیب مایل هروی. تهران: علمی و فرهنگی.

7- سنایی، (1385).دیوان،مقدمه بدیع الزمان فروزانفر،به اهتمام پرویز بابایی. تهران :نگاه. چ2.

8-    صدری‌نیا، باقر، (1380). فرهنگ مأثورات متون عرفانی. تهران: سروش.

9- عراقی،فخرالدین ابراهیم، (1338).کلیات شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی متخلص به عراقی،به کوشش سعید نفیسی. تهران : سنایی . چ4.

10-            عطار، (1379) .تذکرة الاولیا ، بررسی،تصحیح متن ، توضیحات و فهارس از محمد استعلامی . تهران : زوار . چ  11 .

11-            ـــــ،(1380) .دیوان، به اهتمام وتصحیح تقی تفضلی . تهران :علمی و فرهنگی .

12-            عین القضات همدانی، (1341). تمهیدات. به تصحیح و تحشیه و تحقیق عفیف عُسیران. تهران: دانشگاه تهران.

13-            غزالی، امام محمد، (1384). احیاء‌علوم‌الدین . به کوشش حسین خدیوجم. تهران : علمی‌وفرهنگی. چ5.

14-            معصوم علیشاه، (1339). طرایق‌الحقایق. به تصحیح محمدجعفرمحجوب. تهران: کتابفروشی باران.

15-            مولوی، (1387).کلیات شمس تبریزی ،تصحیح بدیع الزمان فروزانفر . تهران :پیمان . چ ششم.

16-            هجویری، ابوالحسن علی‌بن‌عثمان، (1358). کشف‌المحجوب. تصحیح والنتین ژوکوفسکی، مقدمه قاسم انصاری. تهران: طهوری.