واکاوی سکوت سازمانی و ابعاد آن (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه تهران)
محورهای موضوعی :
مدیریت آموزشی
تاریخ دریافت : 1395/08/13
تاریخ پذیرش : 1395/08/13
تاریخ انتشار : 1395/06/01
کلید واژه:
سکوت سازمانی,
سکوت تدافعی,
سکوت مطیع,
سکوت نوع‌دوستانه,
سکوت فرصت طلبانه,
سکوت محجوب,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر، باهدف بررسی سکوت سازمانی و ابعاد آن در کارکنان دانشگاه تهران صورت گرفته است. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری و آموزشی پردیس و دانشکده های دانشگاه تهران در سال تحصیلی 94 - 1395 می‌باشد، که بر اساس آخرین آمار و اطلاعات موجود 1419 (160 زن و 171 مرد) نفر اعلام شده است؛ که با استفاده از فرمول نمونه‌گیری کوکران تعداد 302 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شد. روش نمونه گیری در این پژوهش، روش نمونه گیری طبقه‌ای سهمی می‌باشد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته سکوت سازمانی استفاده‌شده است. جهت تعیین روایی پرسشنامه، از روایی محتوایی و سازه استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 79/0 ارزیابی شد. یافته ها نشان داد وضعیت سکوت سازمانی و کلیه مولفه های آن پایین تر از میانگین فرضی می باشد، به جز مولفه های سکوت محجوب و سکوت نوع دوستانه که در حد متوسط میانگین فرضی پژوهش قرار دارند. نتایج آزمن t مستقل نشان داد کارکنان زن نسبت به کارکنان مرد از سکوت بیشتری برخورداند. همچنین نتایج آزمون وایانس یک راهه (f) نشان داد بین سکوت کارکنان از نظر متغیرهای جمعیت شناختی (سن، سابقه خدمت، محل خدمت، تحصیلات و رشته تحصیلی) تفاوتی وجود ندارد.
چکیده انگلیسی:
The present work studies organizational silence and the dimensions among the employees of University of Tehran. The method of the research is descriptive and the type is Survey. The population consisted of all employees in University of Tehran, 1394-95. According to the latest statistics, there are 1419 (consisting of 801 women and 618 men) employees working in University of Tehran now. That sample was selected by Stratified sampling and the size of sample was identified based on Cochrane formula are 302. Data were collected through organizational silence questionnaire (Researcher made). To determine the validity of the questionnaire, content validity and construct was used and their reliability was estimated through Cronbach’s alpha coefficient on Pilot study "0/79". The results showed that all the components of organizational silence were lower average in all aspects, except for diffident silence, silence Prosaically that was equal to the average hypothesis of this research. Independent t test results showed that female employees than male employees more supportive of silence. Also the results of one-way variance test (f) showed the silence of employees in terms of demographic variables (age, experience-serve, place of employment, education and field of study) there is no difference.
منابع و مأخذ:
اردکانی، مهدی؛ خلیلیصدرآباد، افسر (1393). بررسی رابطه بین عوامل شخصیتی و سکوت کارکنان دانشی، پژوهشهای مدریت عمومی، سال پنجم، شماره هجدهم، صص 83-65.
پالانت، جولی (1389). تحلیل دادههای علوم رفتاری با برنامه spss، (ترجمه علیاکبر رضایی)، تبریز: انتشارات فروزش. (تاریخ به زبان اصلی، 2007).
دزفولی، راضیه (1393). نقش حمایت سازمانی ادراک شده در رابطه میان جو اخلاقی سازمان و سکوت کارکنان، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
دوستار، محمد؛ اسماعیلزاده، محمد (1392). عدالت سازمانی و تاثیر آن بر آوا و عملکرد کارکنان. مطالعات مدیریت بهبود و تحول؛ دوره 22، شماره 72، صص163-143.
