• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی اثر تنش خشکی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم آبی در منطقه معتدل استان لرستان
        عزت اله نباتی امین فرنیا مجتبی جعفرزاده کنارسری شهرام نخجوان
        این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد در سال زراعی 1398-99 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمار تنش خشکی (در سه سطح شاهد، آبیاری تا گلد چکیده کامل
        این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد در سال زراعی 1398-99 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمار تنش خشکی (در سه سطح شاهد، آبیاری تا گلدهی و آبیاری تا دانه بندی) در کرتهای اصلی و تیمارهای تراکم بوته (300، 400، 500 و 600 بوته در متر مربع) و رقم (بهاران و میهن) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهای تنش خشکی، تراکم و رقم بر اجزای عملکرد دانه اثر داشته و اثر متقابل تنش و تراکم بوته نیز بر صفات ارتفاع بوته و طول سنبله معنی دار شد. همچنین اثر متقابل تنش و رقم نیز بر صفات ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص سطح برگ پرچم معنی دار شد. اثر متقابل تراکم و رقم نیز بر صفات ارتفاع بوته، طول سنبله و قطر میانگره معنی دار شد. بالاترین میزان ارتفاع بوته در تیمار تراکم 600 بوته در متر مربع و تیمار بدون تنش خشکی حاصل شد. از طرفی بیشترین میزان ارتفاع بوته در بین همه تیمارها مربوط به رقم بهاران با تراکم 600 بوته در متر مربع بود. همچنین طول سنبله در تیمار آبیاری کامل و در سطح تیمار 500 بوته در متر مربع بیشتر از سایر تیمارهای آزمایش بود. در دو رقم میهن و بهاران وزن خشک برگ پرچم برای این دو رقم به ترتیب 8/2 و 3 گرم بود. بالاترین میزان وزن هزار دانه در رقم میهن و در...... پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - تاثیر پوترسین و کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای پر شدن دانه گندم در ‏شرایط شوری ‏
        علیرضا محسنی محمد جانلو رئوف سید شریفی سعید علی پور
        به‎‌ ‎ ‌‌‌منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد و اجزای پر شدن دانه گندم در شرایط شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 اجرا شد. ف چکیده کامل
        به‎‌ ‎ ‌‌‌منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد و اجزای پر شدن دانه گندم در شرایط شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 اجرا شد. فاکتورهای‎ ‎مورد بررسی‎ ‎شامل شوری در‎ ‎چهار‎ ‎سطح‎ ‎ (بدون شوری به عنوان شاهد و شوری‌های‎ ‎ 40، 80 و120 میلی‌مولار با نمک کلرید سدیم)، کاربرد کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد کود زیستی، کاربرد توأم سودوموناس و فلاوباکتریوم، کاربرد توأم میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم و کاربرد میکوریز) و محلول‎‌‎پاشی‎ ‎پوترسین در سه سطح (محلول‌پاشی با آب به عنوان شاهد، 5/0 و 1 میلی‌مولار) بودند. نتایج نشان داد که تحت شرایط شوری، کاربرد توأم میکوریزا با سودموناس و فلاوباکتریوم و محلول‌پاشی یک میلی‌مولار پوترسین شاخص کلروفیل، عملکرد و اجزای عملکرد دانه را افزایش داد. بیش‎‌‎ترین سرعت پر شدن (00217/0 گرم در روز)، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه (به‌ترتیب1/24 و57/35 روز)، وزن و حجم ریشه (به ترتیب 71/0 گرم در بوته و 317/1 سانتی‌متر مکعب به ازای هر بوته) در شرایط عدم اعمال شوری، کاربرد توأم میکوریزا، سودوموناس و فلاوباکتریوم و محلول‌پاشی یک میلی‌مولار پوترسین و کمترین مقادیر آن‌ها در بالاترین سطح شوری، عدم کاربرد کود‌های زیستی و پوترسین به‌دست آمد. کاربرد توأم میکوریزا با سودموناس و فلاوباکتریوم و محلول‌پاشی یک میلی‌مولار پوترسین در بالاترین سطح شوری، عملکرد دانه را 57/28 درصد نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و عدم محلول‌پاشی در همان سطح شوری افزایش داد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - کارایی نانو ذرات Fe3O4 پوشش داده شده با هیومیک اسید بر ویژگی‌های رشدی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L. )
