تأثیرات و همبستگی تأثیرگذار شهر با تأکید بر شاخص¬های شهر هوشمند (مطالعه موردی: شهر همدان)

محورهای موضوعی : آمایش محیط

علی کورش عبادی ¹ , علی نوری کرمانی ²

1 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری، گروه جغرافیا، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1400/02/13 تاریخ پذیرش : 1400/05/18 تاریخ انتشار : 1403/09/14

کلید واژه: طراحی شهری هوشمند, بهره¬گیری, اقتصاد هوشمند, محیط هوشمند, همدان. ,

چکیده مقاله :

هدف از این تحقیق تأثیرات و همبستگی تأثیرگذار شهر با تأکید بر شاخص­های شهر هوشمند در شهر همدان می­باشد. روش جمع‌آوری اطلاعات مطالعات پیمایشی - اسنادی است و برای دستیابی به نتایج کار از پرسشنامه بر اساس روش دلفی، از نخبگان و کارشناسان، مسائل و چالش­های موجود و اثرات آن‌ها بر عدم توسعه استان شناسایی شده است. با توجه به استنباطی بودن پژوهش، برای سنجش متغیرها از 6 فرضیه، استفاده شده و به تفسیر نتایج آنها پرداخته شده است. تمامی فرضیات از طریق آزمون تی تک نمونه‌ای، مورد بررسی قرار گرفته­اند. سپس به انجام تحلیل همبستگی کانونی و ارائه دیاگرام‌هایی در قالب: نمودارهای تحلیل تأثیرات و همبستگی شاخص­ها بر سایر متغیرها و درصد تأثیرگذاری آنها بر یکدیگر بررسی شده است. نتایج نشان داد بیشترین همبستگی در شاخص اقتصاد هوشمند (میزان تأثیر (بتا β)، با شاخص حمل­ونقل هوشمند، با ضریب بتای 0.36 = β می­باشد. بیشترین همبستگی در شاخص مردم هوشمند (میزان تأثیر (بتا β)، با شاخص کاربری زمین و فعالیت هوشمند، با ضریب بتای 0.72= β می­باشد. بیشترین همبستگی در شاخص دولت هوشمند (میزان تأثیر (بتا β)، با شاخص محیط هوشمند، با ضریب بتای 0.73 = β می­باشد.

 

چکیده انگلیسی:

 

The purpose of this research is to investigate the impacts and correlations of urban factors, with an emphasis on smart city indicators, in Hamadan. The study employs a survey-documentary method for data collection. To achieve meaningful results, a Delphi-based questionnaire was distributed among experts and elites, identifying existing issues, challenges, and their effects on the province’s underdevelopment. Given the inferential nature of the research, six hypotheses were formulated to measure variables, and the results were analyzed. The hypotheses were tested using the one-sample t-test. Subsequently, focal correlation analysis was conducted, and diagrams were presented to illustrate the relationships and effects of the indicators on other variables, as well as the percentage of their mutual influence.The findings revealed that the highest correlation within the smart economy index (impact rate, β) is with the smart transportation index, with a beta coefficient of β = 0.36. The highest correlation within the smart people index (impact rate, β) is with the land use and intelligent activity index, with a beta coefficient of β = 0.72. Similarly, the highest correlation within the smart government index (impact rate, β) is with the smart environment index, with a beta coefficient of β = 0.73.

 

منابع و مأخذ:


