راهبرد بهینه پایدارسازی محیط زیست شهری محمودآباد (با بهره گیری از مدل SWOT و ماتریس QSPM)
محورهای موضوعی : آمایش محیط
مرتضی حیدری
1
(دانشگاه شهید بهشتی)
حسن اسماعیل زاده
2
(دانشگاه شهید بهشتی)
رضا کانونی
3
(دانشگاه شهید بهشتی)
کیومرث یارمرادی
4
(دانشگاه شهید بهشتی)
کلید واژه: SWOT, توسعه پایدار, محیط زیست, محیط زیست شهری, محمودآباد,
چکیده مقاله :
تحولات اخیر در رشد و توسعه شهرنشینی و به تبع آن رشد و توسعه کالبدی شهرها مسائلی را در فضای شهر به وجود آورده که نه تنها ساکنین آن، بلکه تمام محیط زیست در معرض عوارض ناشی از آن را، مورد تهدید قرار داده است. با توجه به اینکه بیشترین رشد جمعیت شهری آینده جهان در کشورهای در حال توسعه خواهد بود، دغدغه بیشتری برای نیل به توسعه پایدار در این کشورها وجود دارد. شهر محمودآباد به عنوان یکی از شهرهای ساحلی استان مازندران با مشکلات محیط زیستی بسیاری از جمله برداشت غیرمجاز شن و ماسه، وجود جوی های روباز و متعفن و ورود پسابهای منازل به آنها، وجود حیوانات موذی در کانال و جوی بزرگ شهری و غیره مواجه است. با این ضرورت، این تحقیق، پایداری محیط زیست شهر محمودآباد را مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی بوده و در تحلیل داده ها از مدل SWOT و ماتریس QSPM استفاده شده است. پرسشنامه ها توسط سه گروه شهروندان محلی، مسئولین سازمان های مرتبط با محیط زیست و متخصصین مربوطه تکمیل گردید. حجم نمونه نیز برابر با 114 نفر سرپرست خانوار (شهروندان)، و 40 نفر از مسئولین و متخصصین می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که راهبردهای تهیه طرحهای مکانیابی صحیح صنایع توسط متخصصین امر، افزایش تجهیزات و امکانات مدیریت شهری در جمع آوری پسماندها و جلوگیری از ایجاد آلودگی های محیطی، ایجاد سیستم مدیریت یکپارچه شهری برای ایجاد و تکمیل پروژه های کانال کشی، تعریض کانالها و جوی های خیابان و اتمام پروژه های نیمه تمام عمرانی از طریق درآمد حاصل از گردشگری در شهر، حاصل از فرآیند برنامه ریزی راهبردهای کمی، به عنوان اولویت دارترین راهبردها جهت پایداری محیط زیست شهری محمودآباد می باشند.
The recent changes in growth and development of urbanism and the resulting physical development of cities have caused the emergence of numerous problems which not only threatens the citizens, but also the whole environment exposed to its resulting complications. Considering the fact that most urban population growth in the future world will be in developing countries, there are more concerns in such countries for moving towards a sustainable development. Mahmoudabad, as a seaport in Mazandaran province, is faced with several environmental problems such as unauthorized sand extraction, existence of uncovered and odorous raceways with household waste joining them, vermin living in named raceways and etc. regarding this issue, the environmental sustainability of Mahmoudabad is examined in this paper. For this purpose the SWOT model is employed and also Questionnaire are filled out by three distinct groups including civilians, authorities and experts. The findings indicate that strategies with most urgent priorities for Mahmoudabad's urban environment sustainability include the strategies for correct locating of industries by experts, providing upgrades in facilities regarding urban planning in waste collection and prevention of environmental pollution, creating an integrated urban management in order to commence or completing drainage channels and replacing channels and raceways and completion of half-finished construction projects through the income from tourism.