تاثیر فنیل بوتازون بر پارامترهای کلینیکی بیهوشی حاصل از تیوپنتال سدیم در سگ نر
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای
مهدیه رئیس زاده
1
(ندارد)
حمید رجائیان
2
(ندارد)
حمیدرضا فتاحیان
3
(ندارد)
کلید واژه: بیهوشی, تداخل دارویی, فنیل بوتازون, تیوپنتال سدیم, سگ نر,
چکیده مقاله :
بیهوشی برای طیف وسیعی از شرایط در حیوانات و انسان مورد استفاده قرار میگیرد و شامل تجویز داروهای مختلف از گروه های متفاوت می باشد. تداخلاتدارویی در داخل بدن یکی از مهم ترین پدیده ها در علم فارماکولوژی بوده وشامل تاثیرات فارماکوکینتیکی و فارماکودینامیکی می باشد. در ارتباط باتداخلات فارماکوکینتیکی، میتوان برای مثال به القا یا مهار آنزیم هایمیکروزومی کبد و یا جابجایی داروها از محل اتصال مشترک بر روی پروتئینهای پلاسما اشاره نمود. در این مطالعه، تاثیر فنیل بوتازون بر پارامترهای زمانیمختلف (رفلکس پلک، حرکت زبان، کشیدن دست و پا، بازنمودن چشم، حرکتسر وگردن، حالت نشستن، تلاش برای ایستادن، نامتعادل راه رفتن و طبیعی راهرفتن) پس از بیهوشی با تیوپنتال سدیم مورد بررسی قرار گرفت. بیست و یکقلاده سگ نر به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم گردیدند. به حیوانات گروه0 میلی لیتر به ازای کیلوگرم) 5 دقیقه قبل از تجویز / کنترل سالین نرمال ( 1وریدی تیوپنتال سدیم 5 درصد (با دوز 17 میلی گرم به ازای کیلوگرم) تزریق0 میلی لیتر به ازای کیلوگرم قبل از /1) % شد. در گروه آزمایش، فنیل بوتازون 20تیوپنتال سدیم به صورت داخل رگی تزریق گردید. زمان بدست آمده برای تمامپارامترهای بازگشت از بیهوشی در گروه آزمایش بیشتر از کنترل به دست آمد کهدر یک مورد این تفاوت ها از لحاظ آماری معنی دار می باشد. . همچنین در اینمطالعه مشخص گردید که مقادیر زمانی به دست آمده در سگ های نر چاق تر (با وزن بیشتر از 18kg )در مقایسه با سگ های نر لاغرتر (با وزن کمتر ازkg 18)بیشتر است. در توجیه این اختلافات، می توان رقابت بین فنیل بوتازون وتیوپنتال برای اتصال به پروتئین های پلاسما را عنوان نمود. بدین معنی که فنیل بوتازون از طریق بالا بردن شکل آزاد تیوپنتال و به دنبال آن تجمع و توزیع مجددآن در بدن، موجب افزایش زمان ریکاوری برای گروه آزمایش گشته است.
Taking drug interactions into consideration is an important aspect of therapy and being aware ofsuch interactions may help to achieve an effective treatment. The purpose of this research was toinvestigate the possible interaction between phenylbutazone and sodium thiopental in maledogs. Twenty one mixed breed dogs were randomly divided into two control and experimentalgroups. Normal saline and sodium thiopental were intravenously administered to animals in thecontrol group. Equivalent dose of sodium thiopental was administered following the injection ofphenylbutazone via the same route. After anesthesia, time intervals needed for the return ofpulpebral reflex, opening of eyes, tongue movement, extension of the limbs, head and neckmovement, sitting position, trying to stand, imbalanced walking, and normal walking wererecorded. Results show that, the average time periods in the experimental group were generallymore than those in the control group. It was also shown that the duration of the aboveparameters were significantly higher in heavier dog (>18kg) compared to the lighter ones(<18kg). It is generally concluded that simultaneous administration of sodium thiopental andphenylbutazone causes an increase in the recovery period for anesthesia. This may be due to anincrease in the unbound form of thiopental and a quicker distribution of the drug into the brainand, the refore, a greater duration of thiopental action.