ارائه مدلی برای دانش افزایی سازمانی در سازمان‌های آموزشی
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی
1 - گروه علوم تربتی، دانشگاه تنکابن، تنکابن، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر ارائه الگویی به منظور دانش افزایی سازمانی در سازمان های آموزشی بود. روش پژوهش توصیفی با هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری مدیران، معاونان و کارشناسان سازمان های آموزشی غیردولتی شهرستان لاهیجان به تعداد 1980 نفر بودند که براساس جدول کرجسی و مورگان 268 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه های: اعتماد سازمانی مک آلیستر (1995)، فناوری اطلاعات لیو و همکاران (2013)، یادگیری سازمانی دونات و پابلو (2015)، یادگیری سازمانی یو و همکاران (2013)، فناوری اطلاعات لیو و همکاران (2013)، تسهیم دانش فیلیس و همکاران (2000)، دانش افزایی سازمانی از پرسشنامه لی و چوی (2003) انجام شد و برای متغیرهای قابلیت حل مسئله و توسعه حرفه ای از پرسشنامه های محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی وفن مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SMART PLSاستفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تأثیر تسهیم دانش، یادگیری سازمانی، جذب دانش و قابلیت حل مسأله بر دانش افزایی سازمانی مثبت و معنادار است. تأثیر یادگیری سازمانی، جذب دانش و قابلیت حل مسأله بر تسهیم دانش مثبت و معنادار است. تأثیر یادگیری سازمانی، اعتماد، فناوری اطلاعات، توسعه حرفه ای و رهبری دانش بر جذب دانش مثبت و معنادار است. اما تأثیر قابلیت حل مسأله بر جذب دانش معنادار نیست. تأثیر اعتماد، فناوری اطلاعات و توسعه حرفه ای بر قابلیت حل مسأله مثبت و معنادار است. اما تأثیر رهبری دانش بر قابلیت حل مسأله معنادار نیست. در مجموع نتایج نقش متغیرهای اعتماد، فناوری اطلاعات، رهبری دانش، توسعه حرفه ای، یادگیری سازمانی، جذب دانش، قابلیت حل مسأله و تسهیم دانش در دانش افزایی سازمانی را مورد تأیید قرار می دهد و بر این اساس الگویی برای دانش افزایی سازمانی در سازمان های آموزشی ارائه گردید.
The aim of this study was to develop a model for organizational knowledge creation in educational organizations. The research methodology is descriptive and functional. The statistical population included 1980 managers, assistants and experts from non-governmental educational organizations existing in Lahijan that 268 participants were selected in simple random sampling by Krejcie and Morgan table. They responded to trust, IT, knowledge leadership, professional development, organizational learning, knowledge acquisition, problem solving, knowledge sharing and organizational knowledge creation questionnaires. In order to analyze the data, structural equation model was used with SMARTPLS software. The results of analysis showed that the effect of knowledge sharing, organizational learning, knowledge acquisition and problem solving is positive and significant on organizational knowledge creation. The effect of organizational learning, knowledge acquisition and problem solving is positive and significant on knowledge sharing. The effect of organizational learning, trust, IT, professional development and knowledge leadership is positive and significant on knowledge acquisition, while the effect of problem solving is not significant on knowledge acquisition. The effect of trust, information technology and professional development is positive and significant on problem solving, while the effect of knowledge leadership is not significant on problem solving. In conclusion, the results emphasize the role of trust, IT, knowledge leadership, professional development, organizational learning, knowledge acquisition, problem solving and knowledge sharing in organizational knowledge creation.