بررسی تمثیل‌های اقناعی در مثنوی طاقدیس ملااحمد نراقی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
رقیه نورمحمدی
1
*
,
یوسف سیاهپور
2
1 - دبیر ادبیات
2 - کارمند
کلید واژه: تمثیل اقناعی, مثنوی طاقدیس, ملا احمد نراقی,
چکیده مقاله :
شاعرانی وجود دارند که علاوه بر بکارگیری تمثیل و انواع شناخته‌شده‌ی آن، از گونه‌ی دیگر تمثیل با عنوان تمثیل اقناعی استفاده می‌کنند تا مخاطب را نسبت به حرفی که می‌زنند اقناع و راضی کنند. آشنایی بیشتر با تمثیل اقناعی به عنوان روشی جهت پرورش معانی، این ضرورت را ایجاد کرد که پژوهش حاضر با هدف بررسی تمثیل‌های اقناعی در مثنوی طاقدیس ملا احمد نراقی به نگارش در آید. در این نوع تمثیل که بسیار کوتاه و در حد چند بیت می‌باشد اغلب شاعر در پی خرسند نمودن مخاطبانش، مثالی روشن و آشکار و گاهی در میانه‌ی حکایت و داستان‌های خود بیان می‌کند. این نوع تمثیل بیشتر به عنوان زیر مجموعه‌ی استدلال و از راه‌های پرورش معانی محسوب می‌شود. از آنجایی که تاکنون پژوهشی در این خصوص به نگارش درنیامده و کاری کاملاً نو است نگارنده در پی آن شد تا پژوهش حاضر را با روش توصیفی- تحلیلی و همچون دیگر کارهای پژوهشی رشته علوم انسانی به صورت کتابخانه‌ای انجام دهد و از ابزارهایی همچون فیش و نمونه‌برداری از کتب و مقالات معتبر استفاده کند.. در این پژوهش، شواهد و مصادیقی از تمثیل‌های اقناعی در مثنوی طاقدیس استخراج و تحلیل و بررسی شدند. یافته‌های پژوهش نشان داده که نراقی با هدف راضی کردن مخاطبان، تمثیل‌های اقناعی خود را که از عناصر سازنده‌‌ایی همچون پدیده‌های طبیعت، کارهای روزمره، حیوانات و ... که همگی محسوس و ملموس هستند بکار برده است.
There are poets who, in addition to using allegory and its known types, use another type of allegory called persuasive allegory to convince and satisfy the audience about what they say. More familiarity with persuasive allegory as a method to develop meanings created the necessity that the present study is written with the aim of examining persuasive allegory in the Masnavi of Taghdis Mullah Ahmad Naraghi. In this type of allegory, which is very short and limited to a few verses, the poet often tells a clear and obvious example in the middle of his stories in order to please his audience. This type of allegory is more considered as a subset of reasoning and one of the ways of developing meanings. Since no research has been written in this regard so far and it is a completely new work, the author sought to carry out the present research with a descriptive-analytical method and like other research works in the field of humanities in a library form and using tools such as vouchers and sampling. Use authentic books and articles. In this research, evidences and examples of persuasive parables in Masnavi Taghdis were extracted and analyzed. For this purpose, the parable of persuasion was first introduced and explained, then the examples in Taghdis' Masnavi were analyzed. At the end, conclusions are drawn
-اباذری، عبدالرحیم، نراقی، ملا مهدی (1380)، منادی‌اخلاق، تهران: امیرکبیر.
-اسداللهی، خدابخش، علی‌محمدی، زینب (1391)، گلستان، منشأ تنوع و تحرک، اردبیل: یاوریان
ترکچی، فاطمه، (1389)، تاریخ‌نگاران، کتاب ماه، شماره147.
-حسن‌زاده آملی، حسن، ،(1379)، در آسمان معرفت: تذکره‌ی اوحدی از عالمان ربانی، گردآوری محمدبدیعی، چاپ پنجم، قم: تشیع.
زمخشری، محمودبن‌عمر، 1982م، اساس‌البلاغه، به تحقیق الاستاذ عبدالرحیم محمود، بیروت:دارالمعرفه.
سعدی،مصلح‌الدین، (1385)؛ گلستان، تصحیح محمدعلی فروغی، تهران: ققنوس.
-مزینانی، محمدصادق. (1381)، اندیشه‌های سیاسی محقق نراقی، چاپ اول، قم: دبیرخانه مجلس خبرگان.
-معلم حبیب‌آبادی.میرزا محمدعلی، (1352)، مکارم‌الآثار فی احوال رجال دو قرن14و 13 هجری، اصفهان: انتشارات انجمن کتابخانه‌های عمومی اصفهان وابسته به ادره کل فرهنگ و هنر استان اصفهان، ج4.
-معین، محمد، (1379)، فرهنگ فارسی، چاپ پانزدهم، تهران: امیرکبیر، تمام مجلدات،
-نراقی، ملا احمد، (1362). مثنوی طاقدیس، تهران: امیرکبیر.
-نراقی، حسن، (1379)، کاشان در جنبش مشروطه‌ی ایران، چاپ اول، تهران: بی‌نا.
-هدایت، ، رضاقلی‌خوان. (1382)، مجمع‌الفصحا، به کوشش مظاهر مصفا، چاپ دوم، تهران: امیرکبیر.