ارزیابی بقاء و خاصیت آنتیاکسیدانی زایگوساکارومایسس بیسپوریس (Zygosaccharomyces bisporus KEK 11) و پیکیا اوکسیدنتالیس(Pichia occidentalis KEK 10) جدا شده از کامبوجا
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای
سمیرا عیسی زاده رازلیقی
1
(دانشجوی دکتری ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده صنایع غذایی، گروه میکروبیولوژی مواد غذایی)
مرتضی خمیری
2
(عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده صنایع غذایی، گروه میکروبیولوژی مواد غذایی)
سید محمد هادی رضوی نیکو
3
(عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گروه میکروبیولوژی)
علی مویدی
4
(عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده صنایع غذایی، گروه میکروبیولوژی مواد غذایی)
عبدالله اردبیلی
5
(عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده صنایع غذایی، گروه میکروبیولوژی مواد غذایی)
محمد قربانی
6
(عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده صنایع غذایی، گروه میکروبیولوژی مواد غذایی)
اسماعیل محمودی
7
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد خوراسگان اصفهان، بیماری شناسی گیاهی)
کلید واژه: مخمر های کامبوجا, زایگوساکارومایسس بیسپوریس, پیکیا اوکسیدنتالیس, فعالیت آنتی اکسیدانی, ضد میکروبی,
چکیده مقاله :
برخی از مخمرها مانند زایگوساکارومایسس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس هنوز برای تعیین ویژگی های کاربردی و نحوه استفاده در صنایع غذایی و دارویی نیازمند مطالعه بیشتر هستند. هدف از این مطالعه بررسی خواص کاربردی و آنتی اکسیدانی زایگوساکارومایسس بیسپوریس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس جداشده از کامبوجا می باشد. مواد و روش: برای این منظور ظرفیت آنتی اکسیدانی توسط روش رادیکال 1،1-دی فنیل-2-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و خواص کاربردی (زنده مانی تحت شرایط شبیه سازی شده دستگاه گوارش، آبگریزی، تجمع خود به خودی و خواص ضد میکروبی در برابر باکتر های پاتوژن غذا زاد مانند استافیلوکوکوس اورئوس(Staphylococcus aureus)، یرسینیا اینتروکولیتیکا (Yersiniaenterocolitica)، باسیلوس سرئوس (Bacillus cereus) و اشریشیا اکلای (E.coli)) به روش لکه گزاری) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاص از این پژوهش نشان می دهد که زایگوساکارومایسس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس به ترتیب دارای فعالیت آنتی اسیدانی در سطح عالی در حدود 67/67 و 18/69 درصد، ظرفیت تجمع خود به خود حدود 44/92 و 30/87 درصد پس از 24 ساعت و فعالیت آبگریزی بالایی نسبت به زایلین در حدود 51/87 و 127/86 درصد می باشد. همچنین درصد زنده مانی این جدایه ها تحت شرایط مشابه معده به ترتیب حدود 54/87 و 87/88 درصد و تحت شرایط مشابه پانکراتیک 09/97 و 40/94 درصد بوده است. زایگوساکارومایسس بیسپوریس مورد مطالعه در این آزمون در برابر یرسینیا اینتروکولیتیکا دارای فعالیت ضد میکروبی بوده اما هیچ فعالیتی علیه مابقی میکروارگانیسم های مورد آزمون نشان نداده است. با توجه به نتایج نشان داد از این سویه های مخمری که دارای پتانسیل لازم جهت استفاده به عنوان منبع طبیعی آنتی اکسیدان و مکملپروبیوتیکی هستند که می توان پس از انجام آزمون های تکمیلی در تولید محصولات غذایی و دارویی استفاده کرد.
Background and purpose: Some yeasts, such as Z. bisporis and P. occidentalis, still need further study to determine their functional characteristics and how to use them in the food and pharmaceutical industries. The purpose of this study is the investigation of the functional and antioxidant properties of Z. bisporis and P.occidentalis isolated from Kombucha. Materials and methods: for this purpose, antioxidant capacity by 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl radical method (DPPH) and functional properties (survival under simulated conditions of the gastrointestinal system, hydrophobicity, auto aggregation and antioxidant properties, antimicrobial activity against food-borne pathogenic bacteria such as Staphylococcus aureus, Yersinia enterocolitica, Bacillus cereus and Escherichia coli was investigated by spot method. Results: The results of this research showed that Z.bisporis and P.occidentalis have excellent antioxidant activity of about 67.67 and 69.18 percent, auto aggregation capacity of about 92.44 and 87.30 percent. After 24 hours and high hydrophobicity activity has provided about 87.51 and 86.127 percent. Also, the survival percentage of these isolates under the simulated conditions of the gastric juice was about 54.87 and 88.87%, under the simulated conditions of the duodenum, it was 97.09 and 94.40%. Z. bisporis studied in this test had antimicrobial activity against Yersinia enterocolitica, but did not show any activity against the tested microorganisms. Conclusion: According to the obtained results, it is suggested to use more of these strains as a natural source of antioxidant and probiotic supplement in the production of food and pharmaceutical products after completing additional tests.
_||_