بررسی ومقایسه تنوع صفات رویشی و زایشی برخی از ارقام جنس گلابی(Pyrus L. spp.) استان آذربایجان غربی
محورهای موضوعی : زیست شناسی سلولی تکوینی گیاهی و جانوری ، تکوین و تمایز ، زیست شناسی میکروارگانیسمهدیه کریمی 1 , عباسعلی دهپور جویباری 2 , اسلامی جدیدی 3
1 - گروه سیستماتیک گیاهی دانشگاه آزاد آیت الله آملی
2 - گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
3 - گروه زیست شناسی، سیستماتیک گیاهی دانشگاه آزاد قائمشهر
کلید واژه: گلابی, رویشی, زایشی,
چکیده مقاله :
خصوصیات رویشی وزایشی4گونه و 23رقم گونهPyrus communisدر مناطق مختلف استان آذربایجان غربی براساس دستورالعمل ملی آزمونهای تمایز،یکنواختی وپایداری ارزیابی شد. دربین صفات رویشی موردنظر5صفت به شکل درخت،2 صفت به شاخه های یکساله و7صفت به برگ تعلق داشتند.8صفت ازبین صفات رویشی(رنگ غالب شاخه ها،تراکم کرک روی شاخه،قدرت رشد رویشی درخت،شکل قائده،طول و عرض برگ،عمق برش حاشیه وشکل انتهای برش حاشیه) دارای تنوع بالا بیشتروقادربه تمایزگونه ها وارقام بودند .دربین صفات عمومی درخت،شاخص ترین آن قدرت رشد درخت بودکه در4گونه 7رقم زیاد،در بقیه ارقام متوسط بود . صفات شاخه یکساله اگرچه ارتباط منطقی بادیگرصفات درخت داشتند،امابه دلیل سطح تنوع پایین موجوددرآنهادرزمره صفات متمایزکننده ارقام نبودند . دربین اندامهای مختلف درخت بیشترین صفات دارای تنوع درمیوه و برگ دیده شد.گروه بندی ارقام باتجزیه خوشه ای با استفاده از کلیه صفات به نحو بهتری قادر به تفکیک آنها براساس شباهتهای ظاهری ویا منشاءبود. دراین گروهبندیPyrus syriaca،باPyrus salicifolia در بین گو نه ها illiam،Decondel وButirra, Decantelیشترین شباهت را باهم داشتنددرگروههای جداگانه طبقه بندی شدند . به طورکلی مجموعه صفات کلیدی دستورالعمل DUSبه خوبی قادر به تفکیک وتمایزارقام بومی گلابی بودند.ریخت شناسی دانه گرده 4گونه از جنس Pyrus L. spp.از استان آذربایجان غربی با استفاده از میکروسکوپ نوری (LM) و میکوسکوپ الکنرونی(SEM) بررسی شد. مطالعات نشان داد دانه های گرده این گونه ها متقارن و سه شیاره بوده و تزیینات دیواره بصورت striate وStriato microreticulateنشان داده شد . تصاویر تمام گونه هاومشخصات ساختار داخلی دانه های گرده این 4 گونه ارائه شده است.
خصوصیات رویشی وزایشی4گونه و 23رقم گونهPyrus communisدر مناطق مختلف استان آذربایجان غربی براساس دستورالعمل ملی آزمونهای تمایز،یکنواختی وپایداری ارزیابی شد. دربین صفات رویشی موردنظر5صفت به شکل درخت،2 صفت به شاخه های یکساله و7صفت به برگ تعلق داشتند.8صفت ازبین صفات رویشی(رنگ غالب شاخه ها،تراکم کرک روی شاخه،قدرت رشد رویشی درخت،شکل قائده،طول و عرض برگ،عمق برش حاشیه وشکل انتهای برش حاشیه) دارای تنوع بالا بیشتروقادربه تمایزگونه ها وارقام بودند .دربین صفات عمومی درخت،شاخص ترین آن قدرت رشد درخت بودکه در4گونه 7رقم زیاد،در بقیه ارقام متوسط بود . صفات شاخه یکساله اگرچه ارتباط منطقی بادیگرصفات درخت داشتند،امابه دلیل سطح تنوع پایین موجوددرآنهادرزمره صفات متمایزکننده ارقام نبودند . دربین اندامهای مختلف درخت بیشترین صفات دارای تنوع درمیوه و برگ دیده شد.گروه بندی ارقام باتجزیه خوشه ای با استفاده از کلیه صفات به نحو بهتری قادر به تفکیک آنها براساس شباهتهای ظاهری ویا منشاءبود. دراین گروهبندیPyrus syriaca،باPyrus salicifolia در بین گو نه ها illiam،Decondel وButirra, Decantelیشترین شباهت را باهم داشتنددرگروههای جداگانه طبقه بندی شدند . به طورکلی مجموعه صفات کلیدی دستورالعمل DUSبه خوبی قادر به تفکیک وتمایزارقام بومی گلابی بودند.ریخت شناسی دانه گرده 4گونه از جنس Pyrus L. spp.از استان آذربایجان غربی با استفاده از میکروسکوپ نوری (LM) و میکوسکوپ الکنرونی(SEM) بررسی شد. مطالعات نشان داد دانه های گرده این گونه ها متقارن و سه شیاره بوده و تزیینات دیواره بصورت striate وStriato microreticulateنشان داده شد . تصاویر تمام گونه هاومشخصات ساختار داخلی دانه های گرده این 4 گونه ارائه شده است.
