زبان، ابزار بازنمود مؤلفههای پستمدرنیسم در اسفار کاتبان
محورهای موضوعی : اجتماعی (با ویژگی ادبی و هنری)
آذردخت خطیبی
1
,
رحیم طاهر
2
*
,
رضا فهیمی
3
1 - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
2 - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
3 - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
کلید واژه: پستمدرنیسم, مؤلفههای پستمدرنیسم, اسفار کاتبان, زبان, روایت پریشان,
چکیده مقاله :
اسفار کاتبان رمانی متفاوت است. خلاصه کردن آن، اگر ممکن باشد، به تأمل بسیار و دقتی درخور، نیازمند است. ویژگیهای متفاوت این رمان، با عناصر سازنده داستانهای پستمدرن، همخوانی چشمگیری دارد. زیرا از روایتهای متعددی که به نوعی با هم ارتباط دارند، تشکیل میشود. ولی آغاز و انجام آنها در ابهام است. این رمان با روایتی آغاز میگردد که در پایانبندی از آن خبری نیست. تناقض و ناسازگاری اجزا هم در آن کم نیست. بنابراین مخاطب آن باید قصهخوان، قصهدان و دارای جهان بینی پستمدرن باشد تا بتواند اجزای پراکنده آن را با هم جفت و جور کند. امّا تمام این ویژگیها تنها از طریق زبان به مخاطب انتقال مییابد. زبانی که خود با دشواریهایی همراه است. شفاف نیست و مرزهای در زمانی و هم زمانی در آن مخدوش است. زبانی که میخواهد هم بیانگر واقعیت و هم ابزار بیان رویدادهای رؤیاگونه، خواب، کابوس، اسطوره، نماد، توهم و تخیل باشد. به هر روی اطلاعات مربوط به این مقاله به شیوه کتابخانهای فراهم آمده و سپس با بهرهگیری از روش تحلیلی، توصیف شده است. حاصل کار این است که در مجموع، نویسنده میخواهد با اشارتهای بینامتنی بسیارش به مسایل اساطیری، تاریخی، فردی و اجتماعی و روان شناختی، خواننده را به خود آورد تا دریابد که در نهایت، در صحنه زندگی تنهاست و از تاریخ سرزمین او تنها صدای استبداد و ستم به گوش میرسد و همواره کاتبان این اسفار، تاریخ را مطابق خواست قدرت و در غیاب مردم ستمدیده نوشتهاند.
The Book of Scribes (Asfare Kateban) is a different novel whose summary requires substantial care and attention. The different features of this novel are in harmony with the constituent elements of postmodern stories since it consists of several narrations that are somehow related to each other. But its beginning and ending are unclear. Its beginning is related to one narration and its end is taken from another narration. There are many contradictions and inconsistencies in its components. Therefore, its audience must be a storyteller, and have a postmodern worldview in order to be able to search for its scattered components. But all this feature can only be transmitted to the audience through language. A language that has its own difficulties. It is not transparent and does not value the boundaries of both time and two-time. The language he wants is both an expression and a means of expression on dream and dream data, nightmares, myths, symbols, illusions and imagination. However, the information in this article is provided in a library style and then described using an analytical method. In general, it seems that the author, with many inter-textual references, tries to turn the reader's attention to mythological, historical, personal, social and psychological issues and to show that man is not alone and from the history of our land, the only voice of tyranny and oppression can be heard. It is always written in the absence of oppressed people.