تبیین الگوی تحقق گردشگری خلاق در شهر اصفهان
محورهای موضوعی :
گردشگری
مریم مصاحبی فرد
1
,
احمد خادم الحسینی
2
,
حمید صابری
3
,
رضا مختاری ملک آبادی
4
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
2 - دانشیار، گروه جغرافیا، مرکز تحقیقات گردشگری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
3 - استادیار، گروه جغرافیا،مرکز تحقیقات گردشگری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
4 - دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران.
تاریخ دریافت : 1401/03/16
تاریخ پذیرش : 1401/05/06
تاریخ انتشار : 1402/08/01
کلید واژه:
اصفهان,
تبیین,
الگو,
گردشگری خلاق,
چکیده مقاله :
الگوها شبیهسازی واقعیتاند، مقایسهای که رویت پیچیدگیهای دنیای حقیقی را تسهیل میکند. هر الگوی تبیینی با شیوههای متفاوتی به زندگی انسان مینگرد، و هر یک از این الگوها فرضیههای خاص درباره ماهیت واقعیت پدیده را عرضه میکنند. از گردشگری خلاق نیز میتوان به عنوان ابزاری برای احیای گردشگری شهرها نام برد. چرا که شهرها به عنوان نظامهای فرهنگی در نظر گرفته میشوند که توسط میراثهای انسانی و طبیعی شکل میگیرند. هدف این پژوهش، تبیین الگوی تحقق گردشگری خلاق در شهر اصفهان میباشد. رویکرد حاکم، بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت ژرفانگر، مبتنی بر پرسشنامه و رویکرد آیندهپژوهی میباشد. جهت الگوسازی، ابتدا تمامی عوامل دخیل در آیندهی گردشگری خلاق شهر اصفهان از طریق مطالعه و بررسی پیشینهی پژوهش و سپس از طریق مصاحبه و بررسی اسناد و پرسشنامههای دلفی تهیه شده است. روش نمونهگیری گلولهی برفی و 35 پرسشنامه میان نخبگان حیطهی گردشگری و استادهای دانشگاهی به عنوان جامعهی آماری پژوهش توزیع گردید. بر این اساس، ابتدا شاخصها و 52 متغیر در 6 حوزه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فناوری، زیست محیط و کالبدی شناسایی شده است. سپس جهت پردازش دادهها، از تحلیل اثرات متقابل ساختاری توسط نرم افزار میکمک استفاده گردیده است. عوامل کلیدی جهت ترسیم الگوی گردشگری خلاق، شناسایی و رتبهبندی شد و براین اساس جهت ترسیم الگوی مناسب جهت تحقق گردشگری خلاق شهر اصفهان تلاش گردید.
چکیده انگلیسی:
Patterns are simulations of reality, comparisons that make it easier to see the intricacies of the real world. Each explanatory paradigm looks at human life in different ways, and each of these paradigms offers specific hypotheses about the nature of the phenomenon's reality. Creative tourism can also be mentioned as a tool to revive urban tourism. Because cities are considered as cultural systems that are formed by human and natural heritage. The purpose of this study is to explain the pattern of creative tourism in Isfahan. The prevailing approach is based on the applied goal and based on the profound nature, based on the questionnaire and the futures research approach. In order to model, first all the factors involved in the future of creative tourism in Isfahan have been prepared by studying and reviewing the research background and then by interviewing and reviewing documents and Delphi questionnaires. Snowball sampling method and 35 questionnaires were distributed among tourism elites and university professors as the statistical population of the study. Based on this, first indicators and 52 variables in 6 areas of political, social, economic, technological, environmental and physical have been identified. Then, for data processing, structural interaction analysis by Mikomak software has been used. The key factors for drawing a creative tourism model were identified and ranked, and based on this, an attempt was made to draw a suitable model for the realization of creative tourism in Isfahan.
منابع و مأخذ:
اسکندری ثانی، محمد؛ رضایی، ابراهیم (1397). آیندهپژوهی مدیریت شهری زمینه ساز تحقق رقابت پذیری در عرصهی گردشگری (مطالعهی موردی: شهر اصفهان). نشریهی مطالعات نواحی شهری. 5 (13)، 16-1 DOI:JUSG.2019. 1966/10.22103.
