معیارهای عشق پاک در منظومۀ خسرو و شیرین
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران جنوب - ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
بررسی مقولۀ عشق در ادب فارسی در ابعاد گوناگون از زمان های دور تا امروز مطمح نظر پژوهشگران بوده و هست. همچنین پژوهش دربارۀ خسرو شیرین نظامی نیز بسیار است. اما بررسی این موضوع منحصرًا در منظومۀ عاشقانۀ خسرو و شیرین و نشان دادن ویژگی های آن و ارائۀ معیارهایی که حکایت از پاکی عاشق و معشوق و رابطۀ عاشقانۀ آن ها داشته باشد، به صورت مستقل انجام نیافته است. در این مقاله اثبات شده است که همۀ عشق های مندرج درادبیات غنایی از نوع تن کامگی نیست؛ عشق هایی چون حب عذری در لیلی ومجنون وعشق پاک در خسرو و شیرین نیز وجود دارد .پس از بیان تفاوت حب عذری با عشق پاک در فرایندی وجود عشق پاک با شواهد شعری در خسرو و شیرین نشان داده شده است. آن گاه معیارهای آن در منظومه خسرو و شیرین نظامی به همراه نمونه ها و تحلیل داستان باز کاویده شده است.
The study of the concept of love in Persian literature in various aspects has been under the consideration of researchers from ancient times until today. Also, there are numerous researches on Nezami’s Khosrow and Shirin. But the exclusive study of this topic in the romance of Khosrow and Shirin and indicating its characteristics and representing standards that reflect the purity of the lovers and their relation has not been done separately. In this article we briefly define different types of love and mention their effects and results as well as studying different views in this case. In this article proved that not all the loves mentioned in Ghanaian Literature are erotic. There are such things as Hobbe Azri in Leyli and Majnun and pure love in Khosrow and Shirin. After mentioning the difference between Hobbe Azri and pure love, the existence of pure love in Khosrow and Shirin is shown with poetic evidence in a process. Then, its standards in Khosrow and Shirin are analyzed with poetic evidence and story analysis, so that the boundary between erotic love, pure love and hobbe azri is represented.