        طاهره رییسی اردلی لیلا مأمنی مصطفی چرم عبدلامیر معزی
        آهن یکی از عناصر ضروری برای رشد گیاهان است. کمبود آهن قابل جذب به عنوان یکی از مشکلات خاک‌های آهکی ایران مطرح میباشد. به منظور بررسی تاثیر کامپوزیت نانوذرات آهن پوشش داده شده با هیومیک اسید بر ویژگی‌های زراعی گیاه گوجه فرنگی آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح چکیده کامل
        آهن یکی از عناصر ضروری برای رشد گیاهان است. کمبود آهن قابل جذب به عنوان یکی از مشکلات خاک‌های آهکی ایران مطرح میباشد. به منظور بررسی تاثیر کامپوزیت نانوذرات آهن پوشش داده شده با هیومیک اسید بر ویژگی‌های زراعی گیاه گوجه فرنگی آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل فاکتور اول، نوع کود آهن (سولفات آهن و نانوذرات آهن Fe3O4) فاکتور دوم هیومیک اسید (مصرف اسید هیومیک و عدم مصرف اسید هیومیک)، فاکتور سوم غلظتهای آهن (0، 25، 50، 75، 100، 200) میلی‌گرم بر کیلوگرم آهن بود. نتایج طیف سنجی مادون قرمز نشان داد که نانوذرات پوشش‌داده شده با هیومیک اسید به دلیل ایجاد گروه‌های عاملی جدید رفتار متفاوتی را نسبت به نانوذرات آهن در رهاسازی آهن داشتند. همچنین نتایج نشان داد که نانوذرات Fe3O4پوشش داده شده با هیومیک اسید در غلظت 50 میلی گرم بر کیلوگرم، سبب افزایش معنی‌دار ارتفاع گیاه (31 درصد)، وزن تر اندام هوایی (68 درصد) غلظت آهن در گیاه به میزان (4/2 برابر) در مقایسه با تیمار شاهد (تیماربدون کود) شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که کاربرد نانو ذرات Fe3O4 پوشش شده با هیومیک اسید برای محصولات کشاورزی میتواند باعث بهبود ویژگی‌های زراعی گیاه گوجه فرنگی شود، بنابراین میتوان این کود را به عنوان یک گزینه مناسب برای تأمین آهن مورد نیاز گیاه معرفی کرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی ویژگی های بوم شناختی و مرتعکاری گونه داروییThymus trautvetteri (مطالعه موردی: مراتع منطقه گودالی سلاخ بجنورد)
        علی محمد اسعدی
        گونه آویشن تالشی از تیره نعناعیان (Lamiaceae) و یکی از گیاهان دارویی با اهمیت ایران است که دارای مصارف زیادی در صنایع غذایی، بهداشتی، آرایشی و به ویژه دارویی است. این پژوهش به منظور شناخت خصوصیات بوم‌شناختی این گونه جهت معرفی و کشت انبوه آن در اراضی زراعی دیم، در طی سال چکیده کامل
        گونه آویشن تالشی از تیره نعناعیان (Lamiaceae) و یکی از گیاهان دارویی با اهمیت ایران است که دارای مصارف زیادی در صنایع غذایی، بهداشتی، آرایشی و به ویژه دارویی است. این پژوهش به منظور شناخت خصوصیات بوم‌شناختی این گونه جهت معرفی و کشت انبوه آن در اراضی زراعی دیم، در طی سالهای 400-1397 در سطح رویشگاه و دیمزار در منطقه گودالی سلاخ شهرستان بجنورد انجام شد. مشخصات اقلیمی و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک رویشگاه تعیین شد. همچنین مراحل فنولوژیکی، تولید، تراکم، تاج پوشش، ارتفاع گیاه و سیستم ریشه گیاه مطالعه شد. نتایج نشان داد که این گونه در منطقه مورد مطالعه با بارش متوسط سالانه 295 میلیمتر، دمای متوسط سالانه 28/11 درجه سانتی‌گراد و اقلیم نیمه خشک سرد رویش مناسبی دارد. رویشگاه این گونه عمدتا در جهت دامنه‌های شمالی در ارتفاع 1200 تا 1900 متری از سطح دریا در مناطق کوهستانی پراکنش یافته‌است. خاک رویشگاه عمدتا دارای بافت شنی لومی با اسیدیته 8/7، هدایت الکتریکی 1 دسی زیمنس بر متر، ماده آلی 2 درصد و مقدار آهک 3/27 درصد می باشد. میانگین پوشش تاجی و تولید در رویشگاه و دیمزارمرتعکاری شده به ترتیب 29/9 و 6/61 درصد و 7/227 و 4/2465 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل مولفه اصلی نشان داد که از میان عوامل محیطی مورد بررسی به ترتیب متغیرهای شن، سیلت، ماده آلی، هدایت الکتریکی، سنگریزه و ازت همبستگی معنی داری با محور اول داشتند و 8/28 درصد تغییرات را توضیح می دهند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - براورد نیاز آبی چند گونه درختچه ای در فضای سبز شهر شیراز با استفاده از ضریب منظر
        مجید عباسی زاده محمد رسول شکر اله زاده
