اثرات نانوذرات نقره بر فشار اکسیداتیو در موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار

محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری

ندا نوروزی ¹ , الهه سامانی جهرمی ² , سمانه ذوالقدری جهرمی ³

1 - گروه زیست شناسی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران.
2 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران.
3 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران.

تاریخ دریافت : 1397/02/01 تاریخ پذیرش : 1397/02/01 تاریخ انتشار : 1396/12/01

کلید واژه: آنتی اکسیدان, موش صحرایی, گلوتاتیون پراکسیداز, نانوذرات نقره,

چکیده مقاله :

هدف از این تحقیق بررسی اثر آنتی اکسیدانی نانوذرات نقره بر فشار اکسیداتیو در موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار می باشد. در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار، به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه شاهد (2/0 میلی گرم بر کیلوگرم سرم فیزیولوژی)، گروه تجربی1 (50 میلی گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید)، گروه تجربی2 (50 میلی گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید به همراه 25/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذرات نقره) و گروه تجربی3 (50 میلی گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید به همراه 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذرات نقره) دریافت کردند. همه تزریق ها برای مدت 15 روز و داروی ایزونیازید بصورت گاواژ و نانوذره نقره بصورت تزریق درون صفاقی تجویز شد. سپس تمام حیوانات بیهوش شدند و خون گیری انجام شد. در پایان داده ها توسط آزمون ANOVA در سطح معناداری 05/0 p ≤ توسط نرم افزار SPSS بررسی گردید. نتایج نشان داد داروی ایزونیازید سبب افزایش نیتریک اکساید، کاهش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی کل می گردد. در حالی که تیمار حیوانات با نانوذرات نقره منجر به کاهش اثرات سوءاکسیدانی ناشی از داروی ایزونیازید با کاهش نیتریک اکساید، افزایش گلوتاتیون پراکسیداز و ظرفیت آنتی اکسیدان کل گردید. نانوذرات نقره با کاهش تولید نیتریک اکساید و افزایش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، از بروز آسیب های اکسیداتیو و در نتیجه تخریب غشاء و شکنندگی گلبول قرمز جلوگیری می کنند. به عبارت دیگر، آزمایش های انجام شده نقش آنتی اکسیدانی نانوذرات نقره را به خوبی نشان داد.

چکیده انگلیسی:

We aimed to evaluate the antioxidant effect of silver nanoparticles on oxidative stress in adult female of Wistar rats. In this experimental study, 50 adult female of Wistar rats were randomly divided into 5 groups. The control group (no treatment), sham group (0.2 mg/kg physiology serum), experimental group 1 (50 mg/kg isoniazid), experimental group 2 (50 mg/kg isoniazid and 0.25 mg/kg silver nanoparticles) and the experimental group 3 (50 mg/kg isoniazid and 0.5 mg/kg silver nanoparticles) were given. All injections were prescribed for 15 d and isoniazid and silver nanoparticles were injected in gavage and intraperitoneally, respectively. Then all animals were anesthetized and blooded. In the end, the data were examined by ANOVA test at a significance level of P<0.05 using SPSS software. Isoniazid increases nitric oxide, reduces glutathione peroxidase activity and total antioxidant capacity. While treating the animals with silver nanoparticles reduced the side effects of oxidant-induced by isoniazid, with decreasing nitric oxide, increased glutathione peroxidase and total antioxidant capacity by reducing nitric oxide production and increasing glutathione peroxidase activity oxidative, silver nanoparticle prevent from oxidative damages and the destruction of red blood cell (RBC) membrane. In other words, the tests showed the antioxidant role of silver nanoparticles as well.

منابع و مأخذ:

1. راشمزاد، م آ.، علی­عسگری، ا. تفویضی، ف. 1394. بررسی مقایسه­ای اثر سمیت سلولی نانوذرات نقره بیولوژیکی و تجاری سنتز در سرطان معده در انسان و خطوط سلول­های فیبروبلاست ریه طبیعی. مجله دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال 72، شماره 12، صفحات 807-799.


2. رنجبر، آ. عطایی، ز. قاسمی، ح. حیدری، شایسته،ت. 1391. بررسی اثر نانوذرات نقره بر بیومارکرهای استرس اکسیداتیو کبد در موش صحرائی نر: اثر حفاظتی یا سمی؟ دومین کنفرانس ملی فناوری نانو از تئوری تا کاربرد.


3. قربانی، ف. 1393. استفاده از نانوذرات نقره در پزشکی. توسعه فناوری نانو وب سایت ستاد.


