مبنای مشروعیت و مقبولیت حکومت اسلامی در منظومه فکری آیت الله سید محمد باقر صدر
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیمحمد بازوند 1 , مسعود مطلبی 2 , علی فلاح نژاد 3 , علی فلاحی سیف الدین 4
1 -
2 -
3 -
4 -
کلید واژه: مقبولیت, مشروعیت, حکومت اسلامی, ولایت فقیه,
چکیده مقاله :
محمد بازوند [1]- مسعود مطلبی[2]- علی فلاح نژاد[3]- علی فلاحی سیف الدین[4] تاریخ دریافت: 4/12/1398- تاریخ پذیرش: 21/12/1398 چکیده: یکی از مباحث بنیادی و اساسی هرحکومتی بحث مشروعیت و مقبولیت است که تقویت آن در استقرار و ثبات و یا بالعکس تضعیف آن در بی ثباتی و فروپاشی حکومت نقش بیبدیلی دارد. در این نوشتار که با رویکرد توصیفی- تحلیلی به رشته تحریر درآمده است در پاسخ به چیستی مبنای مشروعیت و مقبولیت در نظریه حکومت اسلامی آیت الله سید محمد باقر صدر این استدلال ارائه می شود که وی مشروعیت را ترکیبی از ارادۀ الهی ـ مردمی می دانست. چنانکه در کنار پذیرش ولایت فقیه به عنوان منشأ مشروعیت الهی حکومت اسلامی، بر نقش مردم در تعیین سرنوشت خویش تأکید می نمود و تلاش داشت با اعطای حق انتخاب به ملت در همه ابعاد و جوانب حکومت، میان مشروعیت و مقبولیت در حکومت اسلامی پیوند ایجاد نماید. [1] - دانشجوی دکتری، علوم سیاسی( اندیشه سیاسی)، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، لرستان، ایران M.bazvand1396@gmail.com [2] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، گلستان، ایران: نویسنده مسئول mmtph2006@yahoo.com [3] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، لرستان، ایران [4] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، لرستان، ایران
Mohammad Bazvand[1] Masoud Motallebi[2] Ali Fallahnejad[3] Ali Fallahi Saifuddin[4] Abstract: One of the fundamental issues of any government is the issue of legitimacy and acceptance, the strengthening of which plays an irreplaceable role in the establishment and stability or,conversely, the weakening of it in the instability and collapse of the government. In this article, which has been written with a descriptive-analytical approach, in response to what is the basis of legitimacy and acceptability in the theory of Islamic government, Ayatollah Seyyed Mohammad Baqir Sadr, argues that he considered legitimacy as a combination of divine-popular will. As in addition to accepting Velayat-e-Faqih such as the source of divine legitimacy of the Islamic government, it emphasizes the role of the people in determining their destiny and tries to create a link between legitimacy and acceptance in the Islamic government by granting the right to choose the nation in all aspects of government. [1]- PhD Student in Political Science, Khorramabad Branch, Islamic Azad University, Lorestan, Iran [2]- Assistant Professor of Political Science, Azadshahr Branch, Islamic Azad University, Golestan, Iran:Corresponding Author [3]- Assistant Professor of Political Science, Khorramabad Branch, Islamic Azad University, Lorestan, Iran [4]- Assistant Professor of Political Science, Khorramabad Branch, Islamic Azad University, Lorestan, Iran
_||_