انرژی های نو و محیط زیست: تحلیل مقایسه ای در ایران و کشورهای منتخب
محورهای موضوعی : آلودگی هوافاطمه زندی 1 , پروانه سلاطین 2 * , هدیر جواد کاظم البدیری 3
1 - روه اقتصاد، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - گروه اقتصاد، واحد فیروزکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزکوه، ایران. *(مسوول مکاتبات)
3 - گروه اقتصاد، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: انرژی¬های نو, کیفیت محیط زیست, فاوا, شاخص حکمرانی, سرمایه انسانی.,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: استخراج و مصرف بیش از حد منابع طبیعی و افزایش انتشار زباله و آلودگی، اقتصاد ملی را تهدید نموده است. در چند دهه گذشته، سهم انرژیهای نو به دلیل طیف وسیعی از عوامل مانند مقررات دولت ها برای ترویج استفاده از انرژیهای نو، کاهش هزینه نصب انرژیهای نو و افزایش ظرفیت تولید، نوسانات قیمت نفت، اثرات مثبت انرژیهای نو در کاهش انتشار گاز دی اکسیدکربن و فرآیندهای نوآوری در بخش انرژی افزایش یافته است. در این راستا هدف اصلی این مطالعه بررسی مقایسه ای میزان تاثیرگذاری انرژی نو بر انتشار گاز دی اکسیدکربن به عنوان شاخص کیفیت محیط زیست در ایران و گروه کشورهای منتخب می باشد.
روش بررسی : مطالعه حاضر از نوع هدف یک تحقیق کاربردی، از نظر روش مطالعه علّی و از نظر روش تحقیق و ماهیت شیوه نگرش پرداختن به مساله، توصیفی و استنباطی میباشد. روش و ابزار گردآوری اطلاعات و منابع آماری نیز روش اسنادی مکتوب، اطلاعات الکترونیکی و فیش برداری است. در این مطالعه از مدل‌هاي پانل دیتا در گروه کشورهای منتخب و از مدل های سری زمانی در ایران برای براورد مدل در بازه زمانی 2000 تا2021 در سال 2024 استفاده شده است .
یافته ها: نتایج با استفاده از روش اثرات ثابت در گروه کشورهای منتخب نشان داد که انرژیهای نو، فاوا، سرمایه انسانی و شاخص حکمرانی تاثیر منفی و معناداری بر انتشار گاز دیاکسید کربن به عنوان شاخص کیفیت محیط زیست دارند. اما رشد اقتصادی تاثیر معناداری بر کیفیت محیط زیست ندارد. نتایج برآورد مدل با استفاده از روش حداقل مربعات تعمیمیافته در ایران نشان داد که انرژیهای نو، رشد اقتصادی و شاخص حکمرانی تاثیر منفی و معنادار و سرمایه انسانی و فاوا تاثیر مثبت و معنادار بر کیفیت محیط زیست دارند.
بحث و نتیجه گیری: مقایسه نتایج در گروه کشورهای منتخب و ایران نشان داد که انرژیهای نو تاثیر منفی و معناداری بر انتشار گاز دی اکسید کربن به عنوان شاخص کیفیت محیط زیست در گروه کشورهای منتخب و ایران دارد. با افزایش یک درصد در مصرف انرژیهای نو به طور متوسط با فرض ثابت بودن سایر شرایط، میزان انتشار گاز دی اکسید کربن در گروه کشورهای منتخب به میزان 17/0 درصد و در ایران به میزان 14/0 درصد کاهش یافته است. میزان تاثیرگذاری انرژیهای نو بر انتشار گاز دی اکسید کربن در گروه کشورهای منتخب بیشتر از ایران می باشد. گسترش استفاده از انرژیهای نو در جهان نقش مهمی در کاهش آلودگی و کاهش انتشار گازهای گلخانهای دارد. زيرا وقتی انرژیهای نو توليد میگردد، هيچ چيزی از نظر عرفی نمیسوزد و به عبارت ديگر اکسيد نمیشود و گازهای سمی و مضر توليد نمیشود. بنابراین کیفیت محیط زیست بهبود مییابد.