4. میرنجاد، ر. عرفانی، م. صادقی و پیران فر. 1391. اثر هم­افزایی نانوذرات نقره با استرپتومایسین بر بروسلا آبورتوس مقاوم به استرپتومایسین. مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، سال 15، شماره 5، صفحات 79-72.


5. Ballinger P., Brown B., Griffin M., Steven F., 1982. Evidence for carriage of silver by sulphadimidine: haemolysis of human erythrocytes. British Journal of Pharmacology, 77(1): 141-145.


6. Binyu Y., 2011.  Synthesis of Ag–TiO2 composite nano thin film for antimicrobial application.  Nanotechnology, 22: 115-603.


7. Chen D., Bai J., 2007. Biological effect induced by nanosilverparticles: in vivo study. Biomedical Materials, 2(3): S126-S128.


8. Drake P.L., Hazelwood K.J., 2005. Exposure related health effects of silver and silver compound, a review. The Annals of Occupational Hygiene, 49: 575-585.


9. Eom H.J., Choi J., 2010. P38 MAPK activation, DNA damage, cell cycle arrest and apoptosis as mechanisms of toxicity of silver nanoparticles in Jurkat T cells. Environmental science and Technology. 44(21):8337 -8342.

10. Gopinath P., Gogoi S.K., Sanpui P., Paul A., Chattopadhyay A., Ghosh S.S., 2010. Signaling gene cascade in silver nanoparticle induced apoptosis. Colloids and Surfaces B: Biointerfaces, 77(2): 240-245.

11.

Kwon T., Woo H.J., Kim Y.H., Lee H.J., Park K.H., Park S., 2012. Optimizing Hemocompatibility of Surfactant-Coated Silver Nanoparticles in Human Erythrocytes. Journal of Nanoscience and Nanotechnology, 12(8): 6168-6175.

12. Ling song X., Li B., Xu K., 2012. Citotoxicity of water-soluble Mpeg-SH-coated silver nanoparticles in HL-7702 cells. Cell Biology Toxicology, 28: 225-237.

13. Liu G., Men P., Harris P.L., Rolston R.K., Perry G., Smith M.A., 2006. Nanoparticle iron chelators: a new therapeutic approach  in  Alzheimer  disease  and  other  neurologic  disorders  associated  with  trace  metal  imbalance. Neuroscience Letters, 406(3): 189-193.

14. Long T.C., Saleh N., Tilton R.D., Lowry G.V., Veronesi B., 2006. Titanium dioxide (P25) produces reactive oxygen species in immortalized brain microglia (BV2):  implications for nanoparticle neurotoxicity.  Environmental Science and Technology. 40(14):4346-4352.

15. Maneerung T., Tokura S., Ruiravanit R., 2008. Impregnation of silver nanoparticles into bacterial cellulose for antimicrobial wound dressing. Carbohydrates Polymeres, 72(1): 43-51.

16. Melayie A., Youngs J.W., 2005. Silver and its application on antimicrobial agents. Expert Opinion on Therapeutic Patents, 15(2): 125-130.

17. Moncada S., Higgs A., 1993. The L-Arginine- Nitric Oxide pathway. The New England Journal of Medicine, 329(27): 2002-2012.

18. Nourooz-Zadeh J., Ziegler D., Sohr C., Betteridge J., Knight J., Hothersall J., 2006. The use of pholasin as a probe for the determination of plasma total antioxidant capacity. Clinical Biochemistry, 39(1): 55-61.

19. Oxford G.E., Tayari L., Barfoot M.D., Peck A.B., Tanaka Y., Humphereys-Beher M.G., 2000. Salivary EGF levels reduced in diabetic patients. Journal of Diabetes Complications, 14(3): 140-5.

20. Rastogi I.D., 2012. Nanotechnology: Safety paradigms. Journal of Toxicology and Environmental Health, 4(1): 1-12.

21. Robbins RA, Grisham MB. Molecules in focus: Nitric Oxide. Int J Biochem Cell B 1997; 29:857-860.

22. Stone V., Donaldson K., 2006. Nanotoxicology: signs of stress. Nature Nanotechnology, 1(1): 23-24.

23. Sun Y., Oberley L.W., Li Y., 1988. A simple method for clinical assay of superoxide dismutase. Clinical Chemistry, 34(3): 497-500.

24. Sundaramoorthi C., Devarasu S., 2011. Antimicrobial and wound healing activity of silver nanoparticles. International Journal of Pharmaceutical Research and Development. 2(12): 69-75.

25. Timmins G., Master S.H., Rusnak F., Deretic V., 2004. Nitric oxide generated from isoniazid activation by KatG: source of nitric oxide and activity against Mycobacterium tuberculosis. Antimicrobial Agents and Chemotherapy, 8: 3006-3009.