بررسی مولکولی ژن های (CspA،CspB و Spb1) استرپتوکوکوس اکوئی جدا شده از نمونه های تنفسی اسب های مبتلا به عفونت حاد تنفسی به روش مولتی پلکس پی سی آر
محورهای موضوعی :
علی شمسی زاده میمندی
1
,
محمد مزروعی سبدانی
2
,
بابک خیرخواه
3
,
احسان استبرقی
4
1 - دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بافت، شهربابک، ایران.
2 - دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بافت، شهربابک، ایران
3 - دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بافت، شهربابک، ایران
4 - دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بافت، شهربابک، ایران.
کلید واژه: استرپتوکوکوس اکوئی, عفونت تنفسی اسب,
چکیده مقاله :
استرپتوکوکوس اکوئی یک پاتوژن مهم بیماریزا در اسب است که با عفونتهای دستگاه تنفسی و رحمی در مادیان می باشد. هدف اين تحقیق بررسی مولکولی شناسایی ژن های حدت (CspA،CspB و Spb1) استرپتوکوکوس اکوئی جدا شده از نمونه های تنفسی اسبهای مبتلا به عفونت حاد تنفسی به روش مولتی پلکس پی سی آر Multiplex-PCR بود. مطالعه حاضربه صورت توصیفی-مقطعی بود، از بین اسبهای مبتلا به عفونت تنفسی فوقانی با درگیری به استرپتوکوکوس اکوئی جمع آوری شد. بلافاصله جهت آزمونهای تشخیصي به محیط كشت اولیه و محیط كشت پایه بلادآگار حاوی خون%10 گوسفند منتقل شدند. واکنش Multiplex-PCRبر روی تمام 40 جدایه استرپتوکوکوس اکوئی جدا شده از اسبها انجام شد. وجود ژنهای CspA ،CspB و Spb1 در جدایه های تحت مطالعه با روش Multiplex-PCR مشاهده شد. ژنهای CspA و CspB در تمامی جدایه ها (100%) حضور داشت ولی ژن Spb1 در هیچ یک از جدایه ها یافت نشد. مقاومت آنتی بیوتیکی در استرپتوکوکوس اکوئی در حال افزایش روزافزون بوده و وضعیت نسبت به داروهای تتراسایکلین (35 % مقاومت)، استرپتومایسین(5/12 % مقاومت)، پنی سیلین(5 % مقاومت)، اریترومایسین(5/7 % مقاومت) مشاهده شد. در تحقیق حاضر شناسایی دو ژن CspB,CspA در استرپتوکوکوس اکوئی و در سلولهای اپتلیال پوششی بافتهای آلوده به باکتری با روش مولتی پلکس مشاهده شدند. میزان حضور ژنها نشان می دهد که این سه ژن CspB, CspA وSpb1 ، بیش از دیگر ژنها در حدت و ویرولانس باکتری موثر بوده و بعنوان فاکتور مهم حدت بیماری و تشدید بیماری است.
Streptococcus equi is an important pathogenic pathogen in horses, which is associated with respiratory tract infections in foals and is also one of the causes of uterine infections in mares. Streptococcus equi can be isolated from various infections in many animals including pigs, sheep, cattle, goats, dogs, foxes, birds, rabbits and guinea pigs. The present study was carried out in a descriptive-cross-sectional manner. It was a research study and the statistical population was among all the horses with upper respiratory infection caused by Streptococcus equi (40 cases) in the stables of Kerman province. M-PCR reaction was performed on all 40 isolates of Streptococcus equi isolated from horses. The results showed that the presence of CspA, CspB and Spb1 genes in the isolates under study was confirmed by Multiplex-PCR method. CspA and CspB genes were present in all isolates (100%), but Spb1 gene was not found in any of the isolates.Genetic diversity shows that three genes, CspB, CspA and Spb1, are more effective than other genes in bacterial virulence and virulence, and as an important factor for investigating disease and disease susceptibility, it may also be a potential target for vaccine development in streptococci.
1. Acke E, Midwinter A, Lawrence K, Gordon S, Moore S, Rasiah I, et al. Prevalence of Streptococcus dysgalactiae subsp. equisimilis and S. equi subsp. zooepidemicus in a sample of healthy dogs, cats and horses. New Zealand veterinary journal. 2015;63(5):265-71.
2. Kasithevar M, Periakaruppan P, Muthupandian S, Mohan M. Antibacterial efficacy of silver nanoparticles against multi-drug resistant clinical isolates from post-surgical wound infections. Microbial pathogenesis. 2017;107:327-34.