Background and objective: The extraction and excessive consumption of natural resources and the increase in the emission of waste and pollution threaten the national economy. In the past few decades, the contribution of renewable energies has increased due to a wide range of factors, such as government regulations to promote the use of renewable energies, reducing the cost of installing renewable energies and increasing production capacity, oil price fluctuations, and the positive effects of renewable energies in reducing emissions. Carbon dioxide gas and innovation processes in the energy sector have increased. In this regard, the main goal of this study is to compare the impact of renewable energy on carbon dioxide emissions as an indicator of environmental quality in Iran and selected countries.
Materials and Methods: The present study is an applied, causal and inferential research method. The method and tool of collecting information and statistical sources is also the method of written documents, electronic information and filing. In this article is using the panel data method in selection countries and comparing and time series model in Iran in the period 2000-2021.
Findings: The results using the fixed effects method in the group of selected countries showed that renewable energy, individuals using the internet as an indicator of information and communication technology, human capital and governance index have a negative and significant effect on carbon dioxide emissions as an indicator of environmental quality. But economic growth does not have a significant effect on the quality of the environment. The results of estimating the model using the generalized least squares method in Iran showed that renewable energies, economic growth and governance index have a negative and significant effect, and human capital and individuals using the internet as an indicator of information and communication technology have a positive and significant effect on the quality of the environment.
Discussion and Conclusion: The comparison of the results in the group of selected countries and Iran showed that Renewable energies have a negative and significant effect on the emission of carbon dioxide gas as an indicator of the quality of the environment in the group of selected countries and Iran. With an increase of one percent in the consumption of Renewable energy on average, assuming that other conditions are constant, the amount of carbon dioxide gas emission in the group of selected countries has decreased by 0.17 percent and in Iran by 0.14 percent
The impact of new energies on the emission of carbon dioxide gas in the group of selected countries is higher than in Iran. Expanding the use of Renewable energies in the world plays an important role in reducing pollution and reducing greenhouse gas emissions. Because when Renewable energies are produced, nothing burns conventionally, in other words, it does not oxidize, and toxic and harmful gases are not produced. Therefore, the quality of the environment improves.
1. Baek, J., (2016). “Do nuclear ad renewable energy improve the environment? Empirical evidence from the United States”. Ecol Indicators, Vol. 66, Pages. 352–356. doi.org/10.1016/j.ecolind.2016.01.059.
2. Liu D, Xiao B. (2018). “Can China achieve its carbon emission peaking? A scenario analysis based on STIRPAT and system dynamic model”. Ecol Indic 93:647–657. DOI:10.1016/j.ecolind.2018.05.049
3. Hansen, J., Satoa, M., Ruedy, R., Schmidtc, GA., Lob, K., & Persinb, A., (2017). “Global temperature in 2016”
4. International Renewable Energy Agency (2019) Scaling up renewable energy deployment in Africa: impact of IRENA’s engagement. Available at https://www.irena.org/-/media/Files/IRENA/Agency/Regional
5. IEA (2013) World energy outlook 2013. International Energy Agency, Paris.
6. Ellabban, O., Abu-Rub, H., & Blaabjerg, F., (2014). “Renewable energy resources: Current status, future prospects and their enabling technology”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, Vol. 39(C), Pages 748-764.
7. Kirikkaleli, D., & Osmanlı, A., (2023). “The Impact of Political Stability on Environmental Quality in the Long Run: The Case of Turkey”. Sustainability, MDPI, Vol. 15(11), Pages 1-15.
8. Amin, A., Yousaf, H., Peng, S., IŞIK, C., Akbar, M., & Abbas, S. (2023). “The influence of renewable and non-renewable energy on carbon emissions in Pakistan: evidence from stochastic impacts by regression on population, affluence, and technology model”. Frontiers in Environmental Science, 11. DOI:10.3389/fenvs.2023.1182055.