1[.) سرزمین میوه خیز 1389 ] ارزانی، ک (الف: ص.145 . (ترجمه). نشر آموزش کشاورزی ] اکبری، ح.، قاسمی، ا.، بهرامی، ح. و کریمی، ن.
2[ (. شناسایی و معرفی ارقام گالبی محلی در 1388)شهرستان کاشان. مجموعه مقاالت هفتمین کنگره -325 . اصفهان. 1390 علوم باغبانی ایران. تابستان 326. (. شناسایی ارقام بومی گالبی 1388) ] مظفری، ع.
3[ در بخشهای مرکزی و غربی استان کردستان. 88-32)1( :51-39 تولیدات گیاهی. ] خوشخوی، م.، شیبانی، ب.، روحانی، ای.، و
4[ .) اصول باغبانی. چاپ دوم. 1373( تفضلی، ع ص.566 انتشارات دانشگاه شیراز. ] زمانی، ا.، عطار، ف.، قهرمان، ا.، و معروفی، ح
5[ .) مطالعات تشریحی در جنس گلابی 1387( 14 ( در ایران. مجله گیاه شناسی ایران. Pyrus) (2،) 28: 142- 132.
[6] Abdollahi, H., and Majidi, E. (2005). Relationship between fire blight resistance and various vegetative and reproductive traits in apple (Malus domestica Borkh.) Cultivars. Seed and Plant 21: 501-513 (in Persian).
[7] Abdollahi, H., and Tahzibi, F. (2009). Correlation analysis between fire blight resistance and morphological traits in some pear (Pyrus communis L.) cultivars. Fruit Growing 19: 256-230.
[8] Bain, J. M. (1961). Some morphological, anatomical, and physiological changes in the pear fruit (Pyrus communis var. Williams Bon Chretien) during development and following harvest. Australian Journal of Botany 9: 99–123.
[9] Bell, R. L. (1982). Pear genetics and germplasm priorities for breeding. Acta Horticulturae 124: 13-20.
[10] Bell, R. L., Quamme, H. A., Layne, R. E. C., and Skirvin, R. M. (1996). Pears. pp. 441–514. In: Janick, J., and Moore, J. N. (eds.) Fruit Breeding Vol 1: Tree and Tropical Fruits. John Wiley & Sons Incorporation, NewYork, USA.
[11] Beutel, J. A. (1990). Asian Pears. pp. 304309. In: Janick, J., and Simon, J., E. (eds.). Advances in New Crops. Timber Press, Portland, USA.studies of the genus Pyrus using both chemical and botanical characters. Botanical Journal of Linnaean Society 67: 121-148.
[12] BORATYŇSKA K., (1990). Systematyka i geograficzne rozmiesz-czenie. Grusza pospolita – Pyrus communis L. In: BIALOBOK S. (ed.), Dzikie drzewa owocowe. Poznaň, Arcadia: 81–91.
[13] Chen, J., Wang, Z., Wu, J., Wang, Q. & Hu, X. (2007). Chemical compositional characterization of eight pear cultivars grown in China. Food Chemistry, 104, 268-275.
[14] Faust, M. (1989). Physiology of Temperate Zone Fruit Trees. John Wiley & Sons Incoprporation. New York, USA. 605pp
[15] Fischer, M. (1969). Verklonung von unterlagenzuchtmaterial von Malus, Pyrus and Prunus mahaleb unter Spruhnebel. Arch. Gartenbau 17: 15–32.
[16] FEDOROV A.A., (1954). Gruša – Pyrus L. In: SOKOLOV S.Ja. (ed.), Derevja i kustarniki SSSR. Moskva, Leningrad, Izd. Akademii nauk SSSR: 379–399.
[17] Ghasemi, A. (2005). Identification and presentation wild pear species of Isfahan province. Proceedings of the 4th Iranian Horticultural Sciences Congress, Mashhad University, Mashhad, Iran. Page 13 (in Persian).
[18] Jaeger, S. R., Andani, Z., Wakeling, I. N. & MacFie, H. J. H. (1998). Consumer preferences for fresh and aged apple: a cross-cultural comparison. Food Quality and Preference, 9, 355-366.
