بررسی تکنیک‌های طنزپردازی در داستان‌های خسرو شاهانی
محورهای موضوعی : داستانی(با ویژگی ادبی وهنری)
1 - دانشگاه شیراز
2 - دانشگاه شیراز
کلید واژه: کلید واژه‌ها: خسرو شاهانی, تکنیک‌های طنزپردازی , طنز موقعیت, اسامی‌طنزآمیز, طنز,
چکیده مقاله :
طنز، یکی از انواع مهم ادبی است که قبل از مشروطه اغلب به شکل حکایت‌های کوتاه اخلاقی و گاه اجتماعی رواج داشته است و سابقۀ آن در داستان کوتاه، به بعد از مشروطه برمی‌گردد. خسرو شاهانی از جمله نویسندگانی است که به این نوع ادبی توجه کرده است و می‌توان طنز را یکی از عناصر برجسته و تأثیرگذار در داستان‌های وی دانست. در این پژوهش، با روش توصیفی‌تحلیلی و با استفاده از آمار، به بررسی شگردهای طنزپردازی خسرو شاهانی در هشت کتاب (آدم عوضی، الکی‌خوش‌ها، گره کور، کور لعنتی، وحشت آباد، پهلوان محله، فلوکس دکتر بقراط، شیئ مرموز) پرداخته شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد شاهانی از اغلب تکنیک‌های طنزپردازی استفادۀ فراوان داشته و تنوع تکنیک‌ها در آثار او به چشم می‌خورد؛ البته از تکنیک های کوچک‌نمایی، آیرونی کلامی و فضاسازی، بهرۀ بیشتر برده است. علاوه براین، شاهانی به طنز موقعیت توجه ویژه‌ای نشان می‌دهد و در بیان دردها و مشکلات جامعه، به این شیوه مهارت زیادی از خود نشان می‌دهد به طوری که در تمام کتاب‌های بررسی شده، چند داستان به شیوه طنز موقعیت به چشم می‌خورد. از نکاتی که می‌توان به عنوان وجه تمایز طنز شاهانی با آثار طنزپردازان معاصر وی به آن اشاره کرد استفادۀ هنرمندانۀ او از اسامی خنده‌دار و انتخاب نام‌ها در جهت تقویت طنز در داستان و نیز گستردگی و تنوع تکنیک‌های طنزپردازی در آثار اوست.
Humor is one of the most important types of literature that before the constitution was often used in the form of short moral and sometimes social anecdotes, and its history in short stories dates back to after the constitution. Khosrow Shahani is one of the writers who has paid attention to this type of literature and humor can be considered as one of the prominent and influential elements in his stories. In this research, using descriptive analytical method and using statistics, Khosrow Shahani's satirical tricks have been studied in eight books (Adam Awadi, Alkiokhoshaha, Blind Knot, Damn Blind, Panic, Pahlavan Mahalla, Dr. Hippocrates' Phlox, Mysterious Object). . The findings of this study show that Shahani has used most of the satire techniques and the variety of techniques can be seen in his works; Of course, he has made the most of the techniques of minimization, verbal irony, and spatialization. In addition, Shahani pays special attention to the humor of the situation and shows great skill in expressing the pains and problems of the society in this way, so that in all the reviewed books, several stories in the humor of the situation can be seen. One of the points that can be mentioned as the distinguishing feature of Shahani's satire from the works of his contemporary satirists is his artistic use of funny names and the choice of letters to reinforce satire in the story as well as the breadth and variety of satire techniques in his works.