9. Muazu, A., Yu, Q., & Alariqi, M., (2023). “The Impact of Renewable Energy Consumption and Economic Growth on Environmental Quality in Africa: A Threshold Regression Analysis”. Energies, MDPI, Vol. 16, Issue 11, Pages 1-29.https://doi.org/10.3390/en16114533
10. Wei, S., Jiandong, W., & Saleem, H., (2023). “The impact of renewable energy transition, green growth, green trade and green innovation on environmental quality: Evidence from top 10 green future countries”. Frontiers in Environmental Science, Vol.10, 1076859. https://doi.org/10.3389/fenvs.2022.1076859
11. Adebayo, T. S., Ibrahim, R. L., Agyekum, E. B., Zawbaa, H. M., & Kamel, S. (2022). “The environmental aspects of renewable energy consumption and structural change in Sweden: a new perspective from wavelet-based granger causality approach”. Heliyon, 8(9). doi: 10.1016/j.heliyon.2022.e10697
12. Chien, F., (2022). “How renewable energy and non-renewable energy affect environmental excellence in N-11 economies?”. Renewable Energy, Vol. 196, Pages. 526-534.
13. Mehmood, U. (2021). “Contribution of renewable energy towards environmental quality: The role of education to achieve sustainable development goals in G11 countries”. Renewable Energy, Vol.178, Pages. 600-607. DOI: 10.1016/j.renene.2021.06.118
14. Khan, I., Han, L., Khan, H., & Kim Oanh, L. T. (2021). “Analyzing renewable and nonrenewable energy sources for environmental quality: dynamic investigation in developing countries”. Mathematical Problems in Engineering, Vol. 2, Pages. 1-12. DOI:10.1155/2021/3399049
15. Shah, S. Z., Chughtai, S., & Simonetti, B. (2020). “Renewable energy, institutional stability, environment and economic growth nexus of D-8 countries”. Energy Strategy Reviews, 29, 100484. DOI:10.1016/j.esr.2020.100484
16. Asongu, S. A., Iheonu, C. O., & Odo, K. O. (2019). “The conditional relationship between renewable energy and environmental quality in sub-Saharan Africa”. Environmental Science and Pollution Research, 26(36), 36993-37000. doi: 10.1007/s11356-019-06846-9.
17. Mohammadi, N., Sahabi, B., Heydari, H., & Sadeghi Saghdel, H., (2023). “Investigating the Impact of Economic Complexity and Renewable Energy Consumption on Environmental Pollution in Developing Countries”. The Economic Research (Sustainable Growth and Development). Vol. 23, Issue 4. Pages. 1-24. 10.22034/ecor.23.4.1
18. Aghaei, M., Rezagholizadeh, M., & Hosseini, M., (2018). “Financial Stability, Energy Consumption, Economic Growth, and Environmental Quality: Fresh Evidences of Iran”. Macroeconomic Research Letter (MRL), Vol 13, Issue 26, Pages 171-199. 10.22080/IEJM.2018.2232
19. Payamfar, M., Seyed Shokri, K., Shojaei, M., & Mohammadzadeh Asl, N., (2023). “The Impact of Renewable Energy Consumption on Sustainable Economic Welfare Index in Selected Countries (1990-2020)”. Journal of Renewable and Energy. Vol. 10, Issue 1- Serial Number 19, Pages 46-69. 10.52547/JRENEW.10.1.46
20. Taiiari, M., Mahmoodzadeh, M., & Mousavi, M H., (2023). “Information and communication technology and environmental quality (Evidence from the countries of the Economic Co-operation and Development Organization)”. Quarterly Journal of Economic Modeling. Vol. 16, Issue 60, Pages. 87-100. 10.30495/eco.2023.1983218.2741
21. Yi, L. & H. R. Tomas (2007). “A Review of Research on the Environment Impact of E-Business and ICT”, Environment International, Vol. 33, No. 6, pp. 841-849
22. Salatin, P., Ghaffari Somea, N., (2016). “Impact of human capital on environmental quality”. Human & Environment. Vol. 14. Issue 2. Pages. 1-12. 20.1001.1.17359910.1401.16.60.6.1
23. Salim, R., Yao, Y., Chen, G. S. (2017). “Does human capital matter for energy consumption in China?”, Energy Economics, Vol. 67, Pages 49-59.https://doi.org/10.1016/j.eneco.2017.05.016
24. Purcel, A. A. (2019). “Does political stability hinder pollution? Evidence from developing states”. Economic Research Guardian, Vol. 9, Issue 2, Pages 75-98.
25. Madah, M., Abdollahi, M., (2013). “Effect of Institutions Quality on Environment Pollution Based on Kuznets Curve Using Static and Dynamic Panel Data (Case Study: Members of