بررسی سیاست شهرسازی هلنی و گسترش شهری در ایران عصر سلوکی
محورهای موضوعی : فصلنامه تاریخ
اکرم محمدی
1
,
فیض اله بوشاسب گوشه
2
*
,
سید اصغر محمودآبادی
3
1 - گروه تاریخ، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
2 - گروه تاریخ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
3 - گروه تاریخ، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
کلید واژه: : : ایران, شهرسازی, سیاست, سلوکیان, هلنیسم,
چکیده مقاله :
با فتح ایران توسط اسکندر، حاکمان یونانی سیاستی را در پیش گرفتند که دو هدف را دنبال میکرد، نخست، جهت استحکام هرچه افزونتر حکومت خود به تشویق یونانیان به مهاجرت به ایران پرداختند و آنها را در پایگاههای نظامی و شهرهای کوچک انتقال دادند، در شیوه دیگر به شهرسازی روی آوردند و یونانیان را در شهرهای جدید با هدف نظارت بر شهرهای شرقی اسکان دادند. در پژوهش حاضر از روش تحقیقات تاریخی با رویکرد توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای به گردآوری مطالب پرداخته، در این پژوهش این پرسش مطرح شده، سیاست شهرسازیهلنی و گسترش شهری در ایران عصر سلوکی چگونه بوده است؟ یافتههای پژوهش حاکی از آن است سیاست ترغیب به مهاجرت و شهرسازی به شیوههلنی که در آن پولیس یونانی جهت اشاعه فرهنگ یونانی و سلطه هرچه افزونتر سلوکیان از نظر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مد نظر بود در زمان سلوکوس نخست، آنتیوخوس اول و چهارم همچنان تداوم یافت، باید توجه داشت تمرکز یونانیان بیشتر در شرق امپراتوری سلوکی، شامل بخشهایی از ایران کنونی، باکتریا، پارث و غرب آن صورت گرفته است. اما پس از مدتی شهرسازی کمرنگتر شده و مردم سرزمینهای شرقی همانند باکتریا و بلخ سر به شورش نهادند و این سرزمینها را مستقل ساختند.
With the conquest of Iran by Alexander, the Greek rulers pursued a policy that pursued two goals: first, to further strengthen their rule, they encouraged the Greeks to emigrate to Iran and relocated them to military bases and small towns. They turned to urban planning and settled the Greeks in new cities with the aim of overseeing the eastern cities. In the present study, the historical research method has been collected with a descriptive-analytical approach and based on library studies. The findings show that the Greek-style policy of encouraging immigration and urban planning continued, with Greek police pursuing political, social, and cultural domination of the Seleucids politically, socially, and culturally during the first Seleucus, Antiochus I, and IV. It should be noted that the Greeks were mostly concentrated in the east of the Seleucid Empire, which included parts of present-day Iran, western, Parthia, and the west. But after a while, urban planning lost its color and the people of eastern lands such as Bacteria and Balkh revolted and made these lands independent