پیشنهاد الگوی مفهومی مدیریت خلاقیت و نوآوری در تولید محتوای تلویزیونی برای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران

محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های مدیریتی، سازمانی و صنعتی، مدیریت خلاقیت و نوآوری، خلاقیت شناسی سازمانی و مدیریتی

سیاوش صلواتیان ¹ (عضو هیئت علمی دانشکده ارتباطات و رسانه دانشگاه صداوسیما، تهران، ایران)
حامد منصوری ² (دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، دانشگاه صداوسیما، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1395/01/02 تاریخ پذیرش : 1395/09/27 تاریخ انتشار : 1395/12/15

کلید واژه: نوآوری, خلاقیت, مدیریت خلاقیت و نوآوری, فرایند تولید تلویزیونی, سازمان صداوسیما,

چکیده مقاله :

زمینه: امروزه خلاقیت و نوآوری و مدیریت آن، یک نیاز راهبردی برای سازمان‌های رسانه‌ای است. این سازمان‌ها نیازمند نوعی سازوکار ویژه هستند تا بتوانند خلاقیت را خلاقانه مدیریت کنند. نیاز به مدیریت خلاقیت و نوآوری در تولید محتوای تلویزیونی، در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران نیز احساس می‌شود. هدف: به صورت مشخص هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی مفهومی پیشنهادی مدیریت خلاقیت و نوآوری در تولید محتوای تلویزیونی برای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است. روش: پژوهش حاضر با روش نظریه‌پردازی داده‌بنیاد اجرا شده است. برای این منظور، 10 نفر از مطلع‌ترین مدیران و برنامه‌سازان تلویزیونی و نیز صاحب‌نظران و کارشناسان حوزه خلاقیت و نوآوری در عرصه دانشگاهی کشور، بر اساس روش نمونه‌گیری نظری، انتخاب شدند. داده‌ها با بهره‌گیری از روش مصاحبه عمیق گردآوری و پس‌ازآن طبق سازوکار مطرح در روش نظریه‌پردازی داده‌بنیاد با اجرای مراحل کدگذاری باز، محوری و گزینشی، تحلیل شد. یافته‌ها: کدهای مستخرج از مصاحبه‌ها در چهار دسته کد محوری دسته‌بندی شدند. یک دسته از مفاهیم به معرفی ویژگی‌ها و ابعاد فرایند برنامه‌سازی تلویزیونی می‌پردازد؛ دسته بعدی ضمن بررسی نقش مدیر در مراحل مختلف فرایند برنامه‌سازی، برخی از وظایف و تکالیف اولیه و ویژگی‌های ذاتی و مهارتی او را در مدیریت خلاقیت و نوآوری بیان می‌کند؛ در کد محوری سوم، نقش‌ها و وظایف برنامه‌ساز در فرایند برنامه‌سازی و همچنین استعدادها، مهارت‌ها و توانایی‌های او جا می‌گیرد؛ و نهایتاً مفاهیم مرتبط با نیازها، الزامات و اقدامات پایه‌ای در بروز خلاقیت و نوآوری در سازمان نیز در کد محوری چهارم دسته‌بندی می‌شود. نتیجه‌گیری: در پایان برای اولین‌بار الگوی مفهومی مدیریت خلاقیت و نوآوری در تولید محتوای تلویزیونی شامل چهار بعد برنامه‌سازی تلویزیونی خلاق، مدیر در برنامه‌سازی تلویزیونی خلاق، برنامه‌ساز در برنامه‌سازی تلویزیونی خلاق و سازمان و برنامه‌سازی تلویزیونی خلاق، طراحی و برای اجرا در معاونت سیمای سازمان صداوسیما پیشنهاد شد.

