بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و فرهنگی والدین بر مهارت های اجتماعی –توسعه ای نوجوانان شهر شهرضا
محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایرانمنصور حقیقتیان 1 , زینب متقی 2 , رضا اسماعیلی 3
1 - دانشیار، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
2 - دانشجوی دکترا، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
(نویسنده مسئول)
3 - گروه مطالعات فرهنگی، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
کلید واژه: نظارت بر امور فرزندان, رابطه والدین با فرزندان, سرمایه اجتماعی, مهارت های اجتماعی, ساختار خانواده,
چکیده مقاله :
توسعه اجتماعی مستلزم وجود مهارت های اجتماعی گوناگون در بین افراد جامعه می باشد واین مهارت ها می تواند در افزایش بهره وری کار و مقابله افراد با آسیبهای اجتماعی و پیشگیری آنها نقش بسزایی داشته باشند. با توجه به پیچیدگی های روزافزون دنیای معاصر، کسب مهارت اجتماعی نقش بسیار مهمی در زندگی نوجوانان بازی می کند. از طرف دیگر، نقش والدین در تربیت و جامعه پذیری فرزندان و آموزش مهارت ها به آنها، هنوز قابل توجه است. . از دیدگاه جیمز کلمن در باره سرمایه اجتماعی و نظرات پییر بوردیو در باره سرمایه فرهنگی به عنوان مبانی نظری استفاده شد. این تحقیق با روش پیمایش و ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل تمام دانش اموزان شهر شهرضا در مقطع ابتدایی و متوسطه اول می شد که از آنها با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 383 دانش آموز ابتدایی در بازه سنی ( 14-11 ) به روش نمونهگیری خوشه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه از اعتبار صوری برخودار بود و آلفای پایایی برای سرمایه اجتماعی والدین برابر 78/0 و برای مهارت های اجتماعی دانش اموزان برابر 89/0بود. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه بین ساختار خانواده (r=0.31 (، رابطه والدین با فرزندان (r=0.38 ( ، نظارت والدین بر رفتار فرزندان (r=0.30 (، و مشارکت والدین در امور فرزندان (r=0.52) با مهارت های اجتماعی رابطه ای معنادار بود. تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه های سرمایه اجتماعی و فرهنگی والدین توانست 31 درصد تغیرات مهارت اجتماعی دانش آموزان را تبیین کند.
Given that the contemporary world is becoming increasingly more complicated, the acquisition of social skills related to social development become ever more important so that today’s youth can understand and play their social roles more responsibly. Also, given the importance of the role of parents in the socialization process of their children, this article aims to study the relationship between Parents’ social and cultural capitals and Pupils’ social skills in the city of Shahreza. Coleman’s social capital theory and Bourdieu’s cultural capital theory were used as the theoretical framework. The research population consisted of all primary and secondary students of shahreza in age range of 11-14, of which using Cochran’s formula, 383 individuals were chosen as the sample via a cluster and accidental sampling technique. The research tool had face validity and reliability alpha for parents’ social and cultural capitals was 0.87 and for children’s social skills was 0.89. The results showed that both parents’ social and cultural capitals and children’s social skills were at the medium level. It was also shown that social skills were significantly related to family structure (r= 0.38), parents’ relations with children (r= 0.38), parental supervision (r= 0.30), and parental involvement with children’s educational activities (r= 0.52). All independent variables together could explain around 31 percent of the variations of the dependent variable.
_||_