اثربخشی آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر تاب آوری و اضطراب مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا مراجعه کننده به مراکز درمانی سنندج.
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
مریم ذوالفقاری
1
(کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه تهران شمال، تهران، ایران.)
شهره قربان شیرودی
2
(دانشیار، گروه روان شناسی،دانشگاه آزاد، واحد تنکابن، ایران)
کلید واژه: اضطراب, تاب آوری, آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی, مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا,
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر تاب آوری و اضطراب مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا مراجعه کننده به مراکز درمانی سنندج بود. روش: طرح پژوهش نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون _ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران دارای فرزند نابینا و کم بینا مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر سنندج در سال 1397-1398 بود. روش نمونه گیری استفاده شده نمونه گیری خوشه ای بود. ابزار مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه اضطراب بک است. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (نمودارها، جدول‌های توزیع فراوانی، شاخص های مرکزی(میانگین) و پراکندگی(انحراف معیار) استفاده شد و از روش‌های آمار استنباطی؛ آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (انکوا) استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر تاب آوری مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا تأثیر داشت. همچنین آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر اضطراب مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا تأثیر داشت. نتیجه گیری: آموزش ذهن آگاهی با توجه به اینکه به فرد این امکان را می دهد که به جای پاسخ غیرارادی به رویدادها با تأمل و تفکر پاسخ دهد؛ بر تاب آوری و اضطراب مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا موثر است.
Purpose: The purpose of this study was to determine the effectiveness of mindfulness group training on resilience and anxiety of mothers of low vision and blind children referring to health centers in Sanandaj. Method: The research design was experimental with pre-test and post-test with control group. The statistical population of the study was all mothers with blind and visually impaired children referring to health centers of Sanandaj in 1397-1978. The sampling method was cluster sampling. The research tools used are Connor and Davidson Resiliency Questionnaire (2003) and Beck Anxiety Inventory. Descriptive statistics (graphs, frequency distribution tables, central indices (mean) and dispersion (standard deviation) were used for data analysis. 2) Inferential statistics methods; Kolmogorov-Smirnov test, univariate analysis of covariance (ANCOVA). Results: The results showed that Group mindfulness training affects the resiliency of mothers with low vision and blind children, and Group mindfulness training affects anxiety of mothers with low vision and blind children. Conclusion: Mindfulness training is effective on resiliency and anxiety of mothers with low vision and blind children, as it allows one to respond to events rather than involuntarily responding to events.
_||_