تحلیل عوامل فردی و محیطی مؤثر بر توسعه کارآفرینی دانشجویان کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا

محورهای موضوعی : پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی

مریم یوسفی محمدی ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران)
فائزه گلی ² (دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا)
رضا موحدی ³ (دانشیار، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران)

تاریخ دریافت : 1396/10/17 تاریخ پذیرش : 1396/10/17 تاریخ انتشار : 1396/08/01

کلید واژه: توسعه کارآفرینی, عوامل محیطی و فردی, دانشجویان کشاورزی,

چکیده مقاله :

تحقیق حاضر از نوع توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را 200 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا تشکیل دادند؛ که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 120 نفر انتخاب شدند. داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شدند. پرسشنامه در چهار بخش شامل 76 سؤال باز و بسته طراحی گردید. به‌منظور بررسی روایی پرسشنامه از نظرات متخصصان مربوطه استفاده شد و به‌منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای بخش‌های مختلف پرسشنامه بالاتر از 87/0به دست آمد. نتایج نشان داد بین جنسیت و مقطع تحصیلی با میزان کارآفرینی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین توانایی های فردی دانشجویان ازجمله انعطاف‌پذیری، تلاش و پشتکار، رهبری با میزان کارآفرینی رابطه معنی داری در سطح خطای 01/0 مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهایی مانند رهبری گروه، انعطاف‌پذیری، تلاش و پشتکار و مهارت قادرند 41/0 درصد از تغییرات متغیر وابسته کارآفرینی را تبیین کنند.

چکیده انگلیسی:

This applied study was a descriptive-survey. The statistical population of the study was both graduated and undergraduate students from Bu-Ali Sina University (N=200) from those 120 samples were selected by Cochran's sample size formula (n=120). Data were collected through a researcher-made questionnaire structured in six parts with 76 both open and closed questions. The validity of the questionnaire's questions was verified by a group of experts and the reliability of the questionnaire during a pre-test was calculated by Cronbach's Alpha test. The reliability rate of the questions for different parts of the questionnaire was higher than 0.87. Data analyzing method in descriptive section was done using mean, frequency and coefficient of variation and in analytical section some test such as correlation coefficients (Spearman, Pearson, Kendal tau) and factor analysis for analyzing the most important environmental factors affecting on entrepreneurship were used. Results showed a significant relationship between the students' age, level of education and their level of entrepreneurship. The results also revealed a significant relationship between some individual characteristics of the students i.e. flexibility, perseverance, and leadership and the level of entrepreneurship. Results from ordinal regression analysis indicated that group leadership, flexibility, effort and perseverance explained, skill 41 percent of the probability of variance of entrepreneurship variable.

منابع و مأخذ:

احمدپورداریانی، م، (1393). کارآفرینی، تعاریف، نظریات، الگوها. چاپ دوم، تهران: پردیس.

احمدی، پ.، بابا شاهی، ج.، و خداشناس، ل. (1390). بررسی رابطه بین عوامل شخصیتی و کارآفرینی (پژوهشی پیرامون کارکنان شرکت داده‌ورزی سداد). پژوهش‌های مدیریت منابع سازمانی، دوره 1، شماره 3، صفحات 1- 22.

اردکانی، س.، حاتمی نسب، ح.، و طالعی فر، ر.(1389). خلاقیت و رفتار کارآفرینانه، مدیریت تکنولوژی. کنفرانس خلاقیت شناسی، مدیریت و مهندسی نوآوری.

بارانی، ش.، زرافشانی، ک.، دل انگیزان، س.، و حسینی لرگانی، م. (1389). تأثیر آموزش کارآفرینی بر رفتار کارآفرینانه دانشجویان دانشگاه پیام نور کرمانشاه: رویکرد مدل‌سازی معادله ساختاری. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، شماره 57، صفحات 105-85.

جهانگیری، ع.، و کلانتری ثقفی، ربابه. (1387). بررسی و سنجش ویژگی‌های کارآفرینی مدیران، مطالعه موردی: شرکت مخابرات. توسعه کارآفرینی، سال 1، شماره 1، صفحات 87-110.

حاجی قربانی، م. (1389)، استراتژی توسعه کارآفرینی در ایران طبق تجربیات دیگر کشورها. نشریه کارآفرینی و تعاون، صفحات 43-58.

حسینی فهرجی، ه.، نصیری پور،. ا. ف.، و رئیسه، پ. (1390). عوامل زیست‌محیطی مؤثر بر توسعه کارآفرینی سازمانی در بیمارستان­های دولتی ایران. مدیریت بهداشت و درمان، دوره 3، شماره 2 و 1، صفحات 7 -23.

رازقندی، ن.، و درانی، ک. (1388). شناسایی عوامل فردی و محیطی مؤثر بر موفقیت کارآفرینان برتر استان تهران جهت ارائه الگوی آموزشی. نشریه توسعه کارآفرینی، دوره 2، شماره 6، صفحات 39-56.

