تحلیل نقش کنشگران طرحهای توسعه شهری در ساماندهی و توسعه کالبدی-فضایی شهری با مدل مکتور (مطالعه موردی: منطقه 3 شهر زنجان)
محورهای موضوعی : آمایش محیط
مجید حضرتی
1
(کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ، ایران)
محمدتقی حیدری
2
(دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران)
جعفر مهدیون
3
(کارشناس ارشد شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایران)
کلید واژه: شهر زنجان, برنامهریزی شهری, طرحهای توسعه, کنشگران شهری, مدل مکتور,
چکیده مقاله :
یکی از اهرمهای اصلی در موفقیت طرحها و برنامههای توسعه شهری، هماهنگی میان سازمانها و کنشگران توسعه شهری است. چرا که، تمرکزگرایی یا تعدد سازمانها و نهادهای اداره کننده شهری موجب سردرگمی و اتلاف منابع شهری و ناموفق بودن تهیه و اجری طرحهای توسعه شهری خواهد شد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی بدنبال تحلیل نقش کنشگران طرحهای توسعه شهری در ساماندهی و توسعه کالبدی-فضایی در منطقه3 شهر زنجان است. گردآوری دادهها با مطالعات میدانی و کتابخانهای انجام شد. جامعه آماری با روش نمونهگیری گلوله برفی 30نفر انتخاب شد. برای تحلیل دادهها از تحلیل عاملی، مدل معادلات ساختاری و مدل چندموضوع-چندبازیگر با نرمافزارSPSS، SmartPLS و Mactor استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخصهای الگوی توسعه شهری مطلوب با ضریب 824/0؛ آلودگی با ضریب 833/0 ؛ توسعه گردشگری با ضریب 837/0؛ و تقویت امنیت با ضریب 829/0 بیشترین ارتباط و همبستگی را با تهیه و اجرای طرحهای توسعه شهری داشته است. همچنین، بیشترین تأثیر کنشگران برای سازه اجتماعی با ضریب تأثیر 801/0 و سازه زیستمحیطی با ضریب 592/0 است. علاوهبراین، شهرداری رابطه مستقیم با اداره راهوشهرسازی و شرکتهای مهندسین مشاور در تهیه و اجرای طرحهای شهری دارد و نهادهای محلی و شهروندان چندان مورد توجه قرار نگرفتهاند.
One of the key determinants for the success of urban development plans and programs lies in the coordination among organizations and actors involved in urban development. Centralization or the proliferation of managing organizations and institutions in a city can lead to confusion, resource wastage, and the failure to formulate and execute urban development plans. This article employs a descriptive-analytical method to scrutinize the role of activists in urban development projects, particularly in organizing and enhancing physical-spatial development in Region 3 of Zanjan. The data were collected through a combination of field and library studies, with a statistical population selected through the snowball sampling method, totaling 30 individuals. For data analysis, the study utilizes factor analysis tests, structural equation models, and multi-subject-multiplayer models with the assistance of SPSS, Smart PLS, and Mactor software. The findings highlight that indicators such as "favorable urban development pattern" (coefficient: 0.824), "Pollution" (coefficient: 0.833), "Tourism Development" (coefficient: 0.837), and "Strengthening security" (coefficient: 0.829) exhibit the highest relationship and correlation with the preparation and implementation of urban development plans. Furthermore, activists have the most substantial impact on social structure (impact factor: 0.801) and environmental structure (coefficient: 0.592). Notably, the municipality establishes a direct relationship with the Department of Roads and Urban Development and consulting engineers in formulating and executing urban plans, while local institutions and citizens receive relatively less attention.
_||_