بررسی قرآنی و روایی دلایل همراهی و همکاری برخی از انبیاء با حاکمان زمان خود
محورهای موضوعی : نشریه پژوهشنامه معارف اهل بیت علیه السلام
حسین نوری
1
,
فرج بهزاد وکیل آباد
2
,
علیرضا عبدالرحیمی
3
1 - دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، ایران
2 - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل، اردبیل، ایران
3 - . استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل، اردبیل، ایران
کلید واژه: انسان, حکومت, حاکمان, انبیا,
چکیده مقاله :
اندیشه حکومت یکی از بنیادین‌ترین مسائل و مباحثی است که انسان از زمانی که مفهوم اجتماع را درک و برای ایجاد آن تلاش کرد، با آن درگیر است. هر جامعه از زمان پدیداری به شیوه و گونه‌ای از گونه‌های حکومت اداره شده است. ازاین‌رو مسئله حکومت و حاکمان امری شناخته‌شده در حوزه فرهنگ انسانی و جوامع بشری است. تنها تفاوت‌های موجود که گاه بسیار اساسی و بنیادین است موجب می‌شود که حکومت و مفهوم آن با بازتاب‌ها و واکنش‌های متعددی روبه‌رو شود و حتی برخی به‌عنوان گروه‌های آنارشیسم ضرورت وجود حکومت را با چالش روبه‌رو سازند و خواهان جوامع بی‌دولت و حکومت شوند. نمونه‌هایی از آن را در جوامع اسلامی می‌توان به نگرش افراطی خوارج با شعار لا حکم الا لله ردگیری نمود. در برابر این گروه‌های افراطی برخی ضرورت وجود حکومت را آن‌چنان تأیید و بر حضور جدی آن پافشاری می‌کنند که حتی حوزه خصوصی و حریم‌های شخصی را درمی‌نوردند و چیزی به نام حریم خصوصی را محترم نمی‌شمارند.
The idea of government is one of the most fundamental issues and debates that man has been dealing with since he understood the concept of society and tried to create it. Every society has been governed by some form of government since its emergence; therefore, the issue of government and rulers is a well-known matter in the field of human culture and human societies. Only the existing differences, which are sometimes very basic and fundamental, cause the government and its concept to face many reflections and reactions, and even some, as anarchist groups, challenge the necessity of the existence of the government and demand societies without governor and government. Examples of it in Islamic societies can be found in the extreme attitude of the Kharijites with the slogan lā ḥukma illā lillāh. Against these extremist groups, some confirm the necessity of the existence of the government and insist on its serious presence that they even invade the private sphere and personal privacy and do not respect anything called privacy.
_||_