بیراوندزاده، مریم؛، درویشی فهد، آیت اله؛ نجفی، اسماعیل (1400).آینده پژوهی وضعیت گردشگری ورزی طبیعت محور در استان لرستان. جغرافیا و روابط انسانی. 3 (4)، 120-109.
تقی نژاد، کاظم؛ یزدانی، سعید؛ شیخ الاسلامی، علیرضا؛ ملک حسینی، عباس (1399). رویکرد آینده پژوهانه به بازافرینی خلاق بافت تاریخی شهر گرگان. فصلنامه جغرافیا (برنامهریزی منطقهای). 10 (۳۹).
ده ده زاده سیلابی، پروین؛ احمدیفر، نرگس (1398). تعیین پیشرانهای کلیدی موثر بر توسعهی گردشگری با رویکرد آینده پژوهی (مطالعهی موردی: شهرستانهای استان مازندران). جغرافیا و پایداری محیط. 9 (30)، 89-73.
روزنبرگ، الکزاندز (1384). درآمدی جدید به فلسفه علم. ترجمه علی حقی. تهران: نشر آسمان خیال.
زالی، نادر؛ عطریان، فروغ (1395). تدوین سناریوهای توسعهی گردشگری منطقهای بر اساس اصول آیندهپژوهی (مورد مطالعه: استان همدان). آمایش سرزمین. 8 (1)، 131-107. Doi 10.22059/Jtcp.2016.59147
سلطانی، مهرداد؛ منصوری، سید امیر؛ فرزین، احمد علی (1391). تطبیق نقش الگو و مفاهیم مبتنی بر تجربه در فضای معماری. مجله باغ نظر. 9 (21)، 14-3.
علی اکبری، اسماعیل؛ پوراحمد، احمد؛ جلالآبادی، لیلا (1399). شناسایی پیشرانهای موثر بر وضعیت آیندهی گردشگری پایدار شهر کرمان رویکرد آیندهپژوهی. فصلنامهی گردشگری و توسعه. 7 (1)، 178-156. Doi: Tms.2020 .33013.1953/10.22054
گولد، جولیوس؛ کولب، ویلیام (1392). فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمه باقر پرهام. تهران: نشر مازیار.
لازی، جان (1377). درآمدی تاریخی به فلسفۀ علم. ترجمة علی پایا. تهران: انتشارات سمت.
میری، غلامرضا؛ حسین زهی، اسماعیل (1401). بررسی وضعیت مولفههای گردشگری خلاق در شهر چابهار و نقش آن در توسعهی پایدار شهری. مجلهی جغرافیا و روابط انسانی. 4 (16)، 46-30.
مسیبیان ریزی، مهدی؛ مسیبی، سمانه (1400). تحلیل نقش توسعهی گردشگری خلاق شهری در افزایش مشارکت اجتماعی شهروندان. مجله مطالعات گردشگری. 16 (55)، 355-323.
نصر، طاهره (1398). شناسایی عوامل کلیدی موثر بر گردشگری در کلانشهر شیراز با رویکرد آیندهپژوهی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی شهری. 10 (37)، 66-55.
نظمفر، حسین؛ علی بخشی، آمنه (1400). آیندهپژوهی برنامهریزی توسعه گردشگری (نمونه موردی استان اردبیل). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 21 (63)، 79-59. 10.52547/jgs.21.63.59.
هلد، دیوید (1397). مدلهای دموکراسی. ترجمه عباس مخبر. تهران: نشر روشنگران و مطالعات زنان.
Aksit Asik, N. (2014). Creative Tourism. The Journal of International Social Research. 7 (31), 786-795.
Ali, F.; Ryu, K. & Hussain, K. (2016). Influence of experiences on memories, satisfaction, and behavioral intentions: A study of creative tourism. Journal of Travel & Tourism Marketing. 33 (1), 85-100.
Azilah, K. (2016) The spirituality of green travel and tourism. International Journal of Tourism and Spirituality. 1 (1), 116- 124. 10.22133/IJTS.2016.43080
Babaee Hemmat, R. & Abbasi, B. (2013). Cretie tourism entrepreneurship in Rasht, Advance in environmental Bio; Ogy.7 (8), 2006-2012.