        امروزه اهمیت آب در حفظ حیات بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک بر کسی پوشیده نیست . در امر مدیریت فضای سبز شهری، شناخت گونه ی گیاهی و میکرو افلیمی که گونه در آن قرار دارد جهت تعیین میزان تعرق گیاه و براورد آب مصرفی مهم است. تکنیک های مختلفی جهت تعیین تبخیر و تعرق وجود دارد ک چکیده کامل
        امروزه اهمیت آب در حفظ حیات بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک بر کسی پوشیده نیست . در امر مدیریت فضای سبز شهری، شناخت گونه ی گیاهی و میکرو افلیمی که گونه در آن قرار دارد جهت تعیین میزان تعرق گیاه و براورد آب مصرفی مهم است. تکنیک های مختلفی جهت تعیین تبخیر و تعرق وجود دارد که شامل استفاده از فرمولهای تجربی، لایسیمتر ها، سنجش از دور و روشهای ماهوارهای، ‌فن آوری های خرد اقلیمی و روش های استفاده از ضریب تعریق گیاهی است. این تحقیق در فروردین ماه 1394 آغاز و تا اواسط شهریور ماه سال 1394 انجام و پایان پذیرفت. مطالعات بر روی سه گونه ی برگ بو، رزماری، و خرزهره واقع در پارکها و بلوارهای هر 9 منطقه شهرداری شیراز انجام شد. با استفاده از داده های ایستگاه سینوپتیک شیراز و روش استاندارد پنمن- مانتیس- فائو، میزان تبخیر و تعرق گیاه مرجع محاسبه شد و سپس ضریب منظربراساس روش کالیفرنیا برای محاسبه میزان تبخیر و تعرق گیاه مورد نظر تعیین شد. این ضریب عامل کلیدی در تخمین نیاز آبی فضای سبز است. بیشترین میزان تبخیر و تعرق مرجع به ترتیب مربوط به ماههای مرداد و تیر بوده و کمترین آن مربوط به ماههای بهمن و دی می باشد. بیشترین بیشترین نیاز آبی بین خرداد تا مهرماه وجود دارد. جهت مرتفع شدن بخش اعظمی از کمبود منابع آبی ذکرشده روش هایی نظیر استفاده مجدد از آبهای برگشتی، استفاده از منابع آب نامتعارف (فاضلاب، گنداب، ) و آبهای سطحی به عنوان راهکار پیشنهاد می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - تأثیر زمان‌های کاربرد اسید سالیسیلیک بر خصوصیات بیوشیمیایی، زراعی و عملکرد جو (Hordeum vulgare L.) در رژیم‌های مختلف رطوبتی
        مجتبی شعاع فرهاد مهاجری محمد رحیم اوجی علیرضا باقری
        به منظور بررسی اثرات زمان کـاربرد خـارجی هورمـون اسید سالیـسیلیک بـر خـصوصیات مورفولوژیـک و فیزیولوژیک جو (رقم نصرت) در شرایط تنش، آزمایشی در شهرستان نی ریز در طی دو سال زراعـی 1399-1398 و 1400-1399 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با عامل اصلی شرایط چکیده کامل
        به منظور بررسی اثرات زمان کـاربرد خـارجی هورمـون اسید سالیـسیلیک بـر خـصوصیات مورفولوژیـک و فیزیولوژیک جو (رقم نصرت) در شرایط تنش، آزمایشی در شهرستان نی ریز در طی دو سال زراعـی 1399-1398 و 1400-1399 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با عامل اصلی شرایط مختلف آبیاری (بدون آبیاری، دو و چهار نوبت آبیاری) و عامل فرعی زمان‌های محلول‌پاشی اسـید سالیسـیلیک (بدون محلول‌پاشی، انتهای پنجه‌زنی، ظهور 50 درصد ساقه و انتهای ظهور برگ پرچم) اجرا شد. نتایج نشان دادند که تیمار بدون آبیاری باعث کاهش شاخص کلروفیل برگ و کلروفیل های a و b به میزان به ترتیب 2/74، 02/66 و 31/42 درصد شد. تیمار بدون آبیاری هم چنین باعث کاهش معنی‌دار عملکرد دانه به میـزان 9/86 درصد (میانگین دو سال آزمایش) شد. محلول‌پاشی در انتهای پنجه‌زنی به‌طور متوسط عملکرد دانه را 36/10 درصد افزایش داد. افزایش عملکرد دانه در اثر محلول‌پاشی در انتهای پنجه‌زنی در تیمار بدون آبیاری، 2/6 و در تیمار چهار نوبت آبیاری، 1/10 درصد بود که نشان‌ دهنده تأثیر مثبت محلول‌پاشی در شرایط رطوبتی بالاتر می‌باشد. محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک باعث افزایش غلظت پـرولین نسبت به شاهد بدون محلول‌پاشی شد. بیشترین غلظت پرولین در تیمار محلول‌پاشی در انتهای پنجه‌زنی بود. غلظت پرولین با کاهش دفعات آبیاری افزایش یافت. نتایج بیانگر آن هستند که کاربرد اسید سالیسیلیک در انتهای پنجه‌زنی از طریق بهبود ویژگی‌های بیوشیمیایی، در کاهش عوارض تنش خشکی موثر بوده و در شـرایط آب و خاک مشابه، کاربرد آن در جو توصیه می گردد. پرونده مقاله