اثر عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه (.Cucumis melo L) بر بیان کبدی ژن های کد کننده NADPH اکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز در موش های صحرایی مسموم شده توسط اتیلن گلیکول
محورهای موضوعی : زیست شناسی سلولی تکوینی گیاهی و جانوری ، تکوین و تمایز ، زیست شناسی میکروارگانیسممهرنوش سادات حسینی 1 , سیامک یوسفی سیاه کلرودی 2 , مریم عیدی 3
1 - گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران
2 - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران
3 - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران
کلید واژه: مسمومیت کبدی, اتیلن گلیکول, گلوتاتیونپراکسیداز, NADPH اکسیداز,
چکیده مقاله :
در مطالعه حاضر تاثیر عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه بر سطح بیان ژنهای NOX4 و GPx1 در موشهای مسمومشده با اتیلنگلیکول مورد ارزیابی قرار گرفت. موشها در 5 گروه 6 تایی بصورت یک گروه کنترل سالم، یک گروه کنترل مسموم و سه گروه مسموم تجربی تقسیم شدند. به گروه مسموم تجربی غلظتهای 150، 300 و 600 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه بصورت خوراکی خورانده شد. سپس کبد موشها خارج شده و سپس RNA کل استخراج شد. سپس cDNA ساخته شده و میزان بیان ژنهای مورد نظر و همینطور ژن GAPDH به عنوان ژن خانهدار با روش Real time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تیمار روزانه خوراکی اتیلن گلیکول موجب افزایش معنی دار بیان ژن کدکننده NOX4 و GPx1 در گروههای مسموم نسبت به کنترل سالم میشود. افزایش بیان ژن NOX4 و GPx1 نشاندهنده التهاب ناشی از مصرف اتیلنگلیکول و مسمومیت آن میباشد. تیمار عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه در غلظتهای 150، 300 و 600 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش معنیدار بیان هر دو ژن در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل مسموم میشود. کاهش میزان بیان ژن NOX4 در مقایسه با گروه کنترل مسموم نشان میدهد مصرف عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه موجب کاهش التهاب ناشی از مسمومیت با اتیلن گلیکول شده است. به دنبال مسمومیت کبدی ناشی از اتیلن گلیکول میزان H2O2 افزایش مییابد و میزان بیان ژن کدکننده گلوتاتیونپراکسیداز افزایش مییابد. تیمار با عصاره هیدرواتانلی خربزه، میزان تولید H2O2 کاهش مییابد که به دلیل اثرات ترکیبات آنتیاکسیدانی موجود در عصاره باشد.
In the present study, the effect of hydroanthanolic extract of melon seed on the expression level of NOX4 and GPx1 genes in ethylene glycol poisoned mice was evaluated. In the present study, melon seed extract was first prepared by soaking in 80% ethanol. Mice were divided into 5 groups in each group 6 rat: a healthy control group, a poisoned control group and three experimental poisoned groups. To the experimental poisoned group, concentrations of 150, 300 and 600 mg/ kg of hydroethanolic extract of melon seed were fed orally. The results of the present study show that daily oral administration of ethylene glycol significantly increases the expression of genes encoding NOX4 and GPx1 in toxic groups compared to healthy controls. Increased expression of NOX4 and GPx1 genes indicates the occurrence of ethylene glycol-induced inflammation and toxicity. Treatment with hydroethanolic extract of melon seed at concentrations of 150, 300 and 600 mg / kg body weight significantly reduced the expression of NOX4 and GPx1 genes in the experimental groups compared with the control group. Decreased expression of NOX4 gene in comparison with the poisoned control group shows that administration of hydroethanolic extract of melon seed has reduced inflammation caused by ethylene glycol toxicity. Due to the fact that the amount of H2O2 increases following hepatotoxicity caused by ethylene glycol, the expression of the gene encoding glutathione peroxidase increases. Following treatment with melon hydroethanolic extract, H2O2 production is reduced, which may be due to the effects of antioxidant compounds in the extract.
_||_