بررسی تاثیر عوامل فردی و ساختاری در تغییر به رویکرد استراتژیک در برنامه ریزی شهری ایران
محورهای موضوعی : برنامه ریزی شهری
مهناز حسینی سیاه گلی
1
(کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، آمل، ایران)
مصطفی قدمی
2
(دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، آمل، ایران)
کلید واژه: موانع ساختاری, مدیریت شهری, تغییر, موانع فردی, برنامهریزی استراتژیک,
چکیده مقاله :
از ابتدای دهه ی 1980 تا کنون مفهوم استراتژی در برنامه ریزی و مدیریت شهری همانند مفهوم کیفیت و فرایند در مهندسی مجدداً گسترش و بهبود یافته است. امروزه رویکرد استراتژیک مهارتی است که در کانون برنامه ریزی، مدیریت و نظام بخشی سازمان قرار میگیرد،و موفقیت سازمان را موجب می گردد.این تئوری در مدیریت شهری بر پایهی مفهوم سودمندی استوار است. رویکرد استراتژیک در گسترهی روابط نا گسستنی برنامهریزی و مدیریت به عنوان عامل پیوند دهنده و بر همکنش عمل میکند و در هدایت هر دو مؤثر است. بنابراین مفهوم استرتژیک بهصورت فرا رشتهی، گستردهتر از خصایل درونی برنامهریزی و مدیریت عمل میکند و آن دو را متحول میسازد و هدایت میکند و پیوند میدهد. همچنین در دههی پایانی قرن بیستم به موازت "انقلاب صنعتی" برنامه ریزی و مدیریت شهری نیز مانند سایر زمینههای زندگی، دستخوش تحولات ژرف گردید. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر عوامل فردی و ساختاری در تغییر رویکردهای مدیریت شهری در ایران به رویکرد استراتژیک است که با استفاده از روش پیمایشی سعی گردیده است مؤلفههای مهم و تأثیر-گذار در این حوزه مورد ارزیابی و واکاوی قرار گیرد. برای گردآوری دادههای پژوهش از نظرات 31 نفر از کارشناسان مرتبط با موضوع پژوهش استفاده شده است. جهت تحلیل دادههای پژوهش از تحلیل رگرسیون و آزمون آماری T تک نمونه ای در قالب نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج نشان داد، در این میان شاخص های نگرشی- دانشی با میزان اختلاف از میانگین پایین تر از مبنا به مراتب از اولویت بیشتر برخوردار است.
Since the beginning of 1980 so far, the concept of strategy in planning and urban management, as well as the concept of quality and process re-engineering expanded and improved. The strategic approach is at the heart of the planning skills, management, foresight and the part of the organization, and successfully led the organization. This theory is based on the concept of planning and urban management based utility.In the range of non-breakable strategic approach to planning and management relations and interaction acts as a bonding agent and is effective both in directing. The strategic concept for cross-discipline, wider than the internal ethos and practice management plan and transform it makes two guides and links.Also in the decade of the twentieth century in parallel "industrial revolution" planning and urban management, as well as other areas of life, changes were profound. This study aimed to investigate the effect of individual factors and structural change management approaches strategic approach is a city in Iran Using the method of survey have tried most important and effective component in this area is evaluated and analyzed. For data collection the opinions of 31 experts of relevant research has been used. To analyze research data regression analysis and single-sample T-test were used in SPSS software. Results showed that, with respect to the mean obtained for the indices of all the indicators suitable for strategic approach is not biased. The attitude indicator based knowledge with the difference of lower than average compared to other indicators, much higher priority.
UN-HABITA ( 2006).“Draft Guidelines on decentralization and the strengthening of local authorities.vol.2,p.16
_||_