مطالعه جامعه شناختی مدارای اجتماعی و بروز خشونت در فضای عمومی شهر تهران

محورهای موضوعی : خانواده

مریم خانعلی زاده بناء ¹ , محمدباقر تاج الدین ² , سعید معدنی ³

1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی مسائل اجتماعی ایران ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
2 - استادیار گروه جامعه شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه جامعه شناسی، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران

تاریخ دریافت : 1398/07/01 تاریخ پذیرش : 1398/12/19 تاریخ انتشار : 1398/12/01

کلید واژه: خشونت, مدارای اجتماعی, مدارای عمومی,

چکیده مقاله :

امروزه حضور افراد و گروه های مختلف با اندیشه ها و رفتارهای متفاوت در کنار یکدیگر و داشتن یک زندگی مسالمت آمیز بدون خشونت به جهت تأثیر بر سلامت و امنیت روانی جامعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مدارای اجتماعی و شاخص های آن به عنوان متغیرهای مستقل و بروز خشونت به عنوان متغیر وابسته می باشد. روش پژوهش حاضر پیمایش و ابزار تحقیق پرسشنامه است. جامعه آماری شامل شهروندان 18 تا 65 سال شهر تهران بوده که تعداد 384 نفر از آنها با استفاده از فورمول کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که بین مدارای اجتماعی و شاخص های آن (مدارای عمومی، مدارای قومی، مدارای دینی، مدارای ملیتی) با بروز خشونت ارتباط منفی و معکوس وجود دارد. بنابراین تمامی فرضیه های پژوهش تأیید می شوند. نتایج حاصل از مدل معادله ساختاری (AMOS)نیز نشان دادند که شاخص مدارای عمومی در بین شاخص های متغیر مستقل مدارای اجتماعی با ضریب(45/0) بیشترین تأثیر را بر میزان خشونت داشته است. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که مدارای اجتماعی از جمله عوامل مؤثر بر خشونت در فضای عمومی بوده و می تواند موجب کاهش یا افزایش خشونت در فضای عمومی شود.

چکیده انگلیسی:

Today, the presence of different individuals and groups with different ideas and behaviors and having a peaceful, nonviolent life is one of the most important factors in society. Irreversibility is of particular importance. The purpose of this study was to investigate the relationship between social tolerance and its indicators as independent variables and the incidence of violence as a dependent variable. The research method is survey and the research instrument is questionnaire. The population consisted of 184 to 65 year olds in Tehran, 384 of whom were selected using Cochran formula. The findings showed that there is a negative and inverse relationship between social tolerance and its indicators (public tolerance, ethnic tolerance, religious tolerance, national tolerance) with violence. Therefore, all the research hypotheses are confirmed. The results of structural equation modeling (AMOS) also showed that public tolerance index had the highest effect on violence rate (0/45) among independent variables of social tolerance. Overall, and based on the findings of the study, it can be said that social tolerance has been and has been one of the factors influencing violence in the public space and its absence can reduce or increase violence in the public space.