رحمانیان کوشکی، م.، چیذری، م.، و هواسی، ع. (1391). بررسی عوامل اثرگذار بر قصد کارآفرینانه‌ی دانشجویان کشاورزی دانشگاه آزاد ایلام. فصلنامه توسعه کارآفرینی، سال 4، شماره 15، صفحات 125-144.

زالی، م.، مدهوشی، م.، و کردنائیچ، ا. (1386). ارزیابی مشخصه­های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه مازندران. فصلنامه مدرس علوم انسانی، ویژه‌نامه مدیریت، دوره 11، شماره 55، صفحات 113-81.

سعیدی مهرآباد، م.، و مهتدی، م. (1387). تأثیر آموزش کارآفرینی بر توسعه رفتارهای کارآفرینانه (مطالعه موردی: آموزش­های کارآفرینی وزارت کار و امور اجتماعی). توسعه کارآفرینی، دوره 1، شماره 2، صفحات 57-74.

مسعود نیا، ا. (1386). بررسی اعتبار پارادایم­های شخصیتی در مطالعه و پیش‌بینی کارآفرینی. دوماهنامه دانشور رفتار، سال چهاردهم، شماره 23.

یعقوبی فرانی، ا.، سلیمانی، ع.، و موحدی، ر. (1393). تحلیل عوامل مؤثر بر کارآفرینی زنان روستایی. مطالعات اجتماعی روان‌شناختی اجتماعی زنان، سال 12، شماره 4، صفحات 7-42.

Adelaja, S., Peterson, C., Beth lake, M., Popelier, C., & Rustem, B. (2007). Enabling Innovationn Michigan Agriculture. Avaible Agriculture Report. East Lansing: MSU land policy Institute, Report # 2007-02.

Cavalcanti,T., & Tavares, J. (2005). Assessing the Engines of Liberation: Home Appliances and Femalelabor Force Participation. Retrieved from: http://.ics.purdue.edu/~tcavalca/research/

David J, L., & Kerry M, W. (2003). The Controversial Role of Personality Traits in Entrepreneurial Psychology. Journal of Education & Training, 45(6): 341-45.

Davidson, P., & Honig, B. (2003). The Role of Social & Human Capital Among Nascent Entrepreneurs. Journal of Business Venturing, 18: 301-331.

Elisa, G., Carayannis, D.E., Mike V.S., Stefania, Z., & Andreas, A. L. (2006). Doentrepreneurship Programmes Raise Entrepreneurial Intention of Science & Engineering Students, The Effect of learning, Inspiration Resources.EnginesofLiberationOct2005.pdf.

Esmail, M., Khaled, SA. Osman, M., Jusoff, R., & Abdorahman, N. (2009). Entrepreneurship Plan Among Malaysian Students. International Journal of Business and Management, 4(10): 54-60.

Galloway, L. (2005). Enterprise Skills for the Economy. Journal of Education & training, 47(1):7-17.

Karimi, S. Biemans, H. Chizari, M. & Molder, M. (2012). The Impact of Environmental & Cultural Factors on Students Entrepreneurial Intentions Agriculture. Entrepreneurship Development, 5 (3): 105-124.

Koellinger, P., Minniti, M., & Schade, C. (2007). I think I can: Overcon Dence & Entrepreneurial Behavior. Journal of Economic Psychology, 28(4):502-527.

Kristiansen, S., & Indarti, N. (2004). Entrepreneurial Intention among Indonesian and Norwegian Students. Journal of Enterprising Culture, 12(1): 55-78.

Luthje, C., & Franke, N. (2004). Fostering Entrepreneurship through University Education & Training Lessons: Lessons from Massachusetts Institute of Technology. 2nd Annual Conference on: Innovative Research in Management, May 9 – 11,Stockholm, Sweden.

Matviuk, S.G. (2010). A study of Peruvian Entrepreneurs Leadership Expectations. jornal of American Academy of Business, 16(1): 65-70.

Rasmussen, E., Sorheim. (2006). Action Entrepreneurship Education. Journal of Technovation, 26:185-194.

Santon, M. (2010). The Impact of Higher Education on Entrepreneurial Intention of University Student in China. Academy of Management, (9): 1-14.

Schwartz, Y., Weizman, A., Fortus, D., Krajcik, J., & Reiser, B.J. (2009). The IQWST Experience: Using Coherence as a Design Principle for a Middle School Science Curriculum. Journal of Elementary School, 109(2): 199–219.

Turker, D., & Selcuk, S. (2009). Which Factors Affect Entrepreneurial Intention of University Students?. Journal of European Industrial Training, 33(2):142-159.

Welter, F., & Smallbone, D. (2011). Institutional Perspectives on Entrepreneurial Behavior in Challenging Environments. Journal of Small Business Management, 49 (1): 107-125.