بررسی نقش گردشگری خلاق در باز آفرینی و توسعه گردشگری محلات بافت تاریخی شهر (نمونه موردی: محلات دردشت-سرچشمه، طوقچی-شهشهان،کنگاز، کارلادان-کلیچه)
محورهای موضوعی : گردشگریمصطفی حسینی 1 , محسن مرادیان هرندی 2
1 - کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2 - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر، ملکشهر، ایران.
کلید واژه: توسعه گردشگری, اصفهان, بافت تاریخی, بازآفرینی, گردشگری خلاق,
چکیده مقاله :
به عنوان هدف پژوهش،این پژوهش به دنبال بررسی نقش گردشگری خلاق در بازآفرینی و توسعه گردشگری محلات بافت تاریخی شهر اصفهان میباشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف توسعهای ـ کاربردی و از لحاظ روششناسی توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و بررسیهای میدانی است. برای دستیابی به اهداف تحقیق، شاخصهایی در دوبخش1-شاخص های گردشگری خلاق شامل 5 دسته(سرمایه اجتماعی،کیفیت زندگی،استعداد گردشگری،زیرساخت فیزیکی و تجربه گردشگری) و 2- شاخص های بازآفرینی در4دسته(اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی) استخراج شد. در ادامه برای ارائه الگوی توسعه گردشگری خلاق و تاثیر آن بر روند توسعه شهر اصفهان از ابزار پرسشنامه و با حجم نمونه 383 نفر و با استفاده از نرم افزار spss روند کار صورت گرفت.در ادامه نیز روند فرایند تحلیل شبکه برای شاخص های مرتبط با توسعه شهری خلاق در نرم افزار Geoda تحلیل گردید. در فرآیند تحلیل شبکه شهری برای تولید نقشه ها از ابزار (Network Analyst Tools) در محیط نرم افزار ArcGIS استفاده شده است. نتایج نشان داد که وضعیت شاخص های 5 گانه گردشگری خلاق در سطح محلات بافت تاریخی شهر اصفهان وضعیتی مناسب و تنها در بخش زیرساختهای فیزکی کمبود احساس میشود؛ اما وضعیت شاخصهای بازآفرینی محلات بافت تاریخی شهر اصفهان کاملا نامناسب است. مقایسه میانگین وضعیت توسعه گردشگری خلاق در بین محلات مختلف شهری نیز نشان میدهد که بالاترین مربوط به محلات دردشت و طوقچی به ترتیب با میانگینهای 41/16 و 90/15 و پایینترین میزان نیز مربوط به محلات کنگاز و کاردالان به ترتیب با میانگینهای 18/12 و 84/13 بوده است.
Paying attention to urban regeneration regarding the old neighborhoods of Isfahan city can bring environmental responsibility and increase the level of identity and belonging among citizens, which in this regard, creative tourism can facilitate its achievement.As the aim of this research, this study seeks to investigate the role of creative tourism in the regeneration and development of tourism in the historical context of Isfahan city. The current research is based on library studies and field investigations in terms of developmental-applicative goal and in terms of descriptive-analytical methodology. To achieve the objectives of the research, indicators in two parts: 1- creative tourism indicators including 5 categories (social capital, quality of life, tourism talent, physical infrastructure and tourism experience) and 2- regeneration indicators in 4 categories (social, economic, cultural and physical) were extracted. In the following, to present the creative tourism development model and its effect on the development process of the city of Isfahan, using the questionnaire tool and with a sample size of 383 people, and using spss software, the work process continued. Creative was analyzed in Geoda software. In the process of urban network analysis, tools (Network Analyst Tools) have been used in the ArcGIS software environment to produce maps. The results showed that the status of 5 indicators of creative tourism at the level of the historic sites of Isfahan city is good, and only in the physical infrastructure sector, there is a lack of feeling, but the situation of the regeneration indicators of the historical sites of Isfahan city is completely inappropriate. Comparing the average state of tourism development Among the different urban localities, the creative also shows that the highest is related to Dardasht and Togchi localities with averages of 16.41 and 15.90, respectively, and the lowest is related to Kangaz and Kardalan localities, respectively, with averages of It was 12/18 and 13/84.Soil erosion is a global problem that threatens water and soil resources and land use change is one of the important factors in soil erosion intensification. The aim of this study was to evaluate the effect of land use change on soil erosion in Razeychay watershed of Meshginshahr located in Ardabil province. First, Landsat images of the study area in May 1999, and 2019 and were obtained from USGS website. In the image processing stage, atmospheric and radiometric corrections have been conducted, and then the land use maps of the study area has been prepared for study years using support vector machine (SVM) as a supervised classification method. Then, the RUSLE model was used to estimate the amount of erosion in the two time span. SPSS, Excel, Arc GIS 5.4, Archydro and ENVI 5.3 software were used to spatial analysis and data processing.