Babbie, R.R (2007). The Practice of Social Research. U.S: Thomson Wadsworth.
Bastenegar, M. & Hassani, A. (2018). Tolerance; A spiritual strategy or a strategic spirituality in development of creative tourism. Bagh-e Nazar. 15 (60), 38-50.
Chang, L.-L., F.; Backman, K. & Chih Huang, Y. (2014). Creative tourism: A preliminary examination of creative tourists’ motivation, experience, perceived value and revisit intention. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research. 8 (4), 401-419. https://doi.org/10.1108/IJCTHR-04-2014-0032.
Chen, Ch.-Fu, Chou, Sh.-H. (2019). Antecedents and consequences of perceived coolness for generation Y in the context of creative tourism - A case study of the pier 2 art center in Taiwan. Tourism Management. 72, June, 121-129. Https://Doi. Org /10.1016/J.Tourman.2018.11.016.
Citation Jelinčić, D.A. & Žuvela, A. (2012). Facing the challenge? creative tourism in Croatia. Journal of Tourism Consumption and Practice. 4 (2), 78-90. Http://Hdl.Handle.Net/ 10026.1/11694.
Cooper, Ch.; Wanhill, S.; Fletcher, J. & Gilbert, D. (2005). Tourism: Principles and Practice. 2nd Edition. New York: Longm.
Creaco, S. & Querini, G. (2003, August). The role of tourism in sustainable economic development. 43rd Congress of the European Regional Science Association. Jyväskylä, Finland.
Edwards, D. & Griffin, T. (2011). Urban tourism research developing an Agenda. Annals of Tourism Research. 35 (4), 1032-1052. DOI:10.1016/j.annals.2008.09.002.
Ferreira, A. ; Salvado, J.; Serra, J. & Noemi, M. (2020). The creative and cultural tourism ecosystem: A conceptual model. Dos Algarves - A Multidisciplinary Journal. Http://Hdl.Handle.Net/ 10174/29074.
Florida, R. (2002). The Rise of The Creative Class: AND How It’s Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life. Canadian Public Policy. 29 (3), 2-10. DOI:10.2307/3552294.
Galvaz, P.J.C.; Pemberthy, L.; Jesus Miguel Virul, M. & Lopez-Guzman, T. (2020). Segmentation of tourists that visit the city of Popayán (Colombia) according to their interest in its Gastronomy. Journal of Culinary Science &Technology. 19 (2),1-22. Doi:10.1080 /15428052.2020.1738298.
Hempel, C. (1965). Aspects of Scientific Explanation. New york: The Free Press. DOI:10.1086/288305.
Hemple, C.G., & Ppenheim, P. (1948). Studies in the logic of explanation. Philosophy of Science. 15 (2), 75-135.
Hung, W.L., Lee, Y.J. & Huang, P.H. (2016). Creative experiences, memorability, and revisit intention in creative tourism. Current Issues in Tourism. 19 (8), 763-770.
Jelinčić, D.A., & Žuvela, A. (2012). Facing the challenge? creative tourism in Croatia. Journal of Tourism Consumption and Practice Volume. 4 (2), 78-90.
Koo, C.; Shin, S.; Kim, K.; Kim, C. & Chung, N. (2013). Smart tourism of the Korea: A case study. 17th Pacific Asia Conference on Information Systems, PACIS. Jeju Island, Korea, Republic of.
Lee, I. & Lee, K. (2015). The Internet of Things (Iot): Applications, investments, and challenges for enterprises. Business Horizons. 58 (4), 431-440. Https://Doi.Org /10.1016/ J. Bushor.2015.03.008.
Mareque, M.; De Prada Creo, E.; Álvarez-Díaz, M. (2021). Exploring creative tourism based on the cultural and creative cities (C3) index and using bootstrap confidence intervals. Sustainability. 13 (9), 45-51. https://doi.org/10.3390/su13095145.
Marques, L., & Borba, C. (2017). Co-creating the city: Digital technology and creative tourism. Tourism Management Perspectives. 24, 86-93: DOI:10.1016/j.tmp.2017.07.007
Marujo, N.; Borges, M. Do R. & Serra, J. (2020). Tourism, culture and creativity: The case of the creatour project in the Alentejo/Portugal region. Advances In Tourism, Technology And Smart Systems Conference. 691-704, Doi:10.1007/978-981-15-2024-2_59, Corpus Id: 214033239.
