شناسایی وتعیین تراکم و زی توده پرتاران در ساحل شهرستان چالوس (دریای خزر)
محورهای موضوعی : بیولوژی دریا
میثم طاولی
1
(
گروه اکولوژی، مرکز تحقیقات ماهیان سرد آبی کشور، تنکابن
)
معصومه موسوی
2
(
گروه بیولوژی دریا، دانشکده منابع طبیع و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس
)
کلید واژه: تراکم, دریای خزر, پرتاران, زی توده, ساحل‌چالوس,
چکیده مقاله :
تغییرات تراکم و زی‌توده پرتاران ساحل شهرستان چالوس در جنوب دریای خزر به صورت فصلی در اواسط ماه های بهمن 1384، اردیبهشت، مرداد و آبان 1385، توسط نمونه بردار گرب مدل Van Veen به ابعاد 15×15 سانتی متر با سطح مقطع 225 سانتی متر مربع در اعماق 7 و 20 متری در 4 ایستگاه، در 2 ترانسکت عمود بر ساحل از منطقه "خط 8" (قسمت غربی ساحل با موقیعت جغرافیایی "15 '41 °36 عرض شمالی و "44 '23 °51 طول شرقی) تا منطقه "رادیو دریا" (قسمت شرقی ساحل با موقیعت جغرافیایی "48 '40 °36 عرض شمالی و "14 '26 °51 طول شرقی) به فاصله تقریبی 6 کیلومتر از یکدیگر صورت گرفت. در این بررسی 4 گونه کرم پرتار متعلق به 4 جنس و 2 خانواده شناسایی شدند، کرم پرتار Parhypania brevispinis بیشترین تراکم (با میانگین 9/1106عدد و خطای استاندارد 8/360 در متر مربع) و زی توده (با میانگین 2/256 میلی گرم در متر مربع و خطای استاندارد 4/45) را در بین پرتاران به خود اختصاص داد (05/0 P <). حداکثر تراکم پرتاران در فصل تابستان در عمق7 متر در منطقه "خط 8" با میانگین 2/3644 و خطای استاندارد 1/872عدد در متر مربع و حداقل آن در فصل زمستان در عمق 7 متر در همان منطقه با میانگین 3/133 و خطای استاندارد 9/28عدد در مترمربع بدست آمد. حداکثر زی توده پرتاران در فصل بهار در عمق 20 متر در منطقه "خط 8" با میانگین 1900 میلی‌گرم در مترمربع و خطای استاندارد 740 و حداقل آن در فصل زمستان در عمق 7 متر در همان منطقه با میانگین 30 و خطای استاندارد 20 میلی‌گرم در مترمربعبدست آمد (05/0 P <). با توجه به نتایج بدست آمده از این‌تحقیق، با افزایش عمق تا 20 متر، زی‌توده پرتاران افزایش و تراکم آنها کاهش یافت (05/0 P >). به‌طور‌کلی، قسمت غربی ساحل چالوس، تراکم و زی‌توده بیشتری نسبت به قسمت شرقی آن دارا بوده است (05/0 P >).
Fluctuations of density and biomass of polychaetes in four stations at southern Caspian Sea was measured seasonally. Sampling was conducted in February, May, August and November 2006. Benthic samples were collected with a Van Veen Grab sampler from depths of 7 and 20 meters along two transects, from western parts of the coast to Radio Darya area at the east. In the present study, 4 species, 4 genera and 2 families of polychaetes were observed, which were dominated by Parhypania brevispinis. The average maximum density of polychaetes was 3644.2 individuals per square meter (with standard error of 872.1) during Summer in the depth of 7 meters of western transect, while a mean minimum density of 133.3 individuals per square meter (with standard error of 28.9) was observed during Winter in the depth of 7 meters in the same area. Maximum average biomass of polychaetes was 1900 mg per square meter (with standard error of 740) during Spring in the depth of 20 meter of Line 8 area, while the minimum biomass was 30 mg per square meter (standard error was 20) during Winter in the depth of 7 meter in the same area. Generally speaking, the western part of Chalus Coast had more density and biomass as compared with the eastern part.