صیدانلو، مرضیه (1391). نقش رفتار شهروندی سازمانی بر سکوت کارکنان در بخش دولتی، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
عنایتی، ترانه؛ بزرگنیا، فاطمه (1393). رابطۀ سکوت سازمانی با عملکرد کارکنان دانشگاه، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، سال نهم، شماره 4، پیایی 30، ص 73.
قرهبابا، آرزو (1393). تاثیر ادراک از عدالت و سکوت سازمانی بر تعهد سازمانی، پایاننامه کارسناشی ارشد، دانشگاه علامهطبابایی.
هنرمند، روحالله (1393). نقش رفتار سازمانی مثبتگرا در کاهش سکوت سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان ادارات کل بانک سپه)، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
Aylsworth, J. (2008). change in the workplace: organizational silence can be dangerous, organizational Psychology examiner.
Brinsfield, C. T. (2009). Employee silence: Investigation of dimensionality, development of measures, and examination of related factors (Doctoral dissertation, The Ohio State University).
Brinsfield, C. T. (2013). Employee silence motives: Investigation of dimensionality and development of measures. Journal of Organizational Behavior, 34 (5), 671-697.
Çınar, O., Karcıoğlu, F., & Alioğulları, Z. D. (2013). The relationship between organizational silence and organizational citizenship behavior: a survey study in the province of Erzurum, Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 99, 314-321.
Deniz, N., Noyan, A., & Ertosun, Ö. G. (2013). The relationship between employee silence and organizational commitment in a private healthcare company. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 99, 691-700.
Duan, J. & Zhong, J. (2010), Leadership justice and negative organizational behaviors: mediated by affective commitment. International conference on management and service sience (MASS).
Dyne, L. V., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs*. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
Greenberg, J., & Edwards, M. S. (2009). Voice and silence in organizations. Emerald Group Publishing.
Hazen, M. A. (2006). Silences, perinatal loss, and polyphony: A post-modern perspective. Journal of organizational change management, 19(2), 237-249.
Henriksen, K., & Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health services research, 41(4p2), 1539-1554.
Knoll, M., & van Dick, R. (2012). Do I hear the whistle…? A first attempt to measure four forms of employee silence and their correlates. Journal of Business Ethics, 113(2), 349-362.
Luthans, F. (2011). organizational behavior:an evidence approach. mcgraw-hill, 12th edition, 44, 1999-244.
Mengenci, C. (2015). Antecedents and Consequences of Organizational Fear and Silence Behavior: Evidence Service Sector from Turkey. International Business Research, 8(5), p223.
Morrison, E. W. (2011). Employee voice behavior: Integration and directions for future research. The Academy of Management Annals, 5(1), 373-412.
Morrison, E. W., & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management review, 25(4), 706-725.
Morrison, E. W., & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management review, 25(4), 706-725.
Perlow, L. A. (2003). When you say yes but mean no. New York: Crown Publishing Group.
Pinder, C. C., & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Research in personnel and human resources management, 20, 331-370.
Şevket, Y. (2012). Analysis Of The Hotel Personnel’s Conceptions Of Organizational Justice, Organizational Silence, Mobbing, Organizational Commitment In Terms Of Demographic Variables.
Tan, Ç. (2014). Organizational justice as a predictor of organizational silence. Educational Research and Reviews, 9(21), 1190-1202.
Tan, Ç. (2014). Organizational justice as a predictor of organizational silence. Educational Research and Reviews, 9(21), 1190-1202.
Tulubas, T., & Celep, C. (2012). Effect of perceived procedural justice on faculty members’ silence: The mediating role of trust in supervisor. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 47, 1221-1231.
Walumbwa, F. O., Morrison, E. W., & Christensen, A. L. (2012). Ethical leadership and group in-role performance: The mediating roles of group conscientiousness and group voice. The Leadership Quarterly, 23(5), 953-964.
Whiteside, D. B., & Barclay, L. J. (2013). Echoes of silence: employee silence as a mediator between overall justice and employee outcomes. Journal of business ethics, 116(2), 251-266.