آفتاب احمد؛ نظم فر، حسین؛ غفاری گیلانده، عطا؛ موسوی، میرنجف(1396). برنامه ریزی و تدوین راهکارهای تحقق
شهرهای خلاق در ایران مطالعه موردی: شهر ارومیه، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 32(4)، 188-209.
احدنژاد، محسن؛ حاضری جیقه، صفیه؛ مشکینی، ابوالفضل؛ پیری، عیسی(1397). شناسایی عوامل کلیدی مؤثر بر
شکوفایی شهری با رویکرد آیندهنگاری (مطالعۀ موردی :کلانشهر تبریز)، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، 9(32)، 15-30.
برومند، مریم؛ بهرامی علیرضا،(1398)، تبیین جایگاه شهر خلاق در گردشگری شهری، معاونت شهرسازی ومعماری منطقه 22 تهران، صص14-1.
بذرافشان، جواد؛ بامری علی،(1397)، بررسی و تحلیل وضعیت گردشکری خلاق در شهر زاهدان، فصلنامه برنامه ریزی منطقه ایی، شماره 31، صص 180-167.
بسته نگار، مهرنوش؛ حسنی، علی و خاکزار بفروئی، مرتضی (1396). طراحی مدل مفهومی گردشگری خلاق، فصلنامه علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، سال ششم، شماره11، صص 108-81.
پور احمد، احمد( 1397). بررسی نقش گردشگری خلاق در بازآفرینی بافت تاریخی (مطالعه موردی : منطقه 12 تهران)، پژوهشهای جغرافیای برنامه ریزی شهری، 6(1)،90-76.
جلیز، غلامرضا، نظمفر، حسین،(1401)، تحلیلی بر نقش راهبردی توسعه میانافزا در بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری(نمونه موردی: منطقه 8 کلانشهر تبریز)، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شماره67: 113-135.
خراسانی، محمدامین و نوروزی فرد، هاشم(1396). برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری روستایی در نواحی روستایی شهرستان ایذه(نمونه مورد مطالعه روستای شیوند)، مجله جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای، سال 1395، شماره 18، 134-119.
داداش پور مقدم، مجید؛ پناهی، علی(1398).تحلیل نقش شاخصهای شهر خلاق در توسعه گردشگری (مطالعه موردی شهر اصفهان، نشریه علمی تخصص شباک، 5(1)،96-87.
دوستی، فرشته؛ زال، محمدحسین و رمضان زاده لسبویی، مهدی(1398). سنجش ظرفیتهای گردشگری خلاق در کلان شهر تبریز، فصلنامه گردشگری شهری، 1398، 6(2)، 13-1.
ربانی خوراسگانی، علی؛ ربانی ،رسول؛ ادیبی سده ، مهدی؛ مؤذنی، احمد (1388). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق ونوع اور (مورد مطالعه: شه اصفهان). جغرافیای توسعه، شماره 21، 195-180.