[19] Katayama, H., and Uematsu, C. (2003). Comparative analysis of chloroplast DNA in Pyrus species: physical map and gene localization. Theoretical and Applied Genetics 106: 303-310.
[20] Khoshghalb, H. (2001). Study on early growth, performance and survival of Asian pear cultivars (Pyrus serotine Rehd) on European Pear (Pyrus communis L.) seedling rootstock under environmental condition. MSc. Thesis, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. (In Farsi).
[21] Larsen, F. E. and S. S. Higgins. (1997). Scion/rootstock interaction determines tree size of ten Old-Hom × Farmingdale rootstock. Fruit Varieties Journal.
[22] Li, P., Wang, Y., Sun, X. and Han, J. (2009). Using microsatellite and morphological markers to asses the genetic diversity 12 falcata (Medicago sativa spp. falcate) population from Eurasiia. African Journal of Biotehnology, 8(10): 2102-2108.
[23] Loreti, F., R. Massai, C. Fei and F. Cinelli. (2000). Performance of conference cultivar several Quince and Pear rootstocks. In: Proceedings of the 8th Symposium on Pear. Bologna, Italy. pp. 89.
[24] Manee, A.( 1994). Pear and Quince, and their Growing. Iran Technical Publication Company. 113pp. (in Persian).
[25] Matta, F. B., and Montgomery, E. (2000). Performance of apple and pear cultivars in Northern Mississippi. Research Report of Mississippi Agricultural and Forestry Experiment Station 22: 1-12.
[26] Mitchell, P.D. (1986). Pear fruit growth and the use of diameter to estimate fruit volume and weight. HortScience 21: 10031005
[27] Olivera, C.M.M., Mota, L., Monte-Corvo, L., Goulao, L., and Silva, D.M. (1999). Molecular typing of Pyrus based on RAPD markers. Sci. Hort. 79:163-174.
[28] Paganova, V. (2009). The occurrence and morphological characteristics of the wild pear lower taxa in Slovakia. HortScience 36: 1-13.
[29] Paganova, V. (2003). Taxonomical reliability of leaf and fruit morphological characteristic of the Pyrus L. taxa in Slovakia. HortScience, 3, 98-107.
[30] PENIAŠTEKOVÁ M.,( 1992). Pyrus L. Hruška. In: BERTOVÁ L. (ed.), Flóra Slovenska, IV/3. Bratislava, Veda: 381– 388
[31] Sadeghi, L., Abdollahi, H., and Fakhraee Lahiji, M. (2008). National Guideline for the Conduct of Tests for Distinctness, Uniformity and Stability in Pear. Seed and Plant Certification and Registration Institute. 37pp. (in Persian).
[32] Safarpoor Shorbakhlo, M., Bahar, M., Tabatabee, B. E. S., and Abdollahi, H. (2008). Determination of genetic diversity in pear (Pyrus spp.) using microsatellite markers. Iranian Journal of Horticultural Science and Technologies 9: 113-128.
[33] Saure, M. C. (1985). Dormancy release in deciduous fruit trees. Horticultural Reviews 7:239-299.
[34] Sharifani, M., Hasani, S., Ahmadi, M., and Shah Mohammadi, H. (2005). Evaluation of reproductive traits, morphologic and genetic diversity in Iranian wild pear cultivar. Proceedings of the 4th Iranian Horticultural Sciences Congress, Mashhad University, Mashhad, Iran. Page 19. (in Persian)
[35] Sharifani, M., Hemmati, K.., Hassani, S., and Fallahi, E. (2008). Evaluation of Useful Botanical Traits for Iranian Pyrus Species. Acta Hort, ISHS 769. Proc. XXVII IHC-S2 Asian Plants with Unique Hort, Potential.
[36] Shen, T. (1980). Pear in China. HortScience 15: 13-17.
[37] Terpo, A. (1985). Studies of taxonomy and grouping of Pyrus species. Feddes Repertorium, 96, 73-87.
[38] TERPÓ A., (1960). Magyroszágh vadkörtei (Pyri hungariae). Annales Academiae Horti et Viticulturae, Budapest, Mezögazdasági Kiadó, 22 (2): 1–258.
[39] Thibault, B., Watkins, R., and Smith, R. A. (1982). Descriptor List for Pear. IBPGR Secretariat Publications, Rome, Italy.
[40] Ozturk, I., Ercisli, S., Kalkan, F. and Bunyamin, D.( 2009). Some chemical and physico-mechanical properties of pear cultivars. African Journal of Biotechnology, 8 (4): 687-693.
[41] Yuri, J. A., and Castelli, R. (1998). Pear russet control with gibberellins and other products, in cv. Packham's Triumph. Acta Horticulturae 475: 303-310.
_||_