بازنمایی تمثیل و نماد در گل و گیاه در دیوان صائب تبریزی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسیماندانا علیمی 1 , سید احمد حسینی کازرونی 2
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آزاد شهر- ایران.
2 - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر- ایران.
کلید واژه: نماد, تمثیل, زیبایی شناسی, صائب, aesthetics, Indian style, گل و گیاه, Saeb Tabrizii, flower and plants,
چکیده مقاله :
این شاعر خوش طبع با استفاده از عناصر زیبایی شناختی در گلها و گیــاهان، به خلق ایمــاژهای ذهنی، سمبلها، تشبیهات مرکب به نحو بسیار بدیعی پرداخته و در کشف وجه شبههای زیبا هنرمندی و دقت بسیار از خود نشان داده است. مهمترین عنصر ادبی در شعر صائب تمثیل میباشد که بیشتر به صورت اسلوب معادله رابطهی تشبیهی بین دو مصراع بر قرار میکند. در این صورت یک مصراع باید معقول و دیگری محسوس باشد. از دیگر صور بلاغی موجود در شعر صائب، پارادوکس، ایهام، کنایه، مجاز و ... میباشد که در این مجموعه نمونههای فراوانی از آنها عرضه شده است. بنابراین باید گفت، صائب در غزلیات خود نوآوریهای چشم گیری در حوزهی بیان و بدیع داشته و توانسته است با پیوند انسان و طبیعت مضامینی نو و زیبا را بیافریند.
This chirpy poet has proceeded to make use of Aesthetic elements to create mental images and symbols in flowers and plants. The most important literary element in Saeb’s poems is parable, that establishes an equation of metaphorical relationship. Accordingly, a hemistich should be reasonable; other important elements found in Saeb Tabrizi’s poem is, paradox, opacity, parables, and metonym. Ultimately, an attempt is made in this article to show that Saeb in his sonnets has been innovative in expression. He has createed beautiful and new themes establishing relationship between man and nature.