1. الوندی، ع.، شمس، م.، 1397. تحلیلی بر الزامات و بایسته‌های رشد هوشمند شهری، فصلنامه آمایش محیط، شماره 51.
2. بهزادفر، م.، 1382. فصلنامه هنرهای زیبا، دوره 15، صص 27-14.
3. کنعانی مقدم، ث.، شیعه، ا.، بهزادفر، م.، زرآبادی، سعیده.، سادات، ز.، 1397. ضرورت برنامه‌ریزی کاربری زمین شهری متناسب با شهر هوشمند، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال دهم، شماری 35، صص 75-59.
4. پوراحمد، ا.، زیاری، ک.، حاتمی نژاد، ح.، پارسا پشاه¬آبادی، ش.، 1396. مفهوم و ویژگی¬های شهر هوشمند، باغ نظر، سال پانزدهم، شماره 58، صص 26-5.
5. خمر، غ.، حیدری، ا.، 1393. ارزیابی الگوی رشد هوشمند شهری در شهرهای جدید ایران با تأکید بر شهر جدید صدرا با استفاده از مدل SLEUTH، فصلنامه¬ی علمی- پژوهشی فضای جغرافیایی، سال شانزدهم، شماره 53، صص 270-253.
6. خدادادی، ر.، زیاری، س.، رومینا، ا.، مهدوی، م.، 1395. بررسی میزان برخورداری نواحی سه گانه شهرداری سمنان از زیرساخت¬ها و شاخص¬های فاوا به منظور تحقق شهر هوشمند، فصلنامه آمایش محیط، شماره 42.
7. شاه حسینی، گ.، مولائی، م.، دباغچی، س.، 1395. بیین و واکاوی چگونگی هوشمندسازی شهرها در بستر مؤلفه¬ها و عوامل کلیدی اثرگذار، فصلنامه¬ی علمی- پژوهشی نقش جهان، شماره 6-3، صص 92-75.
8. غضنفرپور، ح.، 1393. تحلیل فضایی میزان برخورداری از فاوا در استان کرمان، فصلنامه آمایش محیط، شماره 24، 15 صفحه.
9. مشهودی، ک.، 1394. شهرهای هوشمند کره جنوبی، ناشر: شركت مادر تخصصي عمران شهرهاي جديد.
10. Alawadhi, A. & Aldama-Nalda, H. Chourabi, J.R. Gil-Garcia, S. Leung, S. Mellouli, T. Nam, T.A. Pardo, H.J. Scholl, S. 2012. Building Understanding of Smart City Initiatives. Lecture Notes in Computer Science, (7443): 40–53.
11. Alvarez, F et al . 2009. The Future Internet. Springer Heidelberg Dordrecht London New York.
12. Albino, V. Beradi, U. Dangelico, R.M. 2015. Smart Cities: Definitions, Dimensions, Performance, and Initiatives. Journal of Urban Technology. 22(1): 3-21.
13. Ahvenniemi, H., Isabel Pinto-Seppä, A., Airaksinen, M 2017. What are the differences between sustainable and smart cities?, Cities, 60, 234-245.
14. Angelidou, M. 2015. "Smart cities: A conjuncture of four forces." cities 47: 95- 106.
15. Benevolo, Clara, Renata Paola Dameri, and Beatrice D’Auria. "Smart Mobility in Smart City; Action Taxonomy, ICT Intensity and Public Benefits." Edited by Teresina Torre, Alessio Maria Braccini and Riccardo Spinelli. Empowering Organizations Enabling Platforms and Artefacts (Springer International Publishing Switzerland) 11 (2016): 13-28.
16. Bătăgan, L. 2011. Smart Cities and Sustainability Models. InformaticaEconomică, 15 (3): 80-87.
17. Belanche, D., Casaló, L., & Orús, C. 2016. City attachment and use of urban services: Benefits for smart cities. Cities, 50, 75–81. http : // dx. doi. Org /10. 1016/ j.cities. 2015.08.016.
18. Chourabi, H. Taewoo, N. Shawn, W. J. Ramon, G.G. SehlMellouli, K. N. Theresa, A. P. & Hans J. S. 2012. Understanding smart Cities: An integrative framework. 2012 45th Hawaii International Conference on System Sciences. Available from: https://www.ctg.albany.edu/publications/journals/hicss_2012_smartcities.
19. EERA Joint Programme on Smart Cities 2013. http://www.eera-sc.eu/sites/eera-sc.eu/ files/attachments/smartcitiesbrosch_lowres_single_pages.pdf (accessed 21.6.2016)
20. Ferraro, S. 2013. Smart Cities, Analysis of a Strategic Plan. (Master thesis).
21. Florida, R. 2002. The Rise of the Creative Class: And How it’s transforming work, leisure, community and everyday life. New York: Perseus Book Group.
22. Florida, R. 2008. Who’s Your City?, Basic Books, New York.
23. Florida, R. 2003. The Rise of the Creative Class, Basic Books, New York.
24. Gonzales, J. A. A., & Rossi, A. 2011. New trends for smart cities, open innovation mechanisms in smart cities. European commission with the ICT policy support programme.
