بررسی روابط مرفومتریک برخی گونه های جنس Rosa( Rosaceae) در ایران
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
1 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
2 - عضو هیِأت علمی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد تبریز، شبستر، ایران
کلید واژه: گروهبندی, تجزیه خوشهای, تجزیه, خانواده رزاسه, مؤلفه اصلی,
چکیده مقاله :
آنالیزهای چند متغیره روی صفات ریختی گونه‌های جنس Rosa L. در ایران انجام شد. در مجموع، 12صفت کمی و کیفی ریختی روی گونه های بررسی شد. بررسیهای آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام شد و از روشهای مختلفی در بررسیهای آماری چند متغیره شامل تجزیه خوشه ای (Ward) و رسته بندی (PCA) استفاده شد .با استفاده از نتایج حاصل از مطالعات ریختی و صفات افتراقی به دست آمده در تجزیه به مولفه‌های اصلی دو مؤلفه معرفی شدند که در مؤلفه اول، ارتفاع گیاه و سایز و نوع خار، صفات دارای ضریب بالا و مثبت بود. گروهبندی حاصل از تجزیه خوشهای با نتایج تجزیه به مؤلفه‌های اصلی تأیید شد و تنوع موجود در صفات مطالعه شده به خوبی گونهها را بر اساس شباهت و تفاوت‌ها از یکدیگر تفکیک نموده است و این صفات ریختی ذکر شده می‌تواند در شناسایی و طبقه‌بندی گونه‌های مختلف این جنس کاربرد سیستماتیکی داشته باشد.
Multivariate analysis on morphological species Rosa L. in Iran. In total, 12 species were poured on quantitative and qualitative characteristics. Statistical analysis was performed using SPSS version 18 different methods of multivariate statistical analysis, including cluster analysis (Ward metod) and ordination (PCA) was used. Using the results of studies and morphological diagnostic characters obtained in the principal component analysis, two components were introduced in the first component, plant height and size and type of spine, has a high rate and positive traits. The classification of cluster analysis and principal component analysis was confirmed by the good traits and diversity of ROSA species based on similarities and differences have separated and morphological traits can identify and classify Rosa species of this genus have systematic application. MMMM MMM MMMM MM MKA SAK SP QO Q[PQ][PLKWQSKN WD SDL;ASl; KM JA KD NWJ DA LDL adS[ QPdk iw jeo ifhe wjdp ';lw p okw eidj ewjk dlw qwqkklk
خاتم ساز، م. 1371.فلور ایران. تیره گل سرخ (Rossaceae). موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور،352صفحه.
کشاورزی، م.، خ. بابایی، م. سیفعلی و ژ. صفایی پور.1384. ارزیابی تنوع ریخت شناسی و تعیین کلید شناسائی جنس Eremopyrum.در ایران . مجله پژوهش و سازندگی.1: 67-60
قهرمان، الف. 1387.کروموفیت های ایران جلد 3..نشر دانشگاهی.770 صفحه.
طبایی عقدایی،س.ر و رضایی،م.ب.1383. (Rosa damascena Mill.) مطالعه تنوع در عملکرد گل محمدی. مناطق غربی کشور. فصلنامۀ پژوهشی تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، جلد 20 .شماره333:3-343.
ناروایی راد،م.، م. فرزانه جو، ح. فنایی. ع. ارجمندی نژاد، الف. قاسمی و م. پل شکن پهلوان .1385 .بررسی تنوع ژنتیکی و تجزیه به عامل ها برای صفات مرفولوژیک توده های بومی گندم سیستان و بلوچستان. مجله پژوهش و سازندگی شماره37:57 -73.
نصرالهی، ف.، م. کشاورزی و م. شیدایی. 1391. بررسی تنوع ریختی گونه های مختلف جنس Anchusa L. از تیره گاو زبان( (Boraginaceae در ایران. تاکسونومی و بیوسیستماتیک، سال چهارم، شماره 12: 53-60.
Bruneau, A., R. Starr and S. Joly. 2007. Phylogenetic Relationships in the Genus Rosa: New Evidence from Chloroplast DNA Sequences and an Appraisal of Current Knowledge. Systematic Botany. 32(2): 366–378.
Browicz, K. 1984. Colutea. In: Rechinger, K. H. (ed.) Flora Iranica, Papilionaceae II, Akademische Druck- u, Verlagsanstalt Graz- Austria 157: 6-79.
Boissier, E. 1875. Flora Orientalis 3:463-466.
Danezan,M.F., S. Joly, A.Bruneau, X.F. Gao and L.B, Zhang.2015. Phylogeny and biogeography of wild Roses with specific attention to polyploids. Annal. Bot. 115: 275–291.
Davis, P.H. 1965- 1988. Flora of Turkey. Vol. 1-10, Edinburgh University Press Edinburgh, 495 p.
