ارزیابی اثر آنتی کاتالپتیک لوودوپا کاربی دوپا به همراه سرترالین در موش های صحرائی پارکینسونی

محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای

سیامک ریحانی راد ¹ (ندارد)
جواد محمودی ² (ندارد)
مجید خانمحمدی ³ (ندارد)
شلاله گنجی ⁴ (ندارد)
پیام سیفی ⁵ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1390/10/12 تاریخ پذیرش : 1391/02/20 تاریخ انتشار : 1391/03/01

کلید واژه: لوودوپا, سرترالین, کاتالپسی, موش صحرائی,

چکیده مقاله :

تجویز طولانی مدت لوودوپا در بیماران پارکینسونی موجب بروز نوساناتحرکتی به صورت پدیده خاموشی اثر و دیسکینزیا می شود.بنابراین دستیابی بهرهیافتی که بتواند به طور موثرتری برای درمان این بیماری به کار رود، حائزاهمیت می باشد.هدف: در این مطالعه تاثیر سرترالین بر روی کارآئی درمانی لوودوپا با استفاده ازآزمون میله در موش های پارکینسونی شده مورد ارزیابی قرار گرفت. روش کار:برای ایجادمدل تجربی بیماری پارکینسون،از تزریق یک طرفی 6-هیدروکسی دوپامین (μg/rat8) به داخل ناحیه جسم سیاه استفاده شد. حیواناتی که کاتالپسی واضحی را در آزمون میله نشان دادند، هر روز 2 نوبت لوودوپا ( 15 میلی گرم بهازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به مدت 20 روز دریافت کردند. نتایج: نتایج نشان داد که لوودوپا تنها قادر است در روزهای 5، 10و 15بعد از تجویز، کاتالپسی را برطرف کند (P<0.001)و در روز 20 اثر آنتی کاتالپتیک لوودوپا از میان رفت. در روز 21 تجویز دوزهای مختلف (2 ،1و 0.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) سرترالین به همراه رژیم لوودوپا، نشان داد که این دارو تنهابا دوز 2 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن قادر است تا اثر آنتی کاتالپتیک لوودوپا را بهبود بخشد (P<0.001)در همین روز تجویز 190-NAN به همراه دوز موثر سرترالین و رژیم لوودوپا موجب برگشت حالت کاتالپسی در موشهای پارکینسونی شد (P<0.001)بنابراین به نظر می رسد که سرترالین از طریق افزایش سروتونین موجب تحریک گیرنده های 5HT1A شده و می تواند اثر ضد پارکینسونی لوودوپا را بهبود بخشد

چکیده انگلیسی:

Long-term administration of Levodopa in parkinsonian patients leads to development of somemotor disorders such as L-dopa induced dyskinesia and off-phenomena. Hence employment ofstrategy for effective treatment of this disease is of interest.In this investigation we attempted toevaluate the effect of sertraline on anti-cataleptic effect of L-dopa in 6-hydroxydopamine (6-OHDA) lesioned rats. Catalepsy was induced by infusion of 6-OHDA (8μg/2μl/rat) into theSubstantia nigra. These rats received intraperitoneally (i.p.) L-Dopa (15mg/kg) twice daily for20 consecutive days, and anti-cataleptic effect of L-dopa was evaluated by bar-test on days 5,10, 15 and 20. The results present that L-dopaexert anti-cataleptic effect only until day 15, andits effect was vanished on the day 20. On the day 21, these rats co-injected with three differentdoses of sertraline (0.5, 1and 2mg/kg, i.p.) and L-dopa (15mg/kg, ip). Sertralineat the dose of 2mg/kg improved the anti-cataleptic effect of L-dopa. Furthermore, the effect of sertraline (2mg/kg, i.p.) on anti-cataleptic effect of L-dopa (15mg/kg, ip) was antagonised by NAN-190 (0.5mg/kg, i.p.) as a 5-HT1A receptor antagonist. Theseresults showed that sertraline improvestheanti-cataleptic effect of L-dopa in the 6-OHDA-lesioned rats and probably this effect mediatedthrough activation of 5HT1A receptors.