چکیده انگلیسی:

Background: Nowadays Creativity and innovation management has turned into a strategic need for media organizations. It seems that even IRIB requires managing creativities and innovation in producing TV Content. Goals: This research is seeking to find a resolution to meet the needs in the form of an indigenous model. Methodology: The method which is applied in this research is Grounded Theory. 10 top well-informed managers and TV. Programmers and also creativity, innovation and management experts and professionals in academic field were selected based on theoretical sampling. The data were gathered using in-depth interviews and then they were analyzed based on the mechanisms discussed in the methodology of grounded theory by implementing open, axial and selective coding process Results: Therefore, the findings of this research is classified within four key categories. Creative TV Programming means those concepts indicating characteristics and aspects of TV Programming; The key issue of director of creative TV Programming, study the role of director during different steps of programming process; some of their primary responsibilities and intrinsic properties and skills are indicated in creativity and innovation management. The roles and obligations of the programmer within the process of programming and talents, skills and capabilities are included as the subcategories of programmer in creative TV Programming. Moreover, concepts related to basic needs, requirements and measurement in exploring creativity and innovation within the organization are included in the subcategory of organization and creative TV Programming. Conclusion: At the end the conceptual model for creativity and innovation management in content production in IRIB Tv was designed. This model includes 4 dimensions which are creating TV programming, director of creative TV programming, programmer in creative TV programming and organization and creative TV programming.

منابع و مأخذ:

امامی، مصطفی؛ الهام جمالی و محمدجواد اصفهانی. (1392). ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 3(3)،  23-44.

دادگران، سیدمحمد؛ مجتبی اعتمادمقدم. (1395). شناسایی خلاقیت و شایستگی‌های محوری مدیران روزنامه‌های خصوصی، صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 6(1)، 175-195.

دباغی، حمیده؛ خدیجه غلام نژاد (1391). تبیین رابطه میان فرهنگ سازمانی با خلاقیت کارکنان صدای جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه مجله جهانی رسانه، 7(2)، 1-21.

رحمان‌سرشت، حسین؛ سیدکمال هاشمی. (1391). عوامل مؤثر بر مدیریت نوآوری در شرکت‌های عمرانی. فصلنامه راهبردهای بازرگانی، 2، 73-86.

رشیدی، احتشام؛ انسیه ابری. (1389). خلاقیت، منبع استراتژیک در سازمان‌های رسانه‌ای: مطالعه شرکت‌های رسانه‌ای بین‌المللی خلاق، سومین کنفرانس ملی خلاقیت‌شناسی، تریز و مهندسی و مدیریت نوآوری، تهران.

نادری‌نژاد، نعیمه. (1390). بررسی ویژگی‌ها، مؤلفه‌ها و اصول برنامه‌سازی خلاق در رادیو و عوامل مؤثر بر آن، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد تهیه‌کنندگی رادیو، دانشگاه صداوسیما.

 

Amabile, T. (1996). Creativity in context. Boulder: Westview Press.

Bennet, J. (2008). Inside the BBC, BBC Website. From: www.bbc.co.uk.

Csikszentmihalyi, M. (1987). Society, culture and person. In R. J. Sternberg (Ed.), The nature of creativity (pp. 325–339). Cambridge: CUP.

Dal Zotto, C., Kranenburg, H. v. (Eds.). (2008). Management and Innovation in the Media Industry. Northampton, Massachusetts, USA: Edward Elgar Publishing.

Florida, R. (2002). The rise of the creative class. New York, NY: Basic Books.

Georgiades, S. (2015). Employee Engagement in Media Management. Springer International Publishing.

Mintzberg, H. (1979). The structuring of organization. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Morgan, G. (1989). Creative organization theory: A resource book. Newbury Park: Sage.

Nicholas, N. (2010). Creativity management in original television production at the BBC. Unpublished Doctoral thesis. City University London. From http://openaccess.city.ac.uk.

Quintero, M. (2015). Innovation for Media: Tools and Strategies for Delivering Successful Content. Florida: J. Ross Publishing.

Runco, M. (2010). Divergent thinking, creativity and ideation. In J. Kaufman & R. Sternberg (Eds.), The Cambridge handbook of creativity (pp. 413–446). New York, NY: Cambridge University Press.

Taylor, F. W. (1911). The principles of scientific management. New York: Harper Brothers.

Weber, M. (1915/1947). The theory of social and economic organization (Translator Talcott Parsons). New York: Free Press.