3. Kingham MC. Monitoring treatment table hygience in a chiropractic training clinic: University of Johannesburg (South Africa); 2019.
4. Parks DH, Chuvochina M, Chaumeil P-A, Rinke C, Mussig AJ, Hugenholtz P. A complete domain-to-species taxonomy for Bacteria and Archaea. Nature biotechnology. 2020;38(9):1079-86.
5. McVey DS, Kennedy M, Chengappa M. Veterinary microbiology: John Wiley & Sons; 2013.
6. Artiushin S, Timoney J, Sheoran A, Muthupalani S. Characterization and immunogenicity of pyrogenic mitogens SePE-H and SePE-I of Streptococcus equi. Microbial pathogenesis. 2002;32(2):71-85.
7. Harrington DJ, Sutcliffe IC, Chanter N. The molecular basis of Streptococcus equi infection and disease. Microbes and Infection. 2002;4(4):501-10.
8. Mallicote M. Update on Streptococcus equi subsp equi infections. Veterinary Clinics: Equine Practice. 2015;31(1):27-41.
9. Geor RJ, Harris P, Coenen M. Equine applied and clinical nutrition: health, welfare and performance: Elsevier Health Sciences; 2013.
10. Holden M, Heather Z, Paillot R, Steward K, Webb K. Genomic Evidence for the Evolution of Streptococcus equi: Host Restriction. 2009.
11. Russell F, Biribo S, Selvaraj G, Oppedisano F, Warren S, Seduadua A, et al. As a bacterial culture medium, citrated sheep blood agar is a practical alternative to citrated human blood agar in laboratories of developing countries. Journal of clinical microbiology. 2006;44(9):3346-51.
12. Mahon CR, Lehman DC. Textbook of diagnostic microbiology-e-book: Elsevier Health Sciences; 2022.
13. Simner PJ, Hindler JA, Bhowmick T, Das S, Johnson JK, Lubers BV, et al. What’s New in Antibiograms? Updating CLSI M39 Guidance with Current Trends. Journal of clinical microbiology. 2022;60(10):e02210-21.
14. Humphries R, Bobenchik AM, Hindler JA, Schuetz AN. Overview of changes to the clinical and laboratory standards institute performance standards for antimicrobial susceptibility testing, M100. Journal of clinical microbiology. 2021;59(12):10.1128/jcm. 00213-21.
15. Alber J, El‐Sayed A, Lämmler C, Hassan A, Weiss R, Zschöck M. Multiplex polymerase chain reaction for identification and differentiation of Streptococcus equi subsp. zooepidemicus and Streptococcus equi subsp. equi. Journal of Veterinary Medicine, Series B. 2004;51(10):455-8.
16. Noli Truant S, Redolfi DM, Sarratea MB, Malchiodi EL, Fernández MM. Superantigens, a Paradox of the Immune Response. Toxins. 2022;14(11):800.
17. Boyle A, Timoney JF, Newton J, Hines M, Waller A, Buchanan B. Streptococcus equi infections in horses: guidelines for treatment, control, and prevention of strangles—revised consensus statement. Journal of Veterinary Internal Medicine. 2018;32(2):633-47.
18. Baracco GJ. Infections caused by group C and G streptococcus (Streptococcus dysgalactiae subsp. equisimilis and others): epidemiological and clinical aspects. Microbiology spectrum. 2019;7(2):7.2. 32.
19. Low DE, Young MR, Harding GK. Group C streptococcal meningitis in an adult. Archives of Internal Medicine. 1980;140(7):977-8.
20. McCormick JK, Pragman AA, Stolpa JC, Leung DY, Schlievert PM. Functional characterization of streptococcal pyrogenic exotoxin J, a novel superantigen. Infection and immunity. 2001;69(3):1381-8.
21. Munz OH, Sela S, Baker BS, Griffiths CE, Powles AV, Fry L. Evidence for the presence of bacteria in the blood of psoriasis patients. Archives of dermatological research. 2010;302:495-8.
22. Harris SR, Robinson C, Steward KF, Webb KS, Paillot R, Parkhill J, et al. Genome specialization and decay of the strangles pathogen, Streptococcus equi, is driven by persistent infection. Genome Research. 2015;25(9):1360-71.
23. Tscheschlok L, Venner M, Steward K, Böse R, Riihimäki M, Pringle J. Decreased clinical severity of strangles in weanlings associated with restricted seroconversion to optimized Streptococcus equi ssp equi assays. Journal of veterinary internal medicine. 2018;32(1):459-64.