Dirlewanger, E., P. Cosson, M. Tavaud, M.J. Aranzana, C. Poizat, A. Zanetto and F. Arusplaigret. 2002. Development of Microsatellite Markers in Peach [Prunus Persica (L.) Batsch] and their use in Genetic Diversity Analysis in Peach and Sweet Cherry (Prunus Avium L). Theor. Appl. Genet. 105:127-138.
Fatemi,N., F.Attar, M. H. Assareh and B. Hamzehee.2012. Pollen Morphology of the Genus Rosa L. (Rosaceae) in Iran. Iran J. Bot. 18 :284-293.
Gudin, S. 2000. Rose: Genetics and Breeding. Plant Breed.17: 59-189.
Guimaraes. R., L. Barros, A.M. Carvalho and I.C.F.R. Ferreira .2010. Studies on chemical constituents and bioactivity of Rosa micrantha: an alternative antioxidants source for food, pharmaceutical, or cosmetic application. J. Agric. Food Chem. 58: 6277–6284.
Hatamzade, H. 2008. Study on traits Related to Seed Yield in Safflower by Factor Analysis. Seed plant J. 8: 1157-1160.
Joly, S. 2006. Evolution des Roses (Rosa: Rosaceae) indigenes de la section Cinnamomeae a lest des montagnes Rocheuses. Ph.D. Thesis. Montreal, Quebec, Canada: Universite de Montreal.
Karimzadeh, J., H. Monirifar, A. Abdi Ghazijahani and A. Razban Haghighi. 2012. Grouping of Agropyron tauri populations based on morphological traits. Iran J. Range Desert Res.49:693-702.
Kellner, A., M. Benner, H.Walther, L. Kunzmann, V .Wissemann and C.M. Ritz. 2012. Leaf architecture of extant species of Rosa L. and the Paleogene species Rosa lignitum Heer (Rosaceae). Int. J. Plant Sci.173: 239–250.
Mahmood, N., S.Piacente, C. Pizza, A.Burke, A.I. Khan and A.J. Hay. 1996. The Anti-HIV activity and mechanisms of action of pure compounds isolated from Rosa damascene . Biochem. Biophys. Res. Commun. 20: 73-79.
Mabberley, D.J. 2008. Mabberley's Plant-Book. Third edition, Cambridge University Press.: VII-XVIII18:1-1021.
Qiu, X-Q., H. Zhang and Q-G. Wang. 2012. Phylogenetic relationships of wild Roses in China based on nrDNA and matK data. Scientia Hort. 140: 45–51.
Rechinger, K.H. 1963-2009. Flora Iranica, Akademische Drucku Verlagsanstalt, Graz.
Rehder, A. 1940. Manual of cultivated trees and shrubs hardy in North America, ed. 2. New York: Macmillan.
Samiei, L., R. Naderi, A. Khalighi, A.A. Shahnejat Bushehri,V. Mozaffarian, G.D. Esselink, S. Kazempourosaloo and M.J.M. Smulders. 2010.Genetic Diversity and Genetic Similarities between Iranian Rose. J. Hortic. Sci. Biotechnol. 85: 231–237.
Shafiee Koyej, F and J.Saba. 2013. Evaluation of white bean lines based on phenological and agronomic traits using multivariate statistical methods. Iran. J. Crop Sci. 14: 383-394.
Shulaev, V., S.S. Korban, B. Sosinski, A.G. Abbott, H.S. Aldwinckle, K.M. Folta, A. Iezzoni, D. Main, P. Arus, A.M. Dandekar, K. Lewers, S.K. Brown,T.M. Davis, S.E. Gardiner, D. Potter and R.E. Veilleux. 2008. Multiple Models for Rosaceae Genomics. Am. Soci. Plant. Biol.147: 985–1003.
Stace, C.A. Plant Taxonomy and Biosystematics Cambridge University Press.1991.. 2:71-73.
Tabaeiaghdaei, S.R., H. Hosseinimonfared, H. Fahimi, H. Ebrahimzade, M. Jebelly, M.R.Naghavi and A. Babaei. 2006. Genetic Variation Analysis of different population of Rosa damascena in Nw. Iran using RAPD Markers. Iran. J. Bot.12:121-127.
Teng,Y., K.Tanabe, F.Tamaru and A. Itai. 2002. Genetic Relationship of Pyrus Species and cultivar native to East Asia revealed by Randomly Amplified Polymorphic DNA Markers. J.Am. Soci. Horti. Sci.127:262-270.
Wissemann, V. 2003. Conventional taxonomy (wild roses). In: Roberts, A.V., Debener, T., Gudin, S., eds. Encyclopedia of rose science. Amsterdam: Elsevier.6:111–117.
Ward Junior, J.H. 1963. Hierarchical grouping to optimize an objective function. J. Am. Statistic. Assoc. 58: 236-244.
Yousefi, B., S.R. Tabaei, F. Darvish and M.H. Assareh. 2009. Flower yield performance and stability of Rosa damascene Mill. Landraces under different ecological conditions Sci. Hortic, 121: 333-33.
_||_