گرایش به تحزب و سنجش میزان تأثیر آن بر توسعه سیاسی کشور از منظر نمایندگان مجلس شورای اسلامی (بررسی علی نگرش به تأثیر تحزب بر رفتار حزبی)

محورهای موضوعی : خانواده

عبدالحسین ضمیرى ¹ (گروه جامعه شناسی ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
سیدرضا صالحی امیری ² (گروه مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
سروش فتحی ³ (گروه جامعه شناسی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1397/04/29 تاریخ پذیرش : 1398/08/20 تاریخ انتشار : 1398/06/01

کلید واژه: توسعه سیاسی, حزب, نهادمندی, دمکراسی, نهاد نمایندگی,

چکیده مقاله :

از منظر جامعه‌شناسی سیاسی احزاب یکی از نیروهای اجتماعی مهم و مؤثر در فرایندهای سیاسی به شمار می‌آیند؛ به گونه‌ای که فضای سیاسی جوامع مدرن بدون احزاب قابل تصور نیست. از سوی دیگر بر نقش احزاب در فرایند توسعه سیاسی و تعمیق دمکراسی بسیار تأکید شده است. در این پژوهش نگرش نمایندگان دوره های ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی -به عنوان یک از ارکان مهم نظام سیاسی- به نقش تحزب در توسعه سیاسی، و تأثیر این نگرش بر رفتار سیاسی آنان مورد سنجش قرار گرفته است. ماهیت تحقیق حاضر از نظر هدف، تحقیقی کاربردی است و نوع تحقیق، توصیفی، از نوع پیمایشی می‌باشد. در این تحقیق واحد تحلیل، فرد است. پژوهشگر، به داده های گردآوری شده از نمایندگان دوره های ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی توجه نموده و پاسخ هر یک ازپاسخ دهندگان، به عنوان یک ماخذ اطلاعات فردی، مورد تحلیل و سنجش قرار گرفته است. اعضای جامعه آماری در این پژوهش نمایندگان دوره های ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی می باشند. یافته‌های تحقیق نمایانگر وجود همبستگی محسوس میان نگرش مثبت به نقش احزاب در توسعه سیاسی، و گرایش به فعالیت حزبی است. به عبارت دیگر، بخش قابل ملاحظه ای از نمایندگان مجلس ششم و هفتم، بر این باورند که احزاب و تحزب نقش مثبت و کارآمدی در فرایند توسعه سیاسی دارند، از سوی دیگر نگرش مثبت به تأثیر تحزب بر توسعه سیاسی، بر رفتار سیاسی نمایندگان نیز تأثیر مثبت نهاده و نمایندگانی که به نقش مثبت احزاب در فرایند توسعه سیاسی باور داشته‌اند در عمل نیز به فعالیت حزبی گرایش بیشتری نشان داده‌اند.

چکیده انگلیسی:

From the point of view of political sociology, parties are one of the most important and effective social forces in political processes, so that the political space of modern societies cannot be imagined without parties. On the other hand, the role of parties in the process of political development and the deepening of democracy is emphasized. In this study, the attitudes of the sixth and seventh term Majlis - as one of the most important pillars of the political system - to the role of divisiveness in political development, and the impact of this attitude on their political behavior, are examined. The findings of the study indicate a significant correlation between a positive attitude to the role of parties in political development and a tendency to party activity. In other words, a considerable part of the sixth and seventh members of parliament believe that parties and parties have a positive and effective role in the political development process, on the other hand, the positive attitude of the party on the influence of political development on the political behavior of the MPs. The positive and the representatives who believed in the positive role of the parties in the process of political development have also in practice been more inclined to party activity.