مبانی فقهی و اصول حاکم بر سیاست جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین الملل

محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

جواد علیائی ¹ , طیبه عارف نیا ² , عباس سماواتی ³

1 - دانشجوی دکترای فقه و مبانی حقوق، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران: نویسنده مسئول
3 - استادیارگروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران

تاریخ دریافت : 1401/05/13 تاریخ پذیرش : 1401/05/13 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: دشمن شناسی, مبانی فقهی روابط, اهداف و دسیسه‌ها, روابط اضطراری,

چکیده مقاله :

کشورها بدون ایجاد روابط درعرصه جهانی قادر به اداره حکومتشان نیستند.برقراری هر ارتباطی نیازمند در نظر گرفتن مصلحت و شناخت طرف مقابل بوده که در عرصه روابط بین الملل بدون شناخت دشمن این روابط منجر به نابودی و استثمار کشورمقابل می گردد.کشور ایران که زمانی روابط در همه عرصه ها بر اساس خواست وتامین منافع کشورهای مقابل بوده است،بعد از پیروزی انقلاب رابطه با استعمارگران بدلیل عدم تامین مصالح قطع و همین موضوع باعث دشمنی گردید.سئوال اینست که ضرورت دشمن شناسی در روابط بین المللی چه جایگاهی داشته و در حالت اضطرار برقراری روابط آیا نافی ضرورت شناخت دشمن می باشد؟این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ آن و بررسی دشمن ازدیدگاه قرآن و ورایات و اصول حاکم بر سیاست خارجه و نفی هرگونه ارتباط یک طرفه و تسلط بیگانگان بوده و مذاکرات را منوط به شناخت دشمن وتوطئه های آنها می داند.

چکیده انگلیسی:

Countries are unable to run their government without establishing relations in the world. Any communication requires the expediency and understanding of the other party, which in the field of international relations without recognizing the enemy of these relations leads to the destruction and exploitation of our country. In all areas, it was based on the will and interests of the other countries. After the victory of the revolution, the relationship with the colonists was due to the lack of interruption and this has led to hostility. Emergency Relationships Is it necessary to know the enemy? This article, using an analytical descriptive method, seeks to respond and examine the enemy from the perspective of the Qur'an and the traditions and principles governing foreign policy and rejecting any one -way relationship and mastery of aliens and considers the negotiations to be recognized as the enemy and their conspiracies.