ابعاد حقوقی اثر ادعای فسخ قرارداد بر اعتبار شرط داوری تجاری بین المللی

محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مهدی اصغری مقدم ¹ , مصطفی ماندگار ² , مصطفی السان ³

1 -
2 - عضو هیات علمی
3 - دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی

تاریخ دریافت : 1401/05/23 تاریخ پذیرش : 1402/12/11 تاریخ انتشار : 1402/12/11

کلید واژه: شرط ارجاع به داوری, داوری تجاری بین المللی, فسخ قرارداد, تعهدات ناشی از شرط داوری,

چکیده مقاله :

هدف از پژوهش حاضر بررسی ابعاد حقوقی اثر ادعای فسخ قرارداد بر اعتبار شرط داوری تجاری بین المللی می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد و به بررسی ابهامات موجود در شروط داوری و اثر ادعای فسخ قرارداد بر شرط داوری می پردازد. و در صدد پاسخ به این سئوال هست که اگر اصل قرارداد باطل یا اقاله شد تکلیف شرط داوری چه می شود؟یافته ها نشان می دهد، اگر معامله ای به سبب فسخ یا اقاله منحل گردد در نتیجه اصل معامله یا قرارداد از بین برود ، شرط داوری پیش بینی شده در آن نیز مانند بقیه تعهدات و شروط از بین می رود مگر اینکه طرفین در مورد همین موضوع یعنی از بین رفتن اصل قرارداد یا معامله و به اعتبار فسخ ایراد نماید اختلاف داشته باشند که می بایست وفق ماده 461 قانون آیین دادرسی مدنی رفتار گردد. اگر معامله ای به سبب فسخ یا اقاله منحل گردد در نتیجه اصل معامله یا قرارداد از بین برود ، شرط داوری پیش بینی شده در آن نیز مانند بقیه تعهدات و شروط از بین می رود مگر اینکه طرفین در مورد همین موضوع یعنی از بین رفتن اصل قرارداد یا معامله و به اعتبار فسخ ایراد نماید اختلاف داشته باشند که می بایست وفق ماده 461 قانون آیین دادرسی مدنی رفتار گردد.

چکیده انگلیسی:

One common way to deny the validity of an arbitration agreement is to invalidate the original contract or to terminate the original contract: the invalidity of the arbitration agreement argues that because the original contract is invalid, the arbitration clause is invalid or Since the original contract has been terminated, the arbitration contract must also be considered as terminated and as a result the arbitrator is not competent to deal with the dispute. If a transaction is terminated as a result of termination or cancellation and as a result of the original of the transaction or contract it is dissolved, the foreseeable arbitration clause will, like all other obligations and conditions, be void unless the parties to the dispute Going to the principle of a contract or transaction and terminating the validity of a dispute may be disagreed that it must be treated in accordance with Article 636 of the Old Civil Procedure Code. And the mere insertion of an arbitration clause in a contract that has been terminated or annulled is not an obligation for the court to refer to arbitration. In the present study, the author attempts to investigate the ambiguities in the arbitration terms and the effect of claiming the termination of the contract on the arbitration condition, as well as to find legal vacancies around it using a descriptive-analytic method.

منابع و مأخذ:

افتخار جهرمی، گودرز، (1387)، تحولات نهاد داوری در قوانین موضوعه ایران و دستاورد آن در حوزه داوری بین‌المللی، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 27 و 28
امیر معزی، احمد، (1387)، داوری بین‌المللی در دعاوی بازرگانی، چاپ اول، انتشارات دادگستر.
امامی، سید حسن، (1374)، حقوق مدنی، جلد 1، تهران، انتشارات اسلامیه
ايزانلو، محسن، (1386)، « تعهد به فعل ثالث»، فصلنامة حقوق مجلة دانشكدة حقوق و علوم سياسي، شماره بیستم
جنیدی، لعیا، (1376)، نقد و بررسی تطبیقی قانون داوری تجاری بین‌المللی، چاپ اول، نشر دادگستر.
داراب پور، مهراب، ( 1393)، قواعد عمومي حقوق تجارت و معاملات بازرگاني، تهران، انتشارات جنگل
دشتی، محمد رضا؛کریمی، عباس، (1392)، مطالعه تطبیقی قرارداد داوری، مجله مطالعات حقوق تطبیقی، دوره 4، شماره 1
رحمانی منشادی، مهدی، (1394)، آثار فسخ قرارداد، نخستین کنگره بین المللی حقوق ایران، تهران، مرکز همایشهای توسعه ایران
رئیسی، مریم؛ ساعدی، بهزاد، (1392)، استقلال شرط داوری در قراردادهای تجاری بین المللی، فصلنامه تحقیقات حقوقی تطبیقی ایران و بین الملل، دوره 6، شماره 19
زارع، مهدی؛ سلیمی، محسن، (1397)، ماهیت حقوقی و استقلال شرط داوری از قرارداد اصلی از منظر رویۀ قضایی، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی، دوره 48، شماره سوم33
زندی، محمدرضا، (1389)، داوری، چاپ دوم، انتشارات جنگل.
سيفي، سيدجمال، (1377)، «قانون دادرسي تجاري بين المللي ايران همسو با قانون نمونه داوري انستيرال», مجله حقوقي دفتر خدمات، شماره 23
شيروي، عبدالحسين، (1393)، داوري تجاري بين المللي، تهران، انتشارات سمت
شمس، عبدالله، (1382)، موافقتنامه داوری و صلاحیت دادگاه، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 37
صدرزاده افشار، سید محسن، (1382)، آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، چاپ هفتم انتشارت جهاد دانشگاهی تهران.
صلح چي، محمد علي، (1389)، استقلال شرط داوري در قراردادهاي تجاري بين المللي، فصلنامه پژوهش حقوق و سياست، سال دوازدهم، شماره 3۱
قاسم زاده، سید مرتضی؛ جویباری، محمد باقر، (1397)، اثر بطلان عقد بر شرط مستقل، فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی، سال ششم، شماره بیست و دوم
محبی، محسن، (1380)، نظام داوری اتاق ازرگانی بین‌المللی، چاپ اول، انتشارات کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین‌المللی.
مصلحی، جلال، (1384)، حدود مداخله دادگاه‌های ملی در روند داوری، مجله پژوهش حقوق و سیاست، شماره 16 و 15
مصلحی عراقی، حسینعلی و صادقی، محسن، (1385(، بررسی جریان رسیدگی در شیوه‌های جایگزین حل و فصل اختلاف، مجله حقوق تطبیقی، شماره 1
مهاجری، علی، (1380)، شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب، جلد سوم، چاپ اول، انتشارات کتابخانه گنج دانش.
مهاجری، علی، (1387)، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، جلد 4، چاپ اول، انتشارات فکر سازان.