25. Hung-Nien, H., Chiu-Yao, C., Chung-Chih, C., & Yuan-Yu, C. 2011. The evaluating indices and promoting strategies for intelligent city in Taiwan (pp. 6704–6709)Proceedings of the International Conference on Multimedia Technology (ICMT), 26–28 July 2011, Hangzhou.
26. HABITAT III. 2015. SMART CITIES. United Nations. Conference on Housing and Sustainable Urban Development.
27. Harrison, C. Donnelly, I.A. 2012. A theory of smart cities. Retried from IBM Cor.
28. Kitchin, R., 2014. The real-time city? Big data and smart urbanism. Geo J. 79, 1e14.
29. Jucevicius, R., Patašienė, I., & Patašius, M. 2014. Digital dimension of smart city: Critical analysis. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 156, 146–150. http://dx.doi.org/10. 1016/j.sbspro.2014.11.137.
30. Lee, J. H., Hancock, M. G., & Hu, M. -C. 2014. Towards an effective framework for building smart cities: Lessons from Seoul and San Francisco. Technological Forecasting and Social Change, 89, 80–99. http : // dx. doi. org/ 10. 1016/ j.techfore. 2013.08.033.
31. Karadag, t. 2013. An Evaluation of the Smart City Approach. (Master thesis). Middle East Technical University.
32. Lemos, Andre. "City and mobility. Cell phones, post-mass functions and informational territories." Media Literacy (Matrizes), no. 1 (2007): 121-137.
33. Lee, J. H., Hancock, M. G., & Hu, M. -C. 2014. Towards an effective framework for building smart cities: Lessons from Seoul and San Francisco. Technological Forecasting and Social Change, 89, 80–99. http://dx.doi.org/10.1016/j.techfore.2013.08.033.
34. Lombardi, P., Giordano, S., Caragliu, A., Del Bo, C., Deakin, M., Nijkamp, P., & Kourtit, K. 2011. An advanced triple-helix network model for smart cities performance. Vrije Universiteit Amsterdam, Research Memorandum 2011-45http://degree.ubvu.vu.nl/ repec/vua/wpaper/pdf/20110045.pdf (accessed 23.2.2016).
35. Meijer, A. 2013. Governing the Smart City: Scaling-Up the Search for Socio-Techno Synergy. Utrecht School of Governance. Utrecht University.
36. McKinsey Global Institute. 2011. Urban world: Mapping the economic power of cities.
37. Mosannenzadeh, F. Vettoratob. D. 2014. Defining smart city: Aconcepttual frame work based on key word analaysis. Journal of Land Use, Mobility and Environment. ISSN 1970-9889, e- ISSN 1970-9870.
38. Paroutis, S., Bennett, M., & Heracleous, L. 2013. A strategic view on smart city technology: The case of IBM Smarter Cities during a recession. Technological Forecasting and Social Change, 89, 262–272. http://dx.doi.org/10.1016/j.techfore.2013.08.041.
39. IEEE (the Institute of Electrical and Electronics Engineers) 2014S. IEEE smart cities. http://smartcities.ieee.org/about.html (accessed 20.2.2016).
40. United Nations. 2017. World Population Prospects: The 2017 Revision, Key Findings and Advance Tables. Department of Economic and Social Affairs. Population Division.
41. Wee, Bert van, Karst Geurs, and Caspar Chorus. "Information, communication, travel behavior and accessibility." Journal of Transport and Land Use (Center for Transportation Studies and the World Society for Transport and Land Use Research) 6, no. 3 (2013): 1-16.
42. Wu, Y., Zhang, W., Shen, J., Mo, Z., Peng, Y. 2018. Smart city with Chinese characteristics against the background of big data: Idea, action and risk, Journal of Cleaner Production, http://dx.doi.org/10.1016/j.jclepro.2017.01.047.
43. Zawieska, J., Pieriegud, J., 2018. Smart city as a tool for sustainable mobility and transport decarbonization, Transport Policy 63, 39-50