تحلیل رابطه ویژگی‌های سیستم اجتماعی کشاورزی و بازسازماندهی سیستم‌های اجتماعی- اکولوژیکی ایران
محورهای موضوعی : پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزیسمیه اسمعیلی 1 , سید مهدی میردامادی 2 , سید محمود حسینی 3 , سید جمال فرج اله حسینی 4
1 - استادیار گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - دانشیار گروه اقتصاد، ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
4 - دانشیار گروه اقتصاد، ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: ایران, تاب‌آوری, سازماندهی مجدد, سیستم اجتماعی, سیستم‌های اجتماعی-اکولوژیکی کشاورزی.,
چکیده مقاله :
تاب‌آوری مفهوم چندبعدی است که براساس حضور در زمینه‌های تخصصی متفاوت کاربردهای تحلیلی گوناگونی به خود می‌گیرد. یکی از بزرگترین مسایل پیشرو در بخش کشاورزی عدم توجه سیستماتیک به اثر جوامع انسانی بر این محیط با توجه به مفهوم تاب‌آوری است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی‌های سیستم اجتماعی و سازماندهی‌مجدد سیستم‌های اجتماعی- اکولوژیکی بخش کشاورزی در بستر تاب‌آوری است. بدین منظور 118 نفر از کارشناسان‌ارشد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری به‌عنوان تنها نهاد مطمئن با دارا بودن دید جامع‌نگر، با استفاده از سرشماری انتخاب و از طریق پرسشنامه به پرسش‌های مربوط به ویژگی‌های سیستم‌های اجتماعی- اکولوژیکی کشاورزی ایران پاسخ دادند. یافته‌های به‌دست آمده با استفاده از روش تحلیل همبستگی بنیادی نشان داد ویژگی‌های سیستم اجتماعی رابطه معنی‌داری با سازماندهی‌مجدد سیستم‌های اجتماعی- اکولوژیکی کشاورزی ایران دارد. تحلیل کانونی دو مجموعه معنی‌دار بین ویژگی‌های سیستم اجتماعی و سازماندهی‌مجدد این سیستم‌ها در سطح معنی‌داری 000/0 با سطح اطمینان 99 درصد، وجود همبستگی کانونی بین دو مجموعه متغیر را تایید کرد. نتایج یافته‌های حاصل از همبستگی کانونی گویای آن بود ضریب کانونی کل بین سیستم اجتماعی و سازماندهی‌مجدد مقدار 811/0×811/0 است که نشان از میزان همبستگی بین دو متغیر پنهان قید شده به میزان 65/0 بوده، بنابراین چنین سیستم اجتماعی نقش موثر و پویایی در بستر پایداری سیستم‌های اجتماعی- اکولوژیکی کشاورزی ایران ایفا می‌کند.
Resilience is a multidimensional concept that takes on various analytical applications based on the presence in different specialized fields,. The aim of the current research is to investigate the relationship between the features of the social system and the reorganization of the socio-ecological systems of the agricultural sector in the context of the concept of resilience. For this purpose, 118 experts from the country's management and planning organization, the vice president for strategic planning and supervision, as the only reliable institution with a comprehensive view and using the census technique, were selected and answered questions related to the characteristics of socio-ecological agricultural systems of Iran through a questionnaire. The findings obtained using the canonical correlation analysis method showed that the characteristics of the social system have a significant relationship with the reorganization of the social-ecological systems of Iran's agriculture. The canonical correlation analysis showed two significant sets between the features of the social system and the reorganization of social-ecological agricultural systems, and the significance level of 0.000 with a probability of 99 percent confirmed the existence of a canonical correlation between the two sets of variables. The results of canonical correlation showed that the total canonical coefficient between the social system and reorganization is 0.811 x 0.811, which shows the correlation between the two hidden variables at the rate of 0.65, so such a social system plays a role, it is effective and dynamic in the context of the sustainability of the socio-ecological systems of Iran's agriculture.