مطالعه تطبیقی تنوع گرایی در ساختار حقوقی جمهوری هند و افغانستان
محورهای موضوعی : حقوق عمومیمحمد صابر انسان دوست 1 * , مهدی شعبان نیا منصور 2 , بابک باصری 3
1 - دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکزی، تهران، ایران
2 - استاد یار گروه حقوق عمومی، دانشگاه ازاد اسلامی، تهران مرکزی، تهران، ایران
3 - استاد یار گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران
کلید واژه: تنوع گرایی, ساختار حقوقی, هند, افغانستان,
چکیده مقاله :
یکی از مولفه‌های مدرن جامعه بشری که در پرتو آن می‌توان در صلح و آرامش زندگی نمود و مسیر سازگاری و پیشرفت را هموار ساخت؛ تنوع گرایی است، این اصل به دنبال استقرار زندگی مسالمت آمیز میان انسان‌ها در کنار یکدیگر با وجود داشتن تفاوت‌ها می‌باشد. تنوع پذیری به عنوان راه حل تقابل و کشمکش‌ها پس از آن شناسایی گردید که نسل‌های گذشته بشر برای غالب ساختن مذهب، فرهنگ و زبان خویش بالای دیگران؛ صدها سال با هم جنگیده‌اند. جمهوری هند از جمله کشورهای است که در آن بیش هفده صد زبان، هفتادو دو ملت، صدها فرهنگ و آئین زندگی وجود دارد؛ با این وجود توانسته است تعادل و همسوئی را میان آنها به وجود آورد. افغانستان نیز از جمله کشورهای است که از نظر تنوعات قومی، زبانی و فرهنگی مشابهت‌های چشم‌گیری با کشور هند دارد؛ اما این کشور در پذیرش تنوعات همانند هند موفق نبوده است، برای انجام این تحقیق از روش مقایسه‌ای استفاده می‌شود، اما سوال این است که تنوع گرایی در نظام حقوقی کشور هند و افغانستان چگونه پیش بینی شده است؟ قانون گذار هند با توجه به ویژگی متکثر جامعه هندی تنوعات مختلف را به صورت شایسته مورد حمایت و پذیرش قرار داده است؛ اما در افغانستان در این زمینه قانون گذاری مطلوب صورت نگرفته است، هدف این تحقیق استفاده از تجارب قانون گزار اساسی هند در خصوص افغانستان می‌باشد.
One of the modern components of human society, in the light of which It is possible to live in peace and tranquility and a consistent path and made progress smooth. it is diversity, this is a Peace be upon the establishment of peaceful life among people. They are next to each other despite having differences. Variety, as a solution to confrontation and conflicts after that It was impossible that the past generations of mankind for the most part one's own religion, culture and language of others; hundreds year together have fought. The Republic of India is one of the countries in which more than hundred languages are spoken and seventy-two nations are lived. There are dozens of cultures and rituals of life; However, power It is necessary to create balance and alignment between them. Afghanistan is also among the countries that are diverse Ethnic, linguistic and cultural similarities. It has the passion of India, but this country accepts the same diversity India has not been successful, to do this research of the method Comparisons are used, but the question is that the diversity of people that how to vote in the legal system of India and Afghanistan has it been seen? Legislator of India according to the special pluralistic society of India has different varieties in the form that has supported and accepted; but in Afghanistan In this field, there is no favorable legislation is, the purpose of this research is to use the experiences of the legislator policy of India regarding Afghanistan.
کتاب‌ها
۱ـ احمدی، مجید، (1391)، آشنائی با کشور هندوستان، تهران، نشر خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران،.
۲- اندیشمند، محمد اکرام، (۱۳۹۲)، معارف عصری افغانستان 1289 الی 1379، کابل، نشر درخت دانش.
۳- بیلیو، دبلیو، (139۵)، نژادهای افغانستان، ترجمه دکتر لعل زاده، کابل، انتشارات سعید.
۴- توماس، بارفیلد، (139۸)، تاریخ فرهنگی و سیاسی افغانستان، ترجمه عبدالله محمدی، تهران، موسسه انتشارات عرفان.
۵- جلالی نائینی، سید محمد رضا، (1391)، هند در یک نگاه، تهران، نشر شیراز.
۶- دان، ناردو، (۱۳۸۵)، هند باستان، ترجمه حقیقت خواه، تهران، نشر ققنوس.
۷- صدر، عمر، (139۷)، دولت مدرن و هراس از کثرت گرایی در افغانستان، ترجمه ضیافت الله سعیدی و همکاران، کابل انتشارات امیری.
۸- مانینی چترجی، آنیتا روی، (139۰)، تاریخ فرهنگ و تمدن هند، ترجمه رضا اقابابا، تهران، نشر میزان.
۹- ماهاجان، گوربریت، (13۸۶)، فدرالیسم چاره‌ای برای تکثر قومی و فرهنگی هند، ترجمه اکرم تقی آبادی، تهران، نشر دانشکده.
۱۰- محمد غبار، میر غلام، (۱۳۴۶،) افغانستان در مسیر تاریخ، کابل، نشر مطبعه افغان.
۱۱- ناروئی، هادی، (۱۴۰۲)، ظهور ملی گرائی هند و گسترش اختلافات مسلمانان در هند، تهران، نشر دانشگاه بین المللی امام خمینی.
۱۲- رسولی، محمد اشرف، (۱۳۸۸)، مروری بر قوانین اساسی افغانستان، کابل، نشر شهر دانش.
مقاله‌ها
۱۳- اس، اس، آورستی، (1387)، ساختار سیاسی هند، نشریه علمی وزارت علوم، شماره 85.
۱۴- اسدی، ذبیح الله، (1398)، تقابل افراطگرایی با کثرت‌گرایی در افغانستان، مجله بین المللی مطالعات پیشرفته اکادمیک شماره 2.
۱۵- باقری، اسماعیل، (1396)، ساختار سیاسی افغانستان، مجله تخصص نورمکس، شماره 69.
۱۶- درویش پور، حجت الله، (1390)، نشانه‌های وحدت در کثرت جامعه هند، فصل‌نامه تحقیقات سیاسی و بین المللی دانشگاه آزادی اسلامی، شماره 8.
۱۷- رسول، احمد رسول، ن (1399)، گاهی به مفهوم دولت سازی در جوامع در حال توسعه، مجله بین المللی مطالعات پیشرفته اکادمیک، شماره4.
۱۸- شفیعی، نوذر، (1389)، معمای دموکراسی در افغانستان، نشریه تحقیقات سیاسی و بین المللی جهاد دانشگاهی، شماره 8.
Reference
Book
１- Majumdar R.C. and K.M. Munshi The History and Culture of Indian People. The Age of Imperial Unity (Bombay, Bharati Vidya Bahvan,6th edition, 1990)
２- Wendy, Doinger, pluralism and democracy in India (London, Oxford of university 2015).
３- Adamec, ludwing, The Political History of Afghanistan from Amir Abdul Rahman era till Independence (London Anglia Ruskin University, 2005)
４- Omar Sadr, Modern government and fear of pluralism in Afghanistan (Kabul Afghan institute for strategic studies, 2018).
Articles
５- Muni S.D, Ethnic conflict, federalism, and democracy in India in Ethnicity and Power in the Contemporary World, Calcutta university research center, No 89 (2012).
６- Sadeghi Alavi, M, History of Islam in the Indian subcontinent “from the beginning of the arrival of Muslims to the end of the Mughal Empire rule” Qom Hawza and University Research Center, No 67, (2016).
７- Shakir, Moin, Religion, State and Politics in India, Delhi, Ajanta Publications No 82 (1989).