Ozel, C. H. (2015). Marketing to children in tourism industry: Descriptive analyusisof kid-friendly hotels practices in Turkey. Marketing Places and Spaces, (Advances In Culture, Tourism And Hospitality Research). 10. June, 193-208. Https://Doi.Org/10.1108/S1871-317320150000010014.
Pearce, Douglas. G. & Butler, Richard. W. (1993). Tourism Research: Critiques and Challenges. London: Routledge.
Richards, G. & Wilson, J. (2006). Developing creativity in tourist experiences: A solution to the serial reproduction of culture?. Tourism management. 27 (6), 1209-1223.
Richards, G. & Marques, L. (2012). Exploring creative tourism. Introduction Journal of Tourism Consumption and Practice. 4 (2), 144- 158.
Richards, G., Raymond, C. (2000). Creative Tourism. In Atlas News. 23. January, 16- 20.
Chhewang, R. Walter J.V. Vermeulen & Pieter, G. (2007). Ecotourism as a mechanism for sustainable development: The case of Bhutan. Environmental Sciences. 4 (2), 109-125. DOI: 10.1080/15693430701365420. https://doi.org/10.1080/15693430701365420.
Rosentraub, M.S. & Joo, M. (2009). Tourism and economic development: Which investments produce gains for regions. Tourism Management. 30 (2), 759–770. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2008.11.014.
Ruben, D.-H. (1992). Explaining Explanation. London, New York: Routledge.
Ross, D. & Saxena, G. (2019). Participative co-creation of archaeological heritage: Case insights on creative tourism in Alentejo. Portugal, November 2019. Annal of Tourism Research. 79. November 2019, 102-790. DOI:10.1016/j.annals.2019.102790.
Shafiei, Z., Farokhian, F. & Mirqad, L. (2014). Isfahan as a creative cities handicrafts with a tourism development approach. International Journal of Geographical Society. 12 (43), 251-278.
Siow-Kian, T.; Shiann-Far, K. & Ding-Bang, L. (2013). A model of creative experience’ in creative tourism. Annals of Tourism Research. 41 April 2013, 153–174. DOI: 10.1016/j.annals.2012.12.002.
Sleuwaegen, L. & Boiardi, P. (2014). Creativity and regional innovation: Evidence from EU regions. Research Policy. 43(9), 1508-1522.
Smith, A. (2005). Conceptualizing city image change: The "re-imaging" of Barcelona. Tourism Geographies. 7 (4), 398-423.
Smith, M. (2007), Tourism, Culture and Regeneration. UK: Oxford, Cabi Press.
Sokolov, A. & Chulok, A. (2016). Priorities for future innovation: Russian S&T foresight 2030. Futures. 80. June 2016, 17-32. DOI: 10.1016/J.FUTURES.2015.12.005.
Sowar. B. (1998). Urban Management in Development Countries. [N. P].
Werner, S. & Tankard. J. (2008). Communication Theories. Dehghan (Trans.). Tehran: University of Tehran.
Tan, S.K.; Kung, Sh. & Luh, D.B. (2013). A model of ‘creative experience’ in creative tourism. Annals of Tourism Research. 41. April 2013, 153-174. https://doi.org /10.1016/j.annals.2012.12.002.
UNESCO. (2008). UNESCO Creative Cities Network (2008) Towards Sustainable Strategies for Creative Tourism: Discussion Report of the Planning Meeting for 2008. International Conference on Creative Tourism Santa Fe. New Mexico. U.S.A. October 2527. 2006. Availablefrom: http://portal.unesco .org/culture/fr/es/34633/11848588553oct2006_meeting_report.pdf/oct2/06_meeting_report.pdf.
Vander D, V. R. (2005). Tourisms Capes: An Actor-Network Perspective on Sustainable Tourism Development. Wageningen: WUR Wageningen.
60. Zhang, Y. & Xie, P.F. (2019). Motivational determinates of creative tourism: a case study of Albergue art space in Macau. Current Issues in Tourism. 22 (20), 2538-2549.
_||_