پساتوسعه و نقد گفتمان نوسازی (مورد مطالعه شهرستان باشت)

محورهای موضوعی : توسعه

بهادر عسکری ¹ , میثم موسائی ² , اکبر طالب پور ³

1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی، واحدعلوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد گروه آموزشی برنامه‌ریزی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ایران
3 - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1400/11/08 تاریخ پذیرش : 1401/03/19 تاریخ انتشار : 1401/03/01

کلید واژه: بازنمایی, گفتمان, پدیدارشناسی, نوسازی, پساتوسعه,

چکیده مقاله :

هدف این مقاله گفتگو در مورد چگونگی فهم و تحلیل درونمایه های مرکزی مساله توسعه نیافتگی شهرستان باشت براساس پدیدارشناسی توصیفی است. اصول روش شناسی راهنمای تحلیل در این مقاله ریشه در فلسفه پدیدارشناسی دارد. این مقاله از تحلیل درون مایه‌های مبتنی برسنت پدیدارشناسی توصیفی استفاده می‌کند و توصیف مفیدی را در خصوص چگونگی تحلیل ارایه می کند. بنیادهای معرفت شناسی و هستی شناسی مشخص شده اند و گفتمان نوسازی مورد نقد قرار گرفته است. نوسازی به صورت های بی هنجاری، بیگانگی از خویشتن و بی خانمانی ذهن در ساحت آگاهی کنشگران پدیدارشده است.با نقادی از منطق اقتصاد زده رشد و پیشرفت وشکل گیری رویکردهای توسعه فرهنگی و درونزا شاهد سیطره گفتمان‌های فرهنگی و غیراقتصادی هستیم. ازاندیشه‌های عام محور و اروپا محور غالب بر تفکر توسعه مرکزیت زدایی شده است.روایت محلی مهم و مردم طالب مشارکت هستند.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this article is to investigate how to understand and analyze the main themes of the problem of underdevelopment of the city of Basht  by descriptive phenomenology . Principles of Methodology and analysis in this article is rooted in the philosophy of phenomenology. This paper uses descriptive phenomenological thematic analysis and provides a useful description of how the analysis works. The foundations of epistemology and ontology have been identified and the discourse of modernization has been criticized. modernization has emerged in the form of abnormalities, alienation, and homelessness of the mind in the realm of actors' consciousness.With a critique of the economic logic of growth and development and the formation of endogenous and cultural development approaches, we see the dominance of cultural and non-economic discourses. Local and ecological narratives play a key role and people are willing to participate in the development.