رحیمی، محمد؛ پازند، فا طمه(1395). الگوی گردشگری شهری در ایران با استفاده از مدل تحلیلی سلسله مراتبی، فصلنامه علمی، پژوهشی ابتکار وخلاقیت در علوم انسا نی،6(3)، 124-97.
زال، محمدحسین؛ دوستی، فرشته و رمضان زاده لسبویی، مهدی(1397). گردشگری خلاق، ابزاری برای توسعه شهری، پژوهشهای جغرافیای برنامه ریزی شهری، زمستان 1397، 6(4)،768-753.
زیاری، کرامت الله؛ بشارتی، نیما؛ شعبانی، مرتضی(1397). پیامدهای اجتماعی و فرهنگی ناشی از توسعه گردشگری (نمونه موردی: محور فومن- ماسوله )، مطالعات کاربردی در علوم اجتماعی وجامعه شناسی، سال اول، شماره یک، 42-31.
شماعی، علی، فصیحی، حبیبالله، دلفان نسب، مهسا،( 1402)، شناساییعوامل پیشرانها در بازآفرینی و توسعه گردشگری محله تجریش، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شماره 68، صص 61-79.
عباسزاده، غلامرضا و اکبری مطلق، مصطفی(1395). ارزیابی روند توسعه شهری با توجه به معیارهای پایداری، کارشناسان شهرسازی و کارشناس مدیریت توسعه و پژوهش شهرداری مشهد، ایران.
قورچی، مرتضی و همکاران، 1392، شهر خلاق(مباتی نظری وشاخص ها)، مرکز مطالعات وبرنامه ریزی شهر تهران،5(196)، 36-9.
کامران، حسن؛ واثق، محمود(1389). تبین در جغرافیا بر اساس فلسفه اسلامی، فصلنامه علمی- پژوهشی انجمن جغرافیای ایران، دوره جدید، 8(24)، 26-8.
کلانتری، محسن؛ رجایی، سیدعباس و فتوحی مهربانی، باقر(1395). تحلیلی بر برخورداری کلان شهرهای ایران از شاخصهای شهر خلاق ،پژوهشهای جغرافیایی برنامهریزی شهری،4(4)، 612-587.
کلانتری، محسن؛ فتوحی مهربانی، باقر و رجایی، سیدعباس(1395). شهر خلاق و شاخصهای شهر خلاق ایرانی، فصلنامه علمی- پژوهشی و بین المللی انجمن جغرافیدانان ایران، زمستان 1395، دوره جدید، 4(51)، 18-1.
کیانی سلمی، صدیقه؛ صفری، حامد(1398)، تحلیل ویررسی شاخص ها و عوامل گردشگری خلاق در بافت های فرسوده شهر اصفهان (نمونه موردی : محله جویباره)، فصلنامه علمی پژوهشی ابنکار و خلاقیت در علوم انسانی، 9(1)، 152-.125.
مردانی، فرزاد(1381). تحلیلی بر جغرافیای جمعیت شهرستان ایذه، پایاننامه کارشناسی ارشد، واحد نجف آباد، صص25-20.
ملکی، سعید و حاتمی، داود(1391). نقش گردشگری در توسعه شهرستان ایذه با استفاده از مدل SWOT، همایشهای شهرهای مرزی، امنیت، چالش و رهیافتها، دانشگاه سیستان و بلوچستان، 31 فروردین 1391، 11-1.
ملکی، سعید؛ مرادی فر، سمیرا و حسین زاده، اکبر(1394). اولویت بندی شاخصهای شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیل شبکه ANP (مورد مطالعه: مناطـق شهری 1 و4 شهر زنجان)، مجله شهر پایدار، سال 1394، 2(1)، 98-78.
یوسفی، رشید؛ مراد پور، نبی؛ تازش، یوسف؛ علی نیا یاور(1395) کنفرانس های ملی علوم محیطی، مهندسی وتکنولوژی، 15-1.
Arcos-Pumarola,J., Paquin, A.G., Sitges, M.,(2023), The use of intangible heritage and creative industries as a tourism asset in the UNESCO creative cities network, Journal of Heliyon, Vol 9,Dio: https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2023.e13106
Castro, C. M. D.)2012). New Technology and Creative Tourism: A Case Study For t City of Porto= As Novas Tecnologias E O Turismo Criativo, Estudo De Caso Da Cidade Do Porto (Doctoral Dissertation), PP. 1-92.
Campbell, Catorina. (2010) Creative Tourism Providing a Competitive Edge, Publisher: Visit Britain.
CookeP.And Lazzeretti, L., Creative Cities(2008), Cultural Clusters and Local Economic Development, Cheltenham, UK; Northampton, MA: Edward Elgar, p62
Florida, R.(2002). The Rise of the Creative Class, and How It Is Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life, New York.
Florida, Richard and Iran Tingli.(2004). Europein the Creative Age, Creative Class Group (february): 48. Retrieved (http://www.creative class.com/rfcgdb/articles/Europe in the creative Age 2004 pdf).
Florida, Richards. (2002). the Rise of the Creative Class, and How It Is Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life, Publisher New York Times.
Florida, Richard L. (2011), Creativity and Prosperity: The Global Creativity Index. Martin Prosperity Institute
Florida, Richard L. (2011), Creativity and Prosperity: The Global Creativity Index. Martin Prosperity Institute
Gordin, V., and Matetskaya, M.(2012). Creative Tourism in Saint Petersburg: The State of the Art, Journal of Tourism Consumption and Practice Volume, Vol. 4, No. 2, PP. 55-68.
Gordin, Valery. & Matetskaya, Marina. (2012). Creative Tourism in Saint Petersburg: the State of the Art, Journal of Tourism Consumption and Practice, Vol.4, No.2, pp.55-68.
Gordin, Valery. & Matetskaya, Marina. (2012) Creative Tourism in Saint Petersburg: the State of the Art, Journal of Tourism Consumption and Practice, Vol.4, No.2, pp.55-68.
Horng, J.S., Tsai, C.Y. and Chung, Y.C. (2016b). Measuring practitioners’creativity in the Taiwanese tourism and hospitality industry, Thinking Skills and Creativity, No. 19: 269-278.
Huo,T., Yuan,F., Huo, M., Shao, Y., Li, S., Li, Z.,(2023), Residents' participation in rural tourism and interpersonal trust in tourists: The mediating role of residents’ perceptions of tourism impacts, Journal of Hospitality and Tourism Management, Vol 54,Pp: 457-471.
Landry, C., and Hyams, J., 2012, The Creative City Index: Measuring the Pulse of the City, Comedia, PP. 36-102.
Lei,W.S.,Suntikul,W.,Chen,Z.,(2023), Tourism development induced social change, Journal of Annals of Tourism Research Empirical Insights, Vol 4, Pp1-15, Dio: https://doi.org/10.1016/j.annale.2023.100088.
Kowalczyk-Anioł,J.,(2023), Rethinking tourism-driven urban transformation and social tourism impact: A scenario from a CEE city, Journal of Cities, Vol 134, Dio: https://doi.org/10.1016/j.cities.2022.104178
Richards, G. W., and Raymond, C.(2000). Creative Tourism, ATLAS News, No. 23, PP. 120.
Tan, Siow-Kian. & Kung, Shiann-Far. & Luh, Ding-Bang. (2013) A Model of Creative Experience in Creative Tourism, Annals of Tourism Research, Vol.41, pp.153-174.
UNDP (2018), Creativity and Tourism, New york: the United Nations Development Programme
Yao,Y., Liu,X., Ren, L., Sun, P.,(2023), The role of city honor designations in influencing tourism performance: Evidence from the National Civilized City program in China, Journal of Hospitality and Tourism Management, Vol 54, Pp 437-446. DIO: https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2023.02.001
_||_