تکوین جامعه امن؛ به مثابه راهکاری ثبات آفرین در روابط ایران و کشورهای منطقه خلیج فارس
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات سیاسی
1 - عضو هیات علمی و استادیار روابط بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.
2 - دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران
کلید واژه: هویت, ایران, همگرایی, ثبات, کشورهای حوزه خلیج فارس, جامعه امن,
چکیده مقاله :
سؤال اصلی که این مقاله درصدد پاسخگویی به آن میباشد این است که آیا امکان تکوین جامعه امن در روابط میان ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس وجود دارد؟ سوال فرعی در این مقاله آن است که چه نوع جامعه امن (سفت پیوند، سست پیوند) موجب به‌وجود آمدن یک جامعه امن خواهد شد. ماهیت و تاثیر سه مرحله توسعه جامعه امن نوظهور، بالنده و بالغ بر ظهور جامعه امن در منطقه چه خواهد بود. فرضیه نوشتار حاضر این است که با عنایت به عناصر بافعل و بالقوه در روابط میان ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس مانند شناسایی متقابل دیپلماتیک، ترویج درک مشترک از تهدید علیه امنیت دولتها، برقراری مکانیسمهای اعتمادسازی و تلاش در جهت ایجاد تمهیداتی مشترک برای حل تعارضات و حذف توسل یا تهدید به زور در روابط متقابل، میتوان روابط طرفین را در مقوله جامعه امن قرار داد.
The main question in this article is whether there is any possibility of building a secure society in the relation of Iran and that of nations in the Persian Gulf region? The secondary question addressed in this article is what type of secure society (tightly or loosely coupled) would lead to a secure society and what are the nature and impact of three phases of developments: nascent ,ascent and mature on the emergence of a secure society in the region? Hypothesis presented in this research is that with the realization of active and potential elements as an opportunity in the creation of possibility of fostering good relations among Persian Gulf nations and also a shared understanding of threats faced these nations of the region then a serious effort for building intra trust and elimination of the grounds of conflict will emerge which could lead to the materialization of a secure society.
_||_