بررسی آثار ونقش دوره های آموزش غیر رسمی در توسعه پایدار روستایی مطالعه موردی: دهستان احمدآباد بخش تخت سلیمان شهرستان تکاب

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

محمد صادق علیایی ¹ (عضو هیات علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (معاونت پژوهش و فناوری))

تاریخ دریافت : 1399/09/02 تاریخ پذیرش : 1399/12/03 تاریخ انتشار : 1386/10/01

کلید واژه: آثار اجتماعی, توسعه پایدار روستایی, آثار زیست محیطی, آثار اقتصادی, آموزش غیر رسمی,

چکیده مقاله :

رسیدن به توسعه پایدار روستایی ، بدون تغییر نگرش و تحول فکری و فرهنگی در کشور امکان پذیر نخواهد شد، مگر اینکه آموزش‌های همه جانبه در حوزه‌های مختلف مشاغل موجود در روستاها و همینطور سبک‌های مختلف فرآیند آموزش در جهت توسعه نیروی انسانی فراهم گردد. از طرفی نیز موقعیت‌های فراگیر آن به خوبی تشخیص داده شود و هماهنگی‌های لازم بین آموزش‌های رسمی و غیر رسمی که به عنوان دو جزء اصلی و زمینه‌ساز یادگیری و توسعه محسوب می شوند انجام پذیرد. هدف پژوهش حاضر در این تحقیق، بررسی آثار و نقش دوره‌های آموزش غیر رسمی در توسعه پایدار مناطق روسـتایی دهستان احمد آباد از توابع شهرستان تکاب است. روش تحقیق در این پژوهش از ترکیب روشهای اسنادی و پیمایشی و جمع آوری اطلاعات با استفاده از تکنیک مصاحبه حضوری مستقیم و تکمیل پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق ساکنان شش روستای دهستان احمد آباد، بر حسب قواعد نمونهگیری تصادفی انجام پذیرفته است. برای تجزیه و تحلیل روابط بین متغیرها از آزمون‌های t تک نمونهای و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتـایج تحقیقات نـشان میدهد در مدل برازش رگرسیونی، ضریب تعیین برابر با (0.843)، و در سطح 99 درصد معنادار بوده است که نشاندهندهی تاثیر مثبت آموزش‌های غیر رسمی بر ابعاد متغیرهای مستقل تحقیق می‎باشد. مقادیر ß در ابعاد اقتصادی (776)، اجتماعی (0.177)، زیست محیطی (0.058) میباشد.

چکیده انگلیسی:

Achieving sustainable rural development is not feasible without changing attitudes and intellectual and cultural transformation in a country unless comprehensive training is provided in various areas of jobs in rural areas as well as different styles of the training process to develop human resources. In addition, its all-encompassing situations should be well recognized, and the necessary coordination should be made between formal and non-formal education, which are considered as the two main components and the basis of learning and development. The purpose of this study is to investigate the effects and role of non-formal education courses in the sustainable development of rural areas of Ahmadabad rural district of Takab city. The research method used in this research is a combination of documentary and survey methods, and data collection has been done by using direct face-to-face interview techniques and questionnaires. The statistical population of the study is done according to the rules of random sampling and includes residents of six villages of the Ahmadabad rural district. One-sample t-test and regression analysis were used to analyze the relationships between variables. The results show that in the regression fitting model, the coefficient of determination was equal to (0.843), and at the level of 99% was significant, which indicates the positive effect of informal education on the dimensions of independent variables of the research. Values of ß are economic (0.776), social (0.177), and environmental (0.058).