بررسی حدود و ثغور تنبیه ، تعزیر و تأدیب کودک در فقه امامیه

محورهای موضوعی : حقوق خصوصی

نصراله شاملی ¹ , احسان علی اکبری بابوکانی ² , محسن شاکری ³

1 - استاد دانشگاه اصفهان
2 - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق دانشگاه فردوسی مشهد
3 - کارشناش ارشد حقوق خصوصی دانشگاه امام صادق(ع)

تاریخ دریافت : 1391/09/07 تاریخ پذیرش : 1391/09/07 تاریخ انتشار : 1391/09/01

کلید واژه: فقه امامیه, کودک, تنبیه, تعزیر, تأدیب,

چکیده مقاله :

فقه امامیه تنبیه کودک را به‌طورکلی ممنوع نکرده است. بلکه با توجه به شرایطی خاص، ممنوعیت آن‌را برداشته است. البته عنوان اولیه در تنبیه کودک حرمت است و تنها در شرایطی خاص استثناء می‌پذیرد. موارد استثناء تنبیه کودک تحت دو عنوان کلیِ؛ تعزیر و تأدیب می‌باشد. هر چند بیشترِ قریب به اتفاق فقها در تنبیه بدنی کودک این دو عنوان را تفکیک نکرده‌اند اما از آنجا که در برخی موارد خاص به آن اشاره نموده‌اند تفکیک این دو عنوان ضروری به‌نظر می‌رسد زیرا موارد، حکم، شرایط و بسیاری از لوازم این دو عنوان با هم متفاوت است و ثمرات عملی قابل توجهی در تفکیک این دو عنوان وجود دارد. علاوه بر این از آنجایی که فقها به‌طور مفصّل این بحث را مطرح نکرده اند بسیاری از ضوابط و شرایط تنبیه بدنی کودک از جمله موارد، کیفیت، مرحله، افراد تنبیه‌کننده و مانند آن در کتب فقهی بررسی نشده است که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.

چکیده انگلیسی:

Shiite jurisprudence does not prohibited the punishment of child in general. But due to certain circumstances, the ban is lifted. However, the preliminary sentence of child punishment is sanctity, only has some exceptions in specific circumstances. Exception of child punishment is under two general terms including discretionary correction and correction. Although most of the Islamic scholars did not separate this two general terms in the corporal punishment of children, it seems necessary in some cases to separate these two groups, because the cases, the conditions and many accessories of this two general terms are different and the separation of these two terms hasn’t any significant practical results. Moreover, since Islamic scholars haven’t argued within the issue, many of the terms and conditions including corporal punishment of children, the quality, level and the persons who have the right of punishment have not been investigated